Како се чувствувате денес?

Празно... тивко ...поразено од самата себе ...

 

Ненаспана, (уморан сам од живота, уморан сам од кафанееее) ама супер

 

Уморно некако...

 

Нервозно и депресивно и ми доаѓа да си се убиjам !!!!

 

Ептен онака... не ми се праи ништо..

 

za nikoj nikade me otepa temperatura a nosov ko babuska site palomi gi iskoristiv

 

Преморено и болно

 

Тагава ќе ме убие еден ден!

 

Имало и подобри денови. Имало и подобри недели. Имало и подобри месеци. Не очекував повторна средба со болката со која аналгетиците тешко се справуваат.

Колку понекогаш е примамливо самосожалувањето и колку е тешко истото да го убиеш во поим.

 

Umornooo, mi treba min 12 saati son, no do sonot me deli uste nekoja godina koga sin mi ke odluci da ja prespiva nokta

 

Душата ме боли, ме јаде однатре... но тоа не е најстрашно. Страшното настапува откако болката ќе ми помине и ќе ја одболувам со многу солзи и страдање. Тогаш се` е џабе. Тогаш не останува достојно место ни за презир, камо ли пак омраза. Настапува тишина.
А потребно ми е толку малку. Едно уверување дека ќе можам, дека ќе успее. За да имам сила да направам се`. Еден стисок на дланката, еден поглед кој ќе ми влее доверба. Многу малку, а сепак за денешницава толку многу, толку ретко и толку скапоцено...

 

Ко умрена.

 

ko pretepana...me izede nervoza ...omalaksana sum ...i bezvolna

 

Како тровање да сум имала...а ништо ми е, само мака во стомакот.

 

Убаво ухуууу . Не знам што ми е ,ама цел ден си пеам по дома..Ово че бити добра ноч предосечааам!!

 

Катастрофа.
Со самото станување во 9 часот, после 6 часовни кошмари требаше да идам на физика.И не сум наспана како што треба.После планот ми беше да легнам одма, али идење дома, полна куќа гости.Коса ми се крена.Ги опцујв илјада пати во мене.Али пред нив си бев фина, супер.Си отидоа касно, луѓе без осет.
Нешто за што ми падна најмногу криво е тоа што не отидов на годишнината на моите, а заминаа со брат ми тие.Ме викаа и мене, али јас цела скислена, готова во секој момент или да заспијам или да заплачам.Не отидов.А имав одамна во план дека ќе идеме заедно и супер ќе поминиме.Што сум им таму, ќе одат на жива муазика, и ќе се развеселат а јас само ќе им расипам вечера со моето скиснато присуство.Иако знам дека им беше премногу криво што не отидов, осетив, сепак не сакав да им расипам се.Имав потреба да останам сама, да се исплачам, во оваа саботна вечер.
Ајде, ќе има и други прилики.Тоа е тоа.

 

Па...Се чувствувам изморено, уништено, незнам што да мислам веќе, онака би ми требало некое друштво добро да ме расположи ...

 

Па до пред малку незнам некако не бев во ред но откако ја видов активацијата се чувствувам СУПЕЕР

 

Здраво на сите новааа сум на форумот од денеска така да денеска се чуствувам ново

 

тажна сум ....ќе пукнаааам од тага ....