Мачорот ми е лут веќе неколку дена, зошто го измалтретирав убаво ради крлеж на вратот (што се чудам како го фатил, кога живеам високо и на тераса само излегува, домашно маче е ), и од тогаш навака не ме пречекува, не ми се радува, се крие под кревети, не ме бара а ја пред мензис вака цела раскостена, ми мава на психа зашо е мое бебче а не ме сака и сум земала плачам по 5 пати на ден небаре умрело бебулево. Кога одам накај него бега, а кога му ставам храна не доаѓа интузијастички ами ме чека да се тргнам па за да јаде Се осеќам лошо...
Испаничена, со тахикардија 200/ч, проклети хормони, и тако, секој ПМС или мензис јас си го поминувам шлакнато у п.м . Секој ПМС дремам како некоја кокона, чекам да осамне, за да ми се намали вознемиреноста и ај па не сум чкљ. Ми иде да родам уште три деца, барем трудно и додека не добив не знаев што е немир, само се молам климаксот да не ми биде вакво с_ање.
Како да сум најлошата личност на светот. После секоја расправија со мм, мајка ми или било кој друг се прашувам каде згрешив ЈАС... Секогаш се обвинувам за се, зошто сум таква бе?
Да ти е*ем и ПМС и добиено и хормони и муж и деца и озонска дупка и топлотни бранови и се у три лепе пизде материне да иде ! НЕРВОЗНОООО ! Ќе експлодирам кај и да е . Па и ПМС-ов не знае да ме фати неколку дена пред да добијам , ме фаќа неколку часа пред да добијам . Am I the only one ? Сите наопаку , ја изрод .
Мислам дека мозокот почна да ми се растопува од жешко, а тогаш ми почнуваат некои безвезе мисли, тахикардии, аман лето ... Или помали температури или побрзо септември, неможам шардисав
Фали уште да се испозаљубам ко тинејџерка некоја смотана со бувнати хормони и таман ќе е. Кај имаше долгокоси,плавушести, брадести Викинзи?
