Како се одлучивте за второ дете? (за помалку одлучните)

Kako raste maliot se poveke sum na mislenje deka ne sakam vtoro. Tolku e temperamenten, svoeglav, place i vreska od utro do mrak, se nesto ne e pogodeno, sekogas e prvo ne pa posle ke se soglasi za nesto..probav i so ubavo i so loso i so poveke rabota ao nego ednostavno ne odi ...Celo vreme mi e ubavo koga ke vidam drugi so 2 deca i potajno i jas posakuvav ama mislam deka na rabot na nervite sum..Trebase da specijaliziram ama ostaviv za ponataka zasto so nego nema uslovi.

 

И јас бев исто цела година со ризични односи намерно некако не биваше, а не се ни замарав многу на крај кога успеа си викам сега кој знае како ќе биде. Да напоменам дека исто бебе имав и јас плачливо што не беше многу љубител на млеко што ни сега не го пие во ниедна варијанта. Е сега разликата од другата бременост е што не повраќам знае мака да ме фати ама не како првата бременост.

 

Добив месецов и незнам среќна сум или разочарана хаха се надевам дека и јас нема да имам такви проблеми со бременоста, а за плачливост.. па ми се лоши кога ќе ми текне 1 цела година плачеше да не речам 24/7 и крш спиење ама помина и тоа се надевам дека барем малку ќе биде подобро второто здравје, сега се преговара дали да се пробува или сепак не

 

Те разбирам потполно исто дете како да сме чувале заедно одлучете дали сакате

 

Затоа се иде на второ, се заборава.. а сега во 4 месец трудноќа и дете од 3.5г си мислам, ее таман спиеме, шетаме раат, може да се договориме.. све од почеток од септември па регресии, заби, вакцини, температури, ждригање, повраќање, цицање...

 

Уф така е во право си за тоа, ама ајде може па второто ќе биде бубаче бебе па нема да е така тешко поубаво е може помала разлика ама па кога немаш помош мислам претешко е со две малечки, полесно е едно што ќе се разбереш и едно бебе или сепак се лажам , ќе видиме како и да е ќе помине тешкото и ќе биде пак добро и ќе го заборавиме

 

Одлуката за второ дете секако е заедничка, ама и да е непланирана бременост секако е добредојден секој нов член на семејството.
Гледањето на второ дете ни е барем на пола полесно од првото, плус имаме 90 % од потребната опрема и облека а тука е и искуството. Разликата е 4 г.
Второто ни се погоди многу полесен за гледање, чување и хранење така да подршка за сите што ќе се одлучат за проширување на семејството.

 

Дечар сум. Од многу млада сакам деца, ама туѓи
Сега имам дете од 3 годинки и се повеќе сум убедена дека ќе биде син единец.
Во нашиот случај маж ми е неодлучен. Сакаше едно. Па ај доста е. Порасна малку детево, се раѓаат деца на негови другари и ми запна понатаму да ја промениме одлуката. Да се средиме финансиски и за некоја година уште едно. Но мојата одлука е цврста.
Преголема жртва е мајчинството. Да и децата се преголемо богатство но нека сум сиромашна. Не би можела да издржам пак се од ново. Кога се навраќам на се што преживеав, пре би прифатила утре да умрам, само пак да не го преживувам истото.

 

За второ многу лесно падна одлуката. Маж е дечар невиден и огромна помош и поддршка имам од него во целиот процес на чување. Плус првото дете не е плачко да ни ја вадел душата низ нос. Не е дека е бубаче мирен ама сите захтеви му се во нормални граници. Не е дека не ме фаќа паника како ќе се справиме со бебе и тодлер ама мислам дека е нормално. Се што е непознато ни предизвикува страв и паника. Сигурност ми дава искуството што го имам стекнато и поминати ноќи непреспани и скокови, заби, први болести. Од друга страна пребрзо растат и желбата за второ беше обострана додека сме се уште во истиот бубањ на пелени, ограничено излегување заради дете и уште не до крај наспано пошто тек сега почна да преспива цела ноќ. Како ќе одминува време мислам дека потешко ќе се одлучевме кога е вистинското време за второ, затоа што немаше да ни се враќа назад на неспиење и бебешки захтеви.

 

Јас се повеќе си мислам дека ако не ни се случи непланирано никогаш нема да решиме или ќе се преголема разлика... не знам.

 

I jas i mazot mi si vetivme deka nema da go ostavime naseto dete da raste samo,i koga ke porasne da nema nikogo,zatoa odlukata bese mnogu lesna
A i jas sekogas sum sakala 3 decinja,ne znam zosto. Za mene 3 deca mi se odlik na prava familija

 

И ние не би сакале да не го оставиме сам. Имам помислено (со оглед дека психички бев изнемоштена а и малото со деформитет е родено) дека нема да издржам и дека сите би страдале со усште едно бебе, но како поминува време, детенце си расте, да пркне уште некоја година, па може да пробаме.

 

Имаме ќеркичка од 4 ипол години веќе . Сопругот цело време викаше нека си биде едно што ќе и фали има многу парови со едно дете. Но сега последниов месец два ќерка ми цело време прашува а јас кога ќе имам братче или сестричка кога ќе родиш бебе, ми го бакнува мешето ми набројува кој од градинка имал а таа немала.
Сега и сопругот сака да пробаме за второ но еве уште не сме одлучиле од кога. За ќерка ми една година скоро се обидувавме додека да биде. Незнам како ќе биде со оваа разлика.

 

Нема тука правила,на дете секогаш му е потребно внимание.Ќе биде како ќе биде,еден ден ќе го сака друг ден може ќе е лута.Ама она што е најважно е дека доаѓа нов член плус љубов и другарче за цел живот.

 

Исто и ние,прво бевме со тој став да имаме едно дете,она почна да ни вика сите имаат братче или сестриче,само јас сум сама,те молам роди ми бебенце и тоа траеше со месеци.Почнавме стварно да размислуваме за второ детенце,и од прв обид останав бремена..еве веќе 7ми месец сум.Како ќе не биде ќе видиме хаха,вака се радува,заедно купуваме алиштенца,го гушка и бакнува меше,и пее ..Знам дека ќе има некогаш проблеми,плачки ама како сите така и ние ќе ги пораснеме

 

Posle 10 godini dobiv vtoro dete.....golemata celo vreme ni zborese zosto nemam brat ili Sestra bas vo koronata.Ne sakavme vtoro ama kerka mi koga ni rece ako VAs ve NEMA kogo ke guskam?!I sega SI ima sestricka 9 mesecna koja mnogu si ja saka I mnogu pomaga za SE Sto treba za bebusov.

 

@simona_baby @Bettina23 @Peperutka17
Баш ми е мило што слушам вака. Да ви се живи и здрави дечињата и секогаш да ве радуваат. Вниманието ни е насочено само кон неа барем до сега. Кога ќе дојде нови бебе ќе се дуплира, знам дека ќе има и плачки ама за убаво да е.

 

@srce-9 да,тоа е и кај нас најголемиот страв ако можам да кажам,6год има и цело внимание не само мое и на мажот ми туку баби дедовци сите се по нејзе..може ќе треба време да помине додека се навикне дека вниманието ќе треба да биде поделено за нејзе и сестричката но ќе се снаоѓаме некако..
Среќно и очекуваме да не израдуваш и ти за брзо со убави новости

 

После прв трауматичен и порагај и бременост бев решена да останеме со едно. Кога најслучајно останав бремена плачев,викав не се трпев дома.Дури на абортус си помислив. До моментот кога ни кажаа дека бебето е вонматерично, а го открија подоцна,на мое инсистирање дека нешто еве не е во ред Па тука имаше операција и многу компликации.
Кога се се заврши ми беше толку многу тешко,и за еден месец останав пак бремена ( тоа буквално чудо испадна дека по операцијата може 2 пати имавме односи)
Кога дознав дека пак сум бремена како од Господ да ми беше пратен син ми.Ден денес сум најблагодарна што го имам и што првото дете не е само.

 

Мојот сопруг не е цвеќе ич,не е нешто невидено прекрасен ,баш обратно, и поминавме 100000 проблеми во бракот и со второто бебе-ама да треба да врвам, пак истото ќе го врвам.Тие двете ми се најважни а какви се меѓу себе-не се опишува со збор-сестричиња