Како мала се плашев од...

Од многу стари баби.
Со децата од населба измислувавме приказни за една баба што бараше да и ги носиме ќесињата до дома, дека ги вика децата кај нејзе во стан, и ги убива па ги јаде.
Не памтам кој почнал со измислувањето , ама сите верувавме во тоа

 

Од тоа дека ќе ги изгубам тие што ги сакам и ми се најмили. Ги терав да ми ветат дека секогаш ќе ми бидат блиску.

 

Од прабаба ми (бегав, не сакав да ме допре, страшна ми беше ) и од темница

 

se plasev od blodi meri, od kradci, od kucina i od policajci

 

се плашев од вештерки,големи кучиња,грмотевици, ама најмногу од темница памтам ми купуваа ламбички и да ми светат да не се плашам

 

Духови и кловнови

 

Де бре Елено, до сега 4 пати си коментирала, и на најважното не ти текнува.
Скери Муви! И уште се плашам. Нешто ненормално..

Spoiler

Врска немам кој дел, само знам дека е со онаа грр што излага од телевизор, со бунарот нешто..
АУиохењфохфиерхгосрчгвргг!40Т5834097
Порано го гледавме со сестра ми и братучетките. Јас лежев до сестра ми.
И имав предосеќај дека оваа ќе искочи од телевизор, се свртев и се убутав у сестра ми, со цел да не гледам. Арно ама, она да ти била со пуштена коса, кога почнав да пискам, право кај мајка ми..

Spoiler

А сестра ми по мене: Што ти е ма ненормално? Од памет ме вадиш!
А јас греота, за жалење...
Еј, доста беше, отидов да си легнам..

Spoiler

 

Оуу И ја исто се плашев од она на бамбини бебето и секад се криев под маса Исто така се плашев од бришачите на колата и секогаш кога идевме негде и кога врнеше нели тие вртат лево десно и ја се криев во скут кај дедо Исто така имав страв од темница и секогаш ја терав мама да спиеме со запалено светло а она го изгаснуваше кога ќе заспиев

 

Истооо!Од прабаба ми и ја се плашев и секад бегав кај прадедо ми

 

Од кловнови!! Никогаш не ги засакав,многу ме плашеа.
Од темница,тишина и отворена врата - ден денес се плашам.

 

Се плашев од она чувство кога ќе влезам во влезот од зградата и чувствував како е отворена вратата од подрумите и мирисаше на влага и дрва... страв ме факаше од тоа па трчав по скали до дома хаха
Мислев дека ќе ми излезат еден куп лилјаци и ке ме нападнат или пак некои циганчиња, така си замислував бидејки често пати го сонував тоа како помала.

 

како мала од ништо не сум се плашела а сега ми е страв од сенки кои шетаат по куките

 

Од една сосетка ми личеше на вештерка а и многу е лоша ептен, ми беше страв да одам до веце навечер (оти порано вецето ни беше надвор) и понекогаш мама ке ја разбудам да дојде со мене до веце

 

Од темница..

 

од моите измислени ''духови''

 

Од грмење....дури до ден денес

 

Да спијам со изгаснато светло , духови.

 

грмење и темница и се уште се плашам

 

Od temnica,od krv,od cigani,od insekti,od ogan...

 

Никогаш од ништо не се плашев, но во се верував... Моите се обидоа да ме заплашуваат со баба роги, војници, вампири и којзнае што уште не... Но јас наместо да се плашам, ги чекав будна да ги прашам зошто толку многу сакаат да јадат деца. Веднаш штом си легнеа сите, а јас дење сум имала направено некоја беља, го земав електрикот на тато и шетав низ куќата со изгасена струја ја барав баба рога... Но, една вечер така кога шетав баба ме слушнала и помислила некој крадец, ги разбудила сите и кога се насобрале пред собата во која бев почнале да слушаат а јас тивко сум зборувала: Баба Рого? Тогаш сватиле дека не е крадец а јас, до ден денес ми се смеат за тоа...