На крајот од денот, легнуваш и си сам. Денес сум себична, сакам мир, се осеќам осамено но прв пат се осеќам добро заради тоа. Некои го викаат ова крај, јас го викам добро поднесен шамар и конечно освестување. Самотијата сега ми е избор.
Анксиозно, ништо не ми помага. Ноќеска и Хелексот слабо делуваше. Сакам нови почетоци, ама овој пат чувствувам преголем притисок. Се надевам дека ќе тргне добро.
Тажна, разочарана и од животот и од све ми е смачено. Камо да се следи убави работи но не иде и баш на овие мои години се уморив од све... ова е мачно за преживување..
Напнато и мачнато , онака без потреба , не дека нешто ми фали, освен нормални хормони! Може ли еден месец да бидам нормална!? 4 ти ден, болки, мачнини, напнатост
Расонето Што убаво си спиев, од едно кашлање обично се расонив и сега дремка најверојатно ќе ме фати кога ќе се раздени