Ужасно. Најверојатно заради хормоните, пмс, ова она. Одеднаш се изнервирав, се искарав со сите. Мислам дека ќе одам и ќе си го преспијам денов додека не направам некоја друга глупост.
Исполнето, сончево, утрото со своето надоаѓање ме разбуди од прозорецот. Ваков убав ден се започнува рано И нормално, збунето како и секогаш, повторно ќе размислувам што да правам со бившиот со којшто сите ми викаат да се смирам, повторно ќе барам совети и на крај пак ќе постапам по свое... Бидејќи и прокрај се ова не е лесно, ситуацијата е комплицирана, бившиот може да ме повреди ако се смириме па пак се скараме, игра по тактики да размислувам на него, а јас не сакам да размислувам многу, туку да делувам, да правам нешто
Задоволно од себе. Среќна што не чекам веќе за да ги остварам работите и што ги правам само оние работи кои што ме прават радосна. Се друго е шкртнатно или заборавено од листата на работи што треба да ги направам.
Исполнето и убаво со едно мало ангелче покрај мене. Заедно си нанкаме, играме, шеткаме. Кога ќе ми се насмее нема посреќна од мене.
Не само денес туку цела недела сум конфузна(а времена сум баксузна) силно посакувам една желба многу сакам да ми се исполни