Како се чувствувате денес?

Среќноо

 

Психијатар.
И тоа добар дијагностичар ти треба.
Моме Петковски од Воена болница ти го препорачувам.
Најбитно е дијагноза прво да ти се постави.
Можеш упат од матичната да извадиш.
Со среќа

 

Колку не ги можам ваквите саати во вакви денови . Не се трпам самата себе, во два часа сменив пет пати расположение, прееска се надував на мм за мала шала, ми помина и сега ми текна и ми се плаче од лутина, а додека заспијам сигурно ќе му кажам колку го сакам . А моментално стомак ме искина, ми се лоши, ми се јаде повремено, и така

 

Со добар психолог и мноогуу разговор. Спортувај често и прави она што те прави среќна. Ама мораш најмногу ти самата да си помогнеш, а можеш, верувај дека можеш !

п.с аман бре што му е на овој и други се жалеа со сумите и глупостите што ги прави со пациентите, зарем не може некако да се сопре неговата превара, ај пари што зема налет, ама да си игра со здравјето на луѓето срамота !

 

Ma seansa e 1000 1500 eve i 1800 neka bide... dogovorot bese 9 seansi od po 100 evra kontiunirano devet dena po red,dvapati otidov i odma go osetiv toa sto i go pretpostavuvav za nego poso i jas citav za nego, se desi so bremenosta haos vo sistina dve tri nedeli vo krevet bes nikakvo stanuvamje i normalno nemozev da odam,toj ednas se pojavi vo sistina na pet minuti demek da vidi so krvarenjeto sto e, koga se podopraviv pak uste dva pati otidov i toa pola saat mr zadrza drsko bezobrazno ponasanje najneprofesionalno,a sum bila na psihijatar i znam kako bi trrbalo da izgleda edna seansa...plus na majka mi muabet deka nekolku pati doagal vo sistina sme razgovatarale,i demek sum mnogu podobro i deka treba uste pari trebaat... na decko mi mu ja objasniv situacijata so prevarantov,zbesna mojov,ama da ne se pravat gluposti so takvi luge nema da izlezes prav,nalet neka mu se parite sto mozam da kazam drugo...

 

Ako e stvarno dobar.... ke izvadam upat ke se vidam so nego, za dva dena ke odam vo germanija so mami kaj prijateli nasi da oladam glava nekoj den,relax malce pa posle toa ke pocnam da brkam raboti... da si pomognam sebesi mi e najbitno

 

Како се чувствувам?
Како да сум на железничка станица и чекам воз кој одамна требаше да дојде..
Само што јас не го знам тоа дека станицата е напуштена и возовите кои поминуваат не застануваат на оваа станица затоа што е веќе 5 години затворена..
А сепак јас чекам, гледам во една точка и само чекам или пак залудно се обидувам некако да се фатам и задржам на возот што изминува ама на крајот завршувам залепен за ѕидот и морам сам да си се кренам и склопам дел по дел...
Но, и покрај тоа јас продолжувам да чекам со утеха дека наредниот пат личноста што управува со возот ке примети што пропушта и ке ми застане иако знам дека тоа никогаш со ниеден од возовите нема да се случи. Јебига таков е животот никогаш не ти го дозволува тоа по кое копнееш..
Ете, така се чувствувам...

 

Спојлер: @

 

Есенско депресивно расположение..или што би кажала мојата лекарка ,како под шаблон си,секое преминување од едно во друго годишно доба, депресијата ми е на максимум... единствено прошетка ме расположува

 

Расположено и гладно.
Една пица сега да имаше .

 

Никако, ептен лошо.

 

Убаво

 

Umorno

 

К а т а с т р о ф а!

 

Прекрасно, кога ќе ги тргнеш нервозите од глава гледаш дека се е подобро, дека и без нив работите се средуваат. Само трпение.

 

Одлично!!!

 

Za nigde.skoro redovno sonuvam edna licnost koja na jave ne razgovarame a se srekavame skoro sekoj den so zdravo ili dobro utro a, na son mi doaga i razgovara so mene se smeska.

 

Kako od voz pregazena

 

Во темата сум само кога кукам!
Некако мислите почнуваат да ми забегуваат, знам дека е период, знам дека е миг, час, ден, и поминува ама ете не се сакам ваква ич. Во стомак ми стои грутка, ми се превртува, ми се повраќа, и во вакви моменти се чувствувам како најголем слабак, но истовремено знам дека наутро кога ќе станам ќе бидам како нова.

Ете не знам, зошто упорно вртам филм во глава за некои работи кои не можам да ги сменам, за кои ни пет проценти немам никакво влијание, ама ете ...

Се нервирам за неправда на мене, на други и така се во круг, а во вакви моменти кога сум најголем слабак ми доаѓа да се сокријам во некој ќош, онака да се изнаплачам ама ете ни за тоа не ме бива, и солзите од самата себе ги кријам.

Многумина ова што ни се случи од радост би се качиле на лустер, ама јас онака изреагирав затоа што за мене тоа се само бројки, не дека не ни требаат, ни фалат многу ама тоа е само бројка и ништо повеќе. Најважно да пукаме од здравје и сите на број, таа бројка ми е најбитна а останатите бројки се на последно скалило !

Само здравје !