Исто ко и секој претходен ден во последниов месец и пол,дали пубертетот си го прави своето или нешто друго.. ,,I was born in wrong generation‘‘ ова кажува доволно. Не припаѓам меѓу оваа младина и овие деца, ако сеуште можам да се наречат така
Изморена сум, не ми се зборува со никого.. Во последно време уживам во моментите кога сум сама размислувајки за нешта што никогаш нема да се случат, за места на кои никогаш нема да отидам, за блиска иднина и се што сакам а знам дека нема да ми се случи во неа, за човек кој верувам дека ке се промени но никогаш се промени, за грешките кои ги направив во минатото, кои иако се минато не ми даваат мирно да спијам... Размислувам за тоа каков живот сакам да имам, каква работа сакам да имам, како ќе ми се вика сивата мачка. Се чудам каде е дечко ми во сето ова?? Планирам иднина во која не го гледам него??? Се гледам живеејки сама во голем стан земајки голема плата и трошејки го секој денар на чевли и шминки.. А каде е тој? Каде е нашата иднина што ја планираме заедно? Каде е секој момент од нашиот заеднички живот што го планираме? Too many tabs are open in my brain. Мозокот ми шета многу далеку и без мапа Позз женски.. Имајте убава недела и убав помин за Стара Нова
Се чувствувам како неодговорна тинејџерка која се теши со YOLO. Книга не фатив, цел ден ми пројде во луфтирање и веќе ме јаде совеста.
Ко пчеличка. Развреднета, си трчкам наваму - натаму. Па дури и блуза со линиии носам бе. Уште да беа жолти.
После натпреварот Милан-Сасуоло,што резултираше Милан да биде првиот четврт финалист во купот на Италија.Задоволна сум.И се чувствувам успешно и во тоа што плетењето на шалот ми е во напредок.