Здраво на сите. Можеби ќе бидам малку здодевна но, темава ми е погодена. Имам премногу периоди во годината кога се чувствувам депресивно, а верувам дека и сите ги имаме, ете и сега на пример сум предепресивна и затворена. Никогаш не научив како да се справам со тоа, само научив како да не ме препознаваат. Не знам дали на друг се има случено ама станувам наутро и сум со мисли од типот на - Врскава не оди никаде (и пред да фатам дечко беше исто), Каков ќе ми биде животот понатака, Што ќе биде во иднина..Ова започна кога бев основно, зошто бев мета на зафрканции, понижувања и немам воопшто добро искуство со тоа, верувам дека не сум единствена. Сето тоа ми се таложи што почнав да зборувам со психолог. Помага многу, но мислам дека нема да престане ова , сепак е проблем од одамна..
Најубаво најрадосно на цел свет! Ме скина глава, во 4 ипол сабајле пиев аналгин и сеа пак пред малце, АМА... Денес и' е роденден на љубовта моја! Една годинка славиме!