Одлично расположена,си слушам музиче и си пијам многу вода...а и нормално едвај чекам да дојде дечко ми и да излеземе вечер
Се како се завршуваше денот се потажно и потажно...некоја празнина во мене...нешто како да беше отсутно...
Тажно,празно,отсутно,не остварено. Сакам да направам и да сменам толку многу работи што просто не знам од каде да почнам. Хаос имам во главава. Страв од новото,непознатото,она што доаѓа. И најмногу страв дека еден ден ќе се свртам позади себе и нема да ми се допадне тоа што го гледам. Некако многу работи пропуштам.
Не сум добро... Ама не сум ни лошо. Имам некоја нервоза во мене која сакам да ја кажам но нема на кој. Имам потреба да го слушнам,но нешто како да ме запира... Не е така лесно да живеам...
Од една страна сум среќна,расположена,весела а од друга сум разочарана и се чувствувам празно,како да ми фали нешто Не можам ни сама да дефинирам
Смотано...цел ден бубав и на крај сфаќам дека ништо не знам...тешко мене на испит Ама само за тоа така се чувствувам, инаку кога не мислам на тоа се смеам од шестка до шестка и се ми е полно рамно