извинете што овде е постов мој ама ногу ми е лошо Итно помош ми треба ве молам..многу ми е тешко 3 години одам со момчево,многу се сакаме зачи премногу ама неговиот инает во нашата караница беше поголем од се..незнам зошто така го викнав излеговме тој беше крив се извини ама џабе тој рече Јас нема да откажам некој планиран план заради женската (тоа ми го направи за втората вечер за нова година,инебеше во рпаво испадна другарот побитен од мене) исеа наемсто да трча по мене се прави дрзок и дури сношти пиша те сакам ванте танте неможа без тебе..денеска прв пат по три дена мизазвони не му кренав..незнам што да правам..да не испаднам лесна па одма да му простам а од друга страна ми е лошо,го сакам мние страв со друга да не појди :/ првпат вака ни се случува,прва врска и прва долга караница не сум искусна толку и само се тажам ко некоја специјалка..ај вемолам мислење :/ дали да му одговарам на следниот повик или ??
Повторно среќно и емотивно исполнето, и покрај лошите нешта кои се случуваа. Уживкам во секој изминат момент, затоа што животот повторно има смисла.
Со полно срце и уште подобро - полн стомак , Среќно, мирно. Благословено со една мала паричка во раце што ја зголемува надежта.
Како удрена со водена чорапа. Премрзната. ..под чебе, односно, под две чебиња, едно не беше доволно.. Со топол чај и надеж дека нема да закачам некој вирус...