Денес у некое пасивно стање сум, ич не ми се работи, а цело време еве се обидувам и никако да го завршам ова што го почнав. Ова ненормално за периодов а убаво време ме мами, сакам да шетам фамилијарно некаде покрај вода.
Бионергетски решително дека ќе ја победам анксиозноста зашто е состојба а не болест. Особено затоа што решив да сменам навики кои допринеле до моја целосна изолација ради стравот да не бидам повредена. Ми се случи пресензитивно воспаление на мозокот што придонесе да прегорат доста непотребни виуги. Решив да бидам дел од целина.