Никогаш полошо... Не се ни чувствувам. Правев тумор маркери, бидејќи најверојатно имам малиген процес започнато. Само што излегов од Биохемија, ми ѕвони телефонот. Брат ми сообраќајка имал. И во друга држава и нема ни лет до таму моментално. Нека заврши денов што побрзо.
Нека мине веќе. Бар раат да сум кога ништо друго не е. Нит да тагуваш, нит да продолжиш да живееш со/по сево. У бестрага.
Лошо. Добив и така се осеќам меланхолично, тешко ми е на мускулите, ми студи и не ми се работи. Едвај чекам 16 часот да гасам компјутер и да се покријам и да лежам до утре