Како се одлучивте за второ дете? (за помалку одлучните)

За алишта од првово посебно ако се исти пол имам за уште три да изгледам. Сопругот е во фаза колку е убаво со повеќе деца и колку убави деца правиме , јас како што пишав и погоре на раскрсница сум.

Веќе ставив кариера на пауза, баш кога имав и унапредување и поголема плата. Со следна бременост за брзо не знам дали би ме трпеле буквално, а во внатрешноста и не е така лесно наоѓање на добро платена работа.

Двајцата сме 30/35+, што би значело со следна бременост ќе сме 35/40+ што и не е така лесно. Со првово немам некои денови сила да функционирам, а со две мали, па и на мала разлика сигурно уште потешко.

Свекрвата ми врти муабет демек, ако се решиме за второ за брзо, првово таа ќе го гледала. Така правеле во нејзино време. Постарите деца (небитна возраст) ги оставале на баба и дедо да ги гледаат. Е, сега тоа не иди во предвид, без разлика дали на едно дете ќе останиме или ќе се решиме сепак за повеќе.

 

Секако дека ќе го гледа. На муабет и гледаат и ручек прават и се' што треба. После, потешко малку. Ги фаќа кичмата, не можат да го креваат
Ни да го гледа, ни да ти кажува кога да раѓаш и дали да раѓаш.

 

Тоа се подразбира. А баш во право си. Додека бев бремена, таа ќе го гледаше првово кога ќе се вратам на работа. Барем неколку месеци, да не оди одма во градинка. Сега (неполни 3 месеци бебе) тешко е со толку мали деца. Полесно било, да е барем 3-4 години. Оф топик ова.

А он топик, не знам јас дали би постигнувала се, со две мали деца и работа, деца средени, дом среден. Се разбира и сопругот тука вклучен.

 

Што се 3-4 год...
Нека потпорасне салам, па наместо она да гледа, детето неа да ја гледа

Што се тиче раѓање, јас завршив.
Колку пари, толку музика

 

Лаже.

Не.

Шала на страна, полудував 6 месеци заради нередот, еве конечно кренав раце и само понекогаш ме фаќа нервоза од хаосот. Јас не можам да постигнам. Можам ама ќе умрам за две недели. Имам и потсетник со напишани датуми за контроли, активности во градинка, мои обврски, датуми кога сум отворила сирупи и други лекови, кои капки треба двете деца посебно да ги пијат дневно, регистрации, работни обврски, листа на пазарење… А тука се и дневните to do, почнав со воведување вкусови и таму лета паметот, облека, да се прошетаат и двете….. ќе полудам кај и да е. Ама убаво е посебно навечер кога ќе заспијат и двете, па очи не можам да тргнам

 

Е да најслатки се кога спијат

 

Мислев ќе кажеш убаво е посебно навечер ко е тишина

 

Во тоа е убавината, најслатки се кога спијат Од 17h почнуваме со маж ми да погледнуваме на саат

 

И ние неможевме да се одлучиме за 2ро, прво имав проблем здравствен па го решив, др ми беше мн страв пак од царски, оти првиот ми е царски и нема шанса да ме чекаат за природно не му таква праксата во Бт, дирек одат царски. Па така лани летото почна мерак да ме фаќа за бебе од септември почнавме после менструација да имаме незаштитен однос па ако фати фати во плодните денови се пазевме така декември не добив менструација, кога требаше да добијам имав кафеаво и си ставив влошка чекам да ми дојди и не дојде, ми требаа уште 5,6 дена за тест да направам и така пред нова година имав позитивен тест и еве ме 19 недели бремена Синко ќе биде 4 год и 8 месеци кога ќе се роди браткото, така во вика тој братко помош имам од свекрва што таа готви ручек, од таа страна ми е многу олеснето, за пари секогаш ќе фалат, па здравје Боже за некоја година да поднарастат размислуваме за странство, мене границата ми беше 35 год, сега сум 33, кога ќе се роди бебе 34 ќе фатам
Само се да биде во ред сега до крај, тоа ми е најбитно, од секогаш со 2 деца се замислував, не сакав сам да е синко, и јас и мм имаме по 1 брат.

 

Ја со едно од кај 6, на секое гледам на саат, не па со две. До душа си викам ќе си играат да се две, ќе си имаат занимација, на син ми вака досадно му е, ме гледа ако случајно седнам 2 минути на кревет, одма да почне "да си играме мамо", а неможам веќе, смалена сум, 5 годишна се направив.

 

Леле ќерка ми не дава да станам у последно време. Секунда чим станам, одма во раце.
И кичмава тоа викаше

Преска ја земав неа и еден ранец преполн во другата рака и си викам а замисли две деца да носиш... И

 

Ќе почне да оди сама насекаде, и ранецот ќе го носи дур трепнеш. Кувај второ дур ти е пресно знаењето за бременост/бебе, моите 5 години се голема разлика

 

Како се одлучувате за второ ? Многу сакам, ама неможам да се одлучам се нешто си наоѓам ова да завршам она да завршам.... А секогаш има нешто што иде. Е сега пак направивме беља со мм во плодни денови и не знам како се осеќам дали се надевам да се фатило или се плашам и не сакам.... Милион мисли и прашања без одговор. Сите се осеќаат вака?

 

Јас за на прво вака се осеќав, а со намера бевме да останам трудна. Не се секирај

 

Се повеќе се фаќам и преку ден кај што само погледнувам на саат од една до друга дремка уште колку време има. Повеќе од времето сега сум сама со неа и ако е плачлива и сака само во раце буквално се молам да врват минутите.

Се надевам додуша за месец, два ќе и стани поинтересно и со играчки да се занимава, па нема да е толку време во раце.

 

Да те ‘утешам’, првото дете од болница си сакаше во раце и еве го 3 години ќе прави сега, обавезно барем еднаш на ден бара да го земам Оставај ја на под цел ден, земај ја само за хранење, играј доле со неа зашто ќе ја заебеш кичмата како мене. Немаат милост.

 

Незнам како би било со 2, ќе можам ли да постигнам се , да им дадам доволно внимание љубов... Плус малиот беше многу лошо бебе до 1 година буквално само плачеше. Па си правам филмови како ќе биде ако и второто е такво хаха и така ти благодарам на утешните зборови

 

И јас од истото се плашам, ама си викам ќе треба да издржам 3 години, после лесно ќе е шала на страна, јас си размислувам, секако поголемиот ќе си оди во градинка/школо, одсабајле би била сама со бебето, ручек едно друго ко и стално и потоа попладне би било по критично, ама првите 2 години, после ќе си играат заедно, полесно ќе е. Мене ми е жал да остане без братче или сестриче, ја вака сеуште не се осеќам спремна, ама па кога ќе гледам видеа од бебиња, му викам на мм сакам и ја да незнаеш кај да ме пишеш

 

Хахаха јас се осеќам спремна, ама имам уште многу незавршени работи на коишто бременоста може да ми влијае ( со првото. Многу ми се лошеше и повраќав, а имам за учење) , всушност тоа ми е главната работа што ме кочи мојот оди во градинка и ќе продолжи да оди секако и кога би имало бебе така да не е страшно ваљда до толку од тој поглед, а и мм е дост аангажиран околу се дома и тоа неможам да се пожалам никако не ни се погодува хаххаа еднаш му викам ајде еднаш незнам да почекаме уште малку, а нескам да се разлика поголема од 4 години а еве го малиот е 2 и 8м и така во магичен круг

 

Нема да постигнуваш, ова било најдобро чувана тајна на човештвото ама ќе правиш компромис: или деца средени и среќни или дом среден. Често пати мама е најголема жртва, со мрсна коса и валкани пижами, ама дури домот е исполнет со смеа и на ова ќе се навикнеш. Како растат демек полесно е, кога ќе проодат само по нив се оди и оп ти поминале две-три години. Вниманието се дели, често се прашувам дали доволно внимание им давам на двајцата дека различни потреби имаат, ама тоа секогаш ќе биде проблем затоа што 5 години да се биде еден и главен не е малку