Како се навикна вашето дете на новиот член во семејството (брат/сестра)?

Поздрав ! Јас сум нова на форумов и би сакала некој совет од некој со слично искуство.
Имено, бебето ми е скоро 2 месеци, а поголемото дете има 2 и пол години. Мислам дека релативно добро се справи со ситуацијата да не е веке сам дома, меѓутоа овие денови ни се појави проблем... веќе неколку месеци сам кажува за какање и мочкање, но овие неколку дена мн ретко ке ми каже, почна пак во гаќи и ме збуни ! Си мислам да не му е некоја , ете, потсвесна реакција или љубомора заради бебето, па можеби бара внимание... пробав и со убаво, демек ништо страшно, се случило, ама кога веќе се повтори неколку пати и го искарав... Совет ?

 

Никако карање, посебно не за мочкање во гаки. Мојот син беше над 3 години кога се роди ќерка ми, значи поголем, разбираше повеќе па имаше изливи на љубомора, почна да зборува бебешки, да пелтечи, од малку се расплакуваше и икс други работи ама постепено се се среди. Му кажувавме дека и он бил бебе, го ангажиравме како постар батко да помага, да донесе пелена, крема, да го фрли памперсот итн.
Многу е важно тие работи што досега сте ги правеле заедно, значи мајка и син пак да продолжите да ги правите, и многу зборење треба, како и да му дозволите да види сам дека бебето мора да се чува додека да порасне и ќе дојде време да си играат заедно

 

Сигурно му е реакција за да добие внимание, веројатно гледа како бебето цица, цело време е некако главно, па сигурно и останатите домашни кога ќе ви дојдат во посета по бебушот се повеќе, гледа како му преслекуваш пелени и ете наоѓа начин за внимание. Совет мој, кога на помалото ќе му менуваш пелена, викни го постарото и коментирај му на бебето леле срамота во пелени мочаш какаш, ти си мал мочко, а брат ти/сестра ти (незнсм што е поголемото, сеедно) види колку е голем, моча во нокширче, ајде седни на нокширот, или ко ќе ти се мочка да ни кажеш да те иди бебето да го научиме како треба и сл. Постојано за нешто пофалувај го постарото, нека учествува во ритуалите кои ги правиш со бебето и нека се чувсрвува корисно.

Кога јас го родив второто постарата беше две години и три месеци, и на предлог на свекрвата тие ја чуваа кај нив за јас да сум се посветела на бебето. Ја носеа да се видат по малку и тие ја шетаа, чуваа, занимаваа... Многу се каам за тоа, но ете бидна. После тоа две години беше само по баба и, со неа да заспива, кај нив да оди на гости.. Се случуваше по пиџами да е дома, тие да треба да си одат и рика плаче да одела таму и секогаш муабетот 'што да правиме, сака детето кај нас, ајде одиме'. Две години!!! Ми пукна филмот пред некое време и реков НЕМА и точка. Не била таму месец дена, ако ја земат на гости во толку и толку да ја вратат, кога ќе си одат и да замали чао и вратата зад нов па ќе се смири. Сега е 4 години, малото 2 а за 4 месеци ќе дојде и третото. Сега ме убедуваат да оди големата во градинка. Ние со мм сметаме дека постои ризик пред се од болести кои може да ги носи и да не заразува сите, ризик од сипаници, а и од околкината искуствата од градинките не се баш сјајни, и кога веќе сум дома да си ги чувам сама. Чим кажав дека сум пак бремена одма дојдоа коментари супер, ќе ја земаме најголемата повеќе ние. Јас одма НЕМА ШАНСИ! Не сакам пак да згрешам исто. Планирам да е вклучена со бебето, да помага, да биде дома почесто, да и посветувам максимално внимание и сл. Мојот стил на воспитување е без ќотек, строго сум против секаков вид на малтретирање на деца, нит се дерам, нит казнувам, со муабет само, со разговор. Реално, на глава ми се качуваат, ако опоменам или кажам немој ова или она не ме сфаќсст сериозно, едноставно немам поставено авторитети не ми се плашат, ама сами чим сме супер поминуваме. Мм е тој кој знае да плесне и ме нервира тоа, а кога се постарите тука во пола саат муабет абе 40 минути се зборува за плесни по газот, свикај, удри... Јас тогаш си пеам песни в ум, на нерви ми оди тоа. Километарски пост, се извинувам, знам дека така е и дека не џабе рекле цело село воспитува дете, но ете се спремам за доаѓање на третото, знсм колкава обврска допрва доаѓа, се плашам како се да избалансирам а ниедно да не е запоставено и пред се јас да сум највклучена кај децата, може себично звучи ова моево што сакам да сум јас центарот на воспитување, но мали деца имаат потреба од љубов, галење, гушкање, пофалби, позитивно градење на личност како би се развиле во самостојни полни со самодоверба, а не од најмали нозе само не смее ова, не може вака, пласкање по газ, ќотек...... Тоа најстрого го презирам! Секој совет е добредојден, секое искуство, мислење....

 

Ти се восхитувам за третава бременост, со убаво да си ја поминеш... До некаде слични дилеми имаме, и јас се мислам за во градинка од септември, ама само да не ја влошам ситуацијава со љубомората. Иако кажува дека сака, сепак знам дека мора одреден период да помине додека се навикне. Мене големиот ми е ептен палав и активен, ниту можам него нон стоп да го следам, ни па на малото доволно внимание, некако потешко ми дојде дека се мала разлика одошто очекував...

 

За градинка сум 90% не од причина што негата, вниманието,навиките кои може да ги има дома не може ни блиску да ги има во градинка, плус настинките, вирусите, сипаници... ќе прележива плус ќе носи дома кај нас а и со новороденче никако, од искуство на феминкиве кои пиуувале во темата за градинките читам натепани, мепреслечениж искарани си ги зеле, едино тие 10% ради да се подружи со децата, ама има време, на 6 години сака нејќе мора да оди во школо. Мм е 100%, море 1000% против градинка и нема понатамошна дискусија. А две годишново ни под разно не би го дала, на секое преслекување го мијам, си имаме ред на исхрана, внимание бара големо, скока се качува, ќе стави нешто во уста, мора очи отворени нонстоп, па тертипи кои си ги има само со мене, не би му кратела од нежноста. Шо знам јас така мислам, може грешам но за мене така е исправно. Од секогаш сакав да си ги изгледам децата дури се мали, ко останав без работа после породилното ко кец на десетка ми дојде, сите ми се чудеа како не ме мавнал шлог, јас бев . Ке си фатите рутина @Sky* , дури и да немаш кој да ти помага верувај подобро за сите вас, ако некој ти се меша само полошо ќе направи, верувај!

 

Lelee i jas za ova se plasam najmnogu.Sin mi zasto ima zdrastveni problemi mozam da kazam deka go razgalivme preterano (nad granicata na normalata),plus tatko mu go gleda mnogu retko zaradi toa sto raboti vo stranstvo i jas sum mu majka i tatko,se obiduvam se da mu ispolnam,znam deka toa ne e vo red no potesko e od mene.E sega toj e mnogu mirno dete,dosta me slusa no igracki,negovi raboti nikako ne dava..Momickata e na pat za 1 nedela vlevam vo 7 mesec i dosta mu zboram deka ke treba da i go dadime negovoto krevetce,deka na bebeto ke treba da mu posvetuvame vnimanie za da ne place i toj se povlekuva vo sebe ili pocnuva da place i vika jas nekam bebe i ke go tepam..Majka mi mi veli deka toa e normalno i koga ke se rodi ke go smeni odnosot no sto ako ne bide taka. Navistina neznam kako ke se spravam.Ako moze sovet od poiskusnite

 

Син ми не еден ден не направи пауза со градинката кога се роди малата и се беше во ред. 100% се посветив на бебето, дома се средено и мир во куќа. Мислам дека да беа 2 дома немаше ништо да биде како што треба. Секој со своето искуство, но градинката е институција во која освен што некој ви го чува детето и го едуцира. Учи работи кои јас и да сакам нема да можам дома со тоа темпо да го научам. Ама треба да се погоди и градинката.
Имам жена дома, значи не мора да оди во градинка . Зборот ми е дека и таму му збореа и објаснуваа што значи бебе да имаме дома.

 

kolkavo ti e golemoto detence?

 

Кога се роди бебето беше 3 години.

 

Kako reagiraat vasite pogolemi deca po raganje na bebe. Dali pokazuvaat ljubomora i kako ja iskazuvaat? Kako se spravuvate so toa? Jas se porodiv pred 4m, golemoto ina 5g. Prvite nekolku dena bese mnogu los. So nas se odnesuvase loso, besneese i urlase po doma i bese bezobrazen. I ok znaev deka mu e toa reakcija poradi bebeto. Posle nekoe vreme kako da si legna na brasno ama prodolzi da bide bezobrazen i da se rasprava so nas. Kolku i da probuvav so ubavo na kraj mnogu cesto izbuvnuvav poradi sto on uste poveke se voznemiruva i karanicite samo prodolzuvaa. On odsekogas bil izbuvliv i placliv megutoa sega se potezok stanuva. Posle sekoja kavga se custvuvav mn tesko, znam kolku e pogresno taka da se izbuvnuva na malo dete no mnogu mi bese tesko da se kontroliram bidejki bese premnogu naporen. Denovive cepkav po internet i naletav na eden sajt kade sto roditeli se obrakaat do dr detski psiholog bas na ovaa tema. Vo odgovorot od dr e opisano kolku mnogu nekoi deca (osobeno na vozrast4-6g) tesko go podnesuvaat ova. So ogled na toa kolku se povrzani so majkata so doaganjeto na noviot clen vo familijata se cuvstvuvaat skrseni. Vo vakov slucaj niv i loso vnimanie im e podobro otkolku nikakvo i zatoa ke napravat se da vi privlecat vnimanie. Deka treba mnogu trpenie sto e normalno samo sto nekogas nervite posle milion pati objasnuvanje so ubavo popustaat. Isto pisuvase deka ova trae mnogu podolgo otkolku sto si.mislev moze i cela godina ako ne i poveke. Se obiduvam se poveke da bidam trpeliva i kolku sto mozam poveke da bidam i so nego i na sekoj obid za kavga da ne reagiram nervozno, denovive e dosta podobar i se nadevam deka ke prodolzi taka. Malku mi e tesko sto sum sama dodeka ne dojde mm od rabota i nemozam da ja ostavam malata na nekoj za da posedam poveke sama so nego.
Ve molam za vasi iskustva

 

Често размислувам на темава дека си го познавам син ми колку е саможив, ќе признаам и размазен, сите сме околу него, со мене прави се ( бањање, спиење, јадење, и во вц одиме заедно). Јас сега неам изгледи за второ но бидејќи маж ми инсистира изгледа кога тогаш ќе биде па си размисувам на се што ќе ме снајде. Значи лично искуство немам но јас би постапила на начин се да правиме пак заедно но сега тројца место двајца. Тоа ќе биде пекол за мене но за првото дете мислам е најбезболно. Би го инволвирала во се, значи успивање, чување, седење заедно, шетање заедно, значи се па дури и чинот на доење си го замислувам, едниот во скут со главата додека бебето би цицало. Сега ова моево е “приказна“ знам и гледам дека кога се има бебе обично се делат родителите, таткото со едно, мајката со другото но ќе гледам тоа да не го правам. Значи се заедно...Ова е едно мое гласно размислување, колку во пракса е изводливо не знам.

 

@Neodlucna исто и јас периодов си замислувам како би ги поставила работиве дома кога би дошол нов член во семејството. Синоќа со мм зборевме на темата и крајниот заклучок беше дека не е сега момент за уште едно дете.
Но интересно ќе биде кога ќе го прошириме семејството. И моево е само ,,приказна,, како мислам дека треба да биде, но кога ќе се случи ќе пишам како се носам со ситуацијата.
Би го подготвувала детето од страт дека ќе има братче или сестриче... и решение во проблемот гледам ако целосно ја вклучам малата во грижата за новата бебушка( пр. донеси пелена, ајде да го нахраниме или заспиеме, па би следеле јавни пофалби колку малата помага и сл. )
Мајки ...успева ли тоа? Или се филмам... м?
Во моја блиска околина имам многу лош пример на веќе изграден одонс помеѓу две деца, и дури се плашам да не минеме низ истот. Страшна љубомора, до степен на хистеришење ако еднио има а другиот нема, па уцени, па криење од едното дете и сл. Тие ми се пример како не треба... иако мајката тврди дека многу ,,работела на случајот,, за да нема љубомора.
Можеби работиве повеќе зависат од каратерот на детето отколку од тоа како ние ќе ги подготвиме за новиот член.

 

Ne ja vidov temava pretjodno pa zatoa ja zapocnav kako nova. I kas sakav da go involvirsm vo se da mi pomaga i slicno megutoa ne e zainteresiran i nemozam da go forsiram. Inalu od8 vo gradinka i sakam da pocnam da si go zemam porano da pominuvam poveke vreme zaedno znam deka ke mi bide malky macno deka sme sami ama ete malava malku prkna pa polesno ke mi bide. Mnogu mi padna zal koga mi kaza deka e tazen zatoa sto sme nie doma a pn vo gradinka. Megutoa vo sekoj slucaj ke si odi vo gradinka do rucek ovaa godina mu e priprema pred skolo i barrm nekoj del od denot da si go pomine so drugarcinjata

 

Јас сакам да прашам за мајките кои имате 2 па и повеќе дечиња, како се справувате и со двете? Сами ги одгледувате или имате и помош? Јас имам синче 3 години и ќеркичка 3 месеци, моите родители се кај мене дома уште пред да се породам дојдоа за да ми помагаат бидејќи сум надвор од Мк и сум сама немам никој тука, мм работи многу и патува и по неколку денови. Но откако се роди малата, син ми стана неподнослив, на моменти ја бакнува, ја гали и зборува толку убаво, али на моменти е толку лош од такт ме вади, колку и да не сакам ве доведува до степен да го удрам, по образ, по рака да го шлакнам. Криво ми е, многу ми е тешко отпосле кога го удрам ама верувајте од кожа ме вади на моменти, почнува да писка да се дере на цел глас одеднаш играјќи си или пак ако не е по негово е тогаш се дере на цел глас, расфрла дома играчки, се удира, абе немам зборови како да опишам, малецката од шо го слуша како се дере почнува да плаче и се плаши, не знам што да правам, пробувам со убаво, полека, да му зборувам, не бива, да го удирам пак не бива, тој тоа шо си знае пак си го прави. Во градинка не оди ради вирусите не го пуштив дека имаме и мало бебе па да не се разболува и он и малата. Од еџна страна си велам може и покрај баба и дедо се гали и така прави, да сме сами може ќе биде друг, не знам навистина, моите се нервираат многу што се нервирам секој ден од него, а како лепенка е се по мене оди и не можам да мрднам никаде без него.
Што да правам не сум свесна, период ли е ова со оваа нервоза и тврдоглавост, да знам дека ќе мине ајде ок, ама јас не знам како да постапам, може грешно правам нешто во воспитувањето па затоа е толку избувлив, а го играме сите фома по цел ден, не е запоставен ни најмалку, се сме по него......
Кажувајте совет, критики, било што, да ја оправаме работата инаку јас ќе се шекнам

 

Љубоморен е син ти и на тој начинпривлекува внимание, па и дека има повеќдлуѓе сега си има земено сила, ако еден го скара има кај да се жали за да го бранат... мој совете да го третираш какоголем, да мубараш да ти помогне околу малата,подавање пелена, марамле и сл. На бебушот обрати се и каживиди колку е голем и умен брат ти, нему кажи му таа мочла малечка, ти си голем... ако можеш имај со него насамо малку време, читајму книга, одете до продавница и сл нешто, бар краткода му се укаже дека сеуштс си негов мама.
Мојот 2 и пол годишен првите два дена не ми зборуваше кога се вративме од болница, бегаше од мене, кога го бакнував се бришеше со рачето, спиење со тато... но така ко шо ти пишав се поставувам но кај мене се двајца поголеми, ќерка ми е 4 и пол и двајцата си играат, се дружат, полесно е, за два дена се смири со менеа со бебето се супер двајцата. А јас скроз сама ги чувам, еве денес конечно прв ручек за два дена јадам. И најважно , според мене, никако со ќотек и карање, јас сум многу противник на тоа, само смирено, тактички... @kallias

 

Јас му зборувам постојано, шо цел ден не знам колку пати кажувам еве го бато, види колку е умен бато, бато многу те сака, тој сам ми вели дај да го видам бебето, да го бакнам, сакам да го држам бебето.... и јас му давам, нормално , се што ќе посака, ја милува, и вели ај убавата сестричка на бато, леле колку е убавка итн. му речам да ми донесе пелена за бебето, тој се по ред ми донаса и пелена и влажна марамица и крем, без јас да му кажам, само му речам ај сине донеси пелена да ја промениме бебушка и тој си знае одма ми донаса се шо треба и тогаш е најпаметното дете на свет, но после 10 мин.се менува за 360 степени, почнува да ја удира по главче, да ја штипи, ако спие и оди над глава и вика стани бебеее, бебеее и тоа силно, таа се уплаши и почнува да плаче, ја буди нон стоп и му се карам, пробав и со убаво, ќе се согласиме, добро нема веќе така да правам и после пак истото и се е така, ќе ветува, ќе ме бакнува дури мн.пати и сам ми вика, мамо нема веќе така да правам, ќе те слушам, ќе бидам умен и пак истото ќе го прави
Сабајле кога станува од спиење ми е најтемок дел од денот, не сака да се пресоблекува, се молиме со саати да ги соблечеме пижамите, се молиме со саати да јаде, ќе почне да црка, да се дере.....пробав и тактички и смирено и со добро, ама нема резултат, тоа што си наумил тоа ќе си прави па ти ако сакаш умри од нервоза
А инаку во голем дел од денот ќе си игра, знае да се заигра со количките и по цел саат глас да не му се слушне, си муабети со нас мислиш со стар човек правиш муабет, многу е паметен, многу, ама она другата страна ич не ми се допаѓа, ич, нерви искинав од него

 

@kallias Јас мислам дека сака да си игра со сестричката, сака да ја разбуди и да и го привлече вниманието. Бидејќи она "не сака" во секое време да си игра со него затоа така се однесува.
Но најдобро, прашај го зошто така се однесува, која е причината.

 

Jas sum sama so 2 deca. Golemiiot mi e 5.5g malata 5meseci. Nemam pomos dodeka se vrati mm od rabota. Golemiot prvite nekolku dena koga se vrativ od bolnica bese uzas. Samo urlase po doma i pravese gluposti za da privlece vnimanie i jasno se gledase deka e lut. A uste pred da se porodam mnogu mu zborev deka koga ke dojde bebeto ke treba i so nego da bidam deka moze ke imam pomalku vreme. Ama sepak oni se deca i sigurno toa nemozat jasno da go razberat kolku i da im zboris. Plus se i prvi i celo vnimanie bilo svrteno kon niv. Tvojot e plus i pomal i uste potesko e da se razberes na taa vozrast. So tek na vreme pocna da si legnuva na brasno, malata voopsto ne ja zakaca duri na pocwtok i voopsto ne i obrnuvade vnimanie ama pak od vreme na vreme so losoto odnesuvanje kon mene i tatko mu iskazuva ljubomora. Kolku i da probuvam so ubavo nekogas mi ouka film i se karane dosta no nikogas vo toa gledam da ne go spomnuvam bebeto. Voglavno i karanicite se zayoa sto ne slusa i stanuva mn bezobrazen so mene i tatko mu. Inaku odi vo gradinka nekogas go ostavam doma ama mu e strasno dosadno a ne e dete syo saka samo da si igra i me tera celo vreme jas da igram so nego. Napravivme.kompromis da go zimam porano pred spienje bidejki i onaka ne zaspiva vo gradinka a i sakam malku poveke vreme da bidam so nego i pokraj toa sto mi e naporno. Moram so malata kakvo i da e vremeto da izlagam i da go zemam od gradinka no pak mu e podobro i mene polesno koga barem dokaj 1 e tamu. Plus e naigran najaden i poraspolozen kolku i da se buni od sabajle deka ne mu se odi. Inaku kako raste malata pocbuva da mu stanuva interesna bidejki ona reagira na nego se poveke i mu se smee pa i on se glupira za da ja nasmee, ama ne ja guska so toa sto on e ionaka div i sramezliv i ne saka mnogu guskanje i ligavenje. E sega kaj mene e razlicno toa sto ne ja zakaca i ne mi e strav da gi ostavam sami vo soba na nekoja minuta znam deka nema da ja povredi. Ama kako sto rekov tvoeto e pomalo i moras poveke da vnimavas. Sepak e dobro sto imas pomos kolku tolku barem za rabotite oo doma i da vlezes na raat da se istusiras . Kako i da e ke porasnat.

 

Поголемиот син покажува љубомора спрема брат му. Го тепа, му се дере, го бутка и не му дава ништо. Катастрофа. Има 4 години, а помалиот син година и 4 и пол месеци.

 

Јас бев страшна кога се роди сестра ми, 5 год имав тогаш пред тоа си бев разгалена и мазена и пазена, ама оп кога видов сите околу неа љубомора страшна, не ја повредував ама нејкев со никој да зборам, едно време викав стомак дека ме боли во болница ме носеа за слепо црево да ме проверуваат.После тоа не бев љубоморна ама ме нервираше многу, зашто повеќе и попуштаа дека помала тек последниве неколку години си имаме убав однос, ама знаеме да се испокараме чат пат.