не знам, ми фали нешо не знам шо и ради тоа се осеќам празна. ок знам шо, ама за да си го вратам ке треба да се извинам за нешто што НЕ СУМ КРИВА и ке седам, ке трпам и ке си се осеќам празна. Ах мојава гордост глупа
И кога треба да сум среќна, јас не знам да сум среќна. Така се чувствувам. Секогаш во белото барам и најмала точка црно. Оти не знам да сум раат...
Возбудено, среќно... Но, и тажно и гневно. Утре заминувам во Београд, а тоа значи и средба со братучетка ми каде мирно почива на оној свет. Се плашам од соочувањето, се радувам за средбата со тета... Ееј, животе...