Пресреќно. Конечно почнав да бидам продуктивен. Си станав утрово, си учев германски, појадував и заминав на работа
Разочарано. Ми е смачено од луѓе без осет искрено. Се бориш во оваа ебана држава да заработиш,за парче леб и,подобар живот и некој плука врз тоа. В лице ти кажува дека услугата што ја нудиш ти тој ја користи кај друг. Ни срам ни перде. А како другарка ми се декларира, а притоа тоа што го работош ти се занемарува, кај друг оди. . На многу им свртив грб заради вакво нешто, изгледа и ти си една од нив.
Јас затоа немам ден работно искуство бидејќи нема здрава средина ама не можам да го објаснам тоа на никој зошто не сакам и нема никогаш да работам... И сите кога ќе им речам не работам пукаат од нервоза а да почнам да работам ќе ми се потсмевнуваат и се тоа ти што го опиша
Користи си тоа што си слободна, нека се нервираат тие. Прави нешто што те исполнува.. Да можам утре клуч ќе ставам, ама многу се вложи во тоа и нема назад. Не е едноставно да се изнервирам и да затворам. Ќе морам да научам да не сум наивна да им верувам на луѓето за да не се разочарувам. Само се прашувам уште колку пати треба да ме удрат по нос за да разберам..
Па немаат обзир дека ти и секој кој има потреба треба да оди напред да се развива на подобро... Нема обзир никој за тоа а само гледаат за своето... Има огромна себичност и нема никаква општествена одговорност... За ситни износи ќе се истепаат меѓу себе како животот да ќе им се смени за тој износ.....не верувај на никој тој што е добар се гледа по аурата и харизмата ама малку има такви
Времето ме отепа. Ова не се трпи, ај физички глава ме кине преку еден ден, па и на психата ми мава како виолински клуч ми се нервите де насмеана, де скисната