Уморно, како и секој ден, ништо ново.. Ми здосади се да се чека од мене, буквално СЕ. Мислам дека сум на раб на лудило.
Ме фатија емоции така, влегов во подрум нешто и го видов телевизорот мајка ми што гледаше ТВ пред да почини, и мачево така ме трогна, ми се плачи, тажен сум многу.
Значи мразам кога во недела ќе се разбудам со главоболка.. Али сама сум си крива, ме удри белото вино од синоќе.. Али ајде апче ќе помогне.. Сега се мислам дали да пуштам некој филм на нетфликс или да чистам низ дома..
Наспана, одморена, физички најсилна на свет, а психички обратно, најслаба и најтажна на свет. Ајде ќе помине, се надевам.