Психички исцрпена. Губам ноќи со разглабање неважни работи, а деновите се поисполнети со паника отколку продуктивност. ...
Добро утро и од мене. Се чувствувам одлично, исполнето, полна со енергија и ве поздравувам со едно кафенце и со лепотанот Ино. Имајте убав ден
Уморно. Многу. И психички и физички. Повеќе психички, физички заради настинкава што ме исцрпува(кашлам ко луда). Психички заради тоа што се уморив трчајќи да ме сакаат луѓето а никако не го постигнувам тоа. Едноставно имам многу љубов во себе а немам кому да ја дадам. Спремна сум на се за луѓе што ги сакам но тие ме оставаат. И се чуствувам како запушена цевка. Само сакав да кажам дека сум уморна да го правам ова, не можам повеќе да глумам и ако некој не ме сака тоа е негов проблем а јас сум во мир со тој факт. Мака ми е но колку повеќе се трудам толку повеќе губам. Можеби треба да пуштам водата да ме носи(а јас упорно мавам со рацете и нозете). Знаете, кога се решавате се да дадете за некој а тој не го регистрира тоа едноставно се разочарувате. Можеби премногу се трудам и тоа ги гуши луѓето, можеби правам грешка што сум спремна на се, можеби треба помалку да дадам... но јас сум оган. Спремна да горам за луѓето што ги сакам. А со годиниве и со настаниве ко некој да фрла пепел врз огнот. Жално и не е во ред но така е. Мака ми е и за него ама немам сили да се борам, го пуштам.
Den na ispomeshani custva..strav, netrpelivost, napnatost i konecno olesnuvanje...dovolno za da svatime deka treba da si go cenime zdravjeto mnogu poveke
