Иако во глобала деновиве супер си минувам, сфаќам дека секој ден има по некоја мала ситница што ќе ме извади од такт и ќе ме изнервира. Па одам, ја пуштам мачкава внатре... ете ја сега, јаде во кујната... и сфаќам колку заради тие ситници кои ме нервираат ми се наруши здравјето во последниве две години. Затоа, единствено што си посакувам во новава година е здравје. Какво-такво, разнишано, мое си е и потребно ми е. Другите работи ми се џабе без него. Здравје за мене и за оние мои најмили што се бројат на прсти. И ништо повеќе не ми треба. “If clouds are blocking the sun, there will always be a silver lining that reminds me to keep on trying.” The Silver Linings Playbook
Здросадено. Не знам што да правам. Кога имам обврски ми текнуваат едно 1000 работи кои треба да и правам, а кога немам обврски не ми текнува ни една.
Помина нервозата.Почна да се осеќа празничната атмосфера кај нас дома па и јас се осеќам така.Празнично.И прејадено, уфф...
Како за прв ден од годинава, мислам дека не се чувствувам најдобро. Наместо да се радувам затоа што синојќа си поминав преубаво, јас жалам зашто помина Нова Година. Сакам пак
Како да не знам од кај да почнам со работите шо ги сакам. Имам мн енргија онака ко за почеток на дено, I wanna use it all.
Денеска ми дојде и нешто од преска беше нервозна добро е што не искрсна некоја поголема расправија, сега можам да кажам дека е колку толку подобро.
колку супер се чувствувам..така весело,насмеано...до душа носот шо ми шмрка наркомански ми ја расипува работата ама нема везе,настинката ќе помине...супер бе...исто како да ме извадија од зоолошка
Малку емотивно, се потсетувам на онаа 2008 година. Но, од друга страна, се радувам затоа што имам толку силна меморија и ги паметам тие моменти.