Како се чувствувате денес?

Моментално, имам се до мене. Убаво ми е.
Како што кажа Шилеа, се пронајдов

Истото и на мене ми се случува. За ситници се нервирам,за ситници се смеам

 

За разлика од вчера вечерта-суперр

 

Како се чувствувате денес? - само еден збор е доволен - фино

 

Е сега конечно се расонив и се чувствувам одлично

 

Добро...само добро..малце флизурата нова ми расипува расположението али ај...коса расте хаха

 

Како да ме прегазил воз Нешто страшно ме нервира.Абе и јас сум човек од крв и месо ... а не машина .
На прв поглед јака и челична-од внатре нежна и кршлива .
Ама не можам на секого да го кажам ова.А и не може секој да го разбере тоа.

 

Исто... Само што мене не еден туку два воза ме газат! Ај нек заминет...

 

ме боле мешето...се осеќам тажно....
неоргнизирано,не спремно...и разочарано од самата себе....јас сум идиот....

 

потечена

 

а се орасположи ли?

 

Душо моја -тоа ти е тоа - но храбро напред ... не се предаваме ...има ново утре

 

Секако дека има. Нема јас да дозволам така лесно да ме згазат. Подобро јас да се претворам во воз јас нив да ги газам... Подобро да бидам јас лоша отколку добра па да ме газат Не попуштам!

 

Како да ме прегазил камион.
Бедно.
Не ми се верува дека овие дома ме чуваат уште како 3 годишно дете

 

Ептен без везе, оваа мајка ми само се нешто и смета и се дере по мене, фала богу дали си легна веќе

 

Ептен за никаде..Од сите страни само караници..Дома еден куп проблеми..Со дечко ми бетер
Тажна сум,и осамена,и несреќна..И ме гушат солзите..Но не им дозволувам да излезат од мене..

 

тажнааааааааа, самааааа

 

Бројче не тагувај ке помине се ке се среди,што е твое во животот ке си дојде

 

Тешко е да се каже.

Кога мислиш дека се познаваш себе си, ги познаваш тие околу тебе, се е средено, и нема што да те изненади - обавезно се наоѓа по нешто.
Посебно ми е интересно кога ќе сфатам нешто што ми било пред очи со години, ама не сум го видела. Без разлика дали се однесува на мене, или на тие околу мене, и тоа на овие години. А поминало толку време, што веќе и не се сеќаваш дали така било од секогаш, или работите се смениле. Којзнае зошто сме заслепени пред некои работи.

Многу ми е интересно созревањето, поточно преминот од младост кон средновечност, особено од сегашна гледна точка. Промените во размислувањата кои само пред некоја година сум мислела дека нема шанси да ги сменам. Најдобро од се е помирувањето со ситуацијата, каква и да е. И смиреноста.

Сепак, знаат да ме извадат од кожа банални работи, и да се лизнам на ситни грешки за кои сум свесна, ама просто не можам ништо против нив. И не знам зошто реагирам така.

Периодов имав толку интензивни емоции, што тотално сум исцрпена. А не треба да е така, нели? Барем не ако емоциите се позитивни. Впечатоците се уште не ми се средени.

Не ми се случува ништо страшно. Ништо посебно. Само главата ми е полна со глупости, а тоа само по себе е страшно. Пак влегов во фаза кога секој разговор го анализирам од 100 аспекти. А што ми беше убаво кога не се замарав...
Ја отворив поракава пак да ја редактирам, зошто сфатив дека не сум сигурна дека не ми се случува ништо. Можеби и ми се случува, ама сакам ли да си признаам? А можеби и навистина не ми се случува.

Очекувањата и целите има големи шанси да те направат несреќен. Ако не ги исполниш - паѓаш во депресија. Ако ги исполниш - се прашуваш „и што сега?“, и пак паѓаш во депресија. А исполнувањето може да те направи и бескрајно среќен.

Можеби и не е тешко да се каже. Се чувствувам збунето.

 

Премногу ми се спие...ама некако...деновиве одбивам свесно да легнам...не знам зошто...веројатно сакам утре побрзо да ми дојде,а кога ќе дојде јас сум ненаспана.Сон,квалитетен...не можеш да добиеш ни за 12 000 денари кога си ја планираш иднината.Знам дека кога широко ќе ми се отворат очите,помирно ќе спијам...кој знае.

Сексот и градот,книга...блааах...подај виното вторнички,го мцкам,после пола тегла слатко од лубеница,ме грицка совест,се доведов во ред и водам здрав живот речиси по дефиниција,а имам идеја да правам челично меше.Фикс идеја?!
Се мачи нешто,негово,не ги разбирам тие премногу научни срања...ама во моментов сакам да ги разбирам за да му ги решам проблемите и да биде среќен.Не ми се јавува,рече ќе ти пишам порака кога ќе го завршам,а тоа може да биде и утре ова време...мил е,посветен.
Домашна хармонија...татко ми гордо призна дека утрово и покажал среден прст на мајка ми која чекала да замине тој на работа за да оди да си купи цигари,арно ама продавницата затворена,а овој случајно застанал претходно таму,се мачел да си го најде мобилниот и се задржал...имало народ,народ кој се смеел гласно...како стареат,така се поулави.Ги сакам!

Имам проблем со светот или светот има проблем со мене...сеедно,ама сериозно имам проблем.Чувствувам дека имам натрупано гнев,бес во себе кој повремено извира на површина и ме јаде.Ситуацијата беше таква,немаше шанси да се искажам,кога не сум искажана ми е вака...или мора да најдам начин да ги канализирам преќутно или морам да ја отворам душата и да триумфирам,знам дека тогаш помирно ќе живеам.Страшно е да не кулминираат во омраза,никогаш не сум мразела за да предвидам како ќе се однесувам.
Жените не ме сакаат,тоа е дефинитивно.Татко ми вика доминантна,бившиот вика алфа,другар ми вели комплетна,завидуваат,а сегашниов,нема став...вика така е,не знам зошто,ама знам дека сакам да бидам со тебе заради тоа...сериозен е.А ова излезе фалба,ама искрено,јас имам проблем со односите со жените...Се однесувам коректно (имам и сведоци),едноставно не ме сакаат...смејте се...мене ми е проблем,голем.Не ми зборуваат,ме игнорираат,ме гледаат дрско,а ако ги потегнам вербално за коса и побарам објаснување,неее,не сум те слушнала,глава ме боли....мхм,10 пати денес,тоа со главата на дечко ти да му го кажуваш.А сериозно,проблемот не е во мене...реков,имам сведоци.Глупаво...ете затоа не сакам жени (не сите де)...совети се добредојдени...ветувам сериозно ќе ги разгледам.

Вака,така,среќна сум,организирана и имам визија,освен тоа надеж,желба и мотив!А и сакам,многу сакам луѓе...

Лил

 

ужасноооооооооооооооооооооо