Најмногу од темница,пајаци и сите тие слични бубачки. Инаку од темница сега воопшто не се плашам,јас со светло не можам да спијам. А од тоа бубачкитее аууу не можам да ги смислам.
Од ништо што прочитав не се плашам ..само многу се плашам пералнана ко ќе имат центрфуга..уфф недај боже да се наојѓам внатре..нова е се небрчит многу...но од самана брзина се плашам ..хехех..ќе пукнам од страф !!! Не знам зошто....
Еден пријател на мајка ми и татко ми . Секогаш кога ќе ни дојдеше јас се криев кај фрижидерот и додека не си отидеше јас не му излегував пред очи. А богами и крупен e со еден длабок глас
леле тоа кловновите , и јас ден денес не ги сакам... страшни ми се, како мала гледавме филм еден со другарките, ТО се викаше кловнот, и после се сонував и ми останаа језиви
Од дезодоранс. Замислував колку многу боли кога ќе си прснеш под пазуви. Мислев дека пече - корне. Башка братучед ми откри дека ми е страв и постојано кога се прскаше правеше некои гримаси. После тоа ме бркаше низ цел стан со дезодоранс. Јас се бутнав во веце и плачев, чекав некој да ме ослободи.
Имаше еден ром со скршен нос и го викаа Шеро,од тој многу се плашев И пријателот на вујко ми пошто работат гранична полиција и нели имаат големи чизми и многу се плашев од него,баба ми бог да ја прости секогаш ми велеше аха еве го Ѓоро со чизмите дојде и јас под ќебе одмаа секундарно
Имаше еден ром што го викаа напрекар Шеро и скршен му беше носот и заврзан.Ми беше доволно само да ми речат иде Шеро...абееее не да се успивав хахаха сосила сум одела под ќебе.Ааа и да не заборавам,пријателот на вујкоми т.е колега Ѓоро (вујкоми е гранична полиција) чизмиге што ги носеа тиа големите многу ме плашеа.Баба ми само кога ќе ми речеше иде Ѓоро со чизмите лелее луѓе температура имам кренато од страв и од плачење.Како мала многу бев плашлива,ама сега од ништо,јок.
ххахах смешно но вистинито од комшивката Босилка зошто беше дебела и мислев дека ке ме турне по скали хахаха и од една стара распадната куќа во близина на куќата на батучед ми глупаво зар не?