Едвај чекам да добијам, не знам што попрво ми е Капак на се, си ветив веќе не се прејадувам во ПМС, еве ти на сега
Не знам кој ден ми е прв ли, втор ли, само знам дека првите денови ни ден ми е, ни година ми е. Се ми е најтешко, се не ми оди, и секогаш во глава џабе, нема да биде Ама од утре како нова ќе бидам Се е во ред, се ќе биде , добро де ќе се помачам малку повеќе како и секогаш и така..
Исто.... Добив, добивам...плачам по дома, мислам никој не ме сака и имам негативнин мисли, не ми се живее. Нема човек не остана за здрав, муабет, пешачење, љубов... И си плачам
Многу лошо, ми се истури гезве со вода на раката, имам изгореница од прв степен, цел ден плачам од што ме боли, ништо што ставив не ми помогна.
Чудно и некако изгубено. Еден месец сум во друга држава на студии, уште не знам јазик, а за еден месец почнуваат колоквиуми. Не знам дали сум тажна и дали сакам да се вратам дома или сум среќна и благодарна што ми се исполни желбата да заминам од Македонија.
Напнато, конфузно, ко во исчекување, дезориентирано, изгубено. Чудно и непријатно чувство. И ми се плаче, а не можам да се олеснам..
Ау ми се еб* ,цел ден чистам влечам бришам и на крај ко се свртив пак играчки на сегде. Е сеа идеме ново правило навечер се шо ќе е на земја у кеси и у подрум па да видиме шо ќе остане.
Кога сум ненаспиена јас не сум јас А последно време често сум ненаспиена, ако ми е кога гледам серии до ниедно време или си наогам трети занимации. И после стани во 6 Со 3 саата спиење оди па биди нормален
