Ни сама не знам...менувам расположение: на моменти се чувствувам како најосамен човек на планетава, многу меланхолично,со еден збор никако. :/
мммм после вчерашното излегување со друштво со кое одамна се немам видено, толку добра журка, и пиење дури не ни снемаа пари на сите, доста заспано но времее е за нов ден нов почеток така да продолжуваме на женска журка
Абе супер. Ми се плаче дури од што е супер. Се чувствувам како црна овца, благодарение на мајка ми. И како „расипано“ куче кое не може ниту да вие(болна сум).
Da se kaze umorno, spiena sum samo 5 casa bi sakala da si legnam rano ama imam za ucejne -_- se nadevam vie ste vo poubava situacija
Велат во животот ќе заборавиш многу нешта кои навидум некогаш ти биле важни.Ќе заборавиш многу личности,се ќе избледнат и чувствата и зборовите и спомените нема да се исти ама никогаш нема да заборавиш како некој направил да се почувствуваш. Вистинското останува,никогаш не умира. Можеби нема да е присутно до тебе,но секогаш ќе живее во тебе. Некои личности едноставно и кога не се до тебе и да бидат на другирот крај од светот не ќе ги чувствуваш далеку. Секогаш ќе го имаш тоа чувство ан сигурнот кога ќе го погледеш во очите.Таа сигурност голема колку планина која никој неможе да ја сруши.Таа почит и верба што само еднаш доаѓа во животот.Тој комфорт ,таа сигурност.За момент помислувам дека ни е судено вечно да сме близу.Тоа пријателство и разбирање.Таа помош што ти ја пружи кога ти е најпортебна без да ја побараш. Тоа чувство кога знаеш дека некој би сторил се за тебе и ти за него безусловно. Таквите личности се ретки во житотот иако ова мое пријателство е чудно и бесмислено знам дека е вистинско и никој неможе против него дури ни јас самата.
