Уморно а сепак некако ентузијастично,ми се прави нешто ми се шета некаде ми се гушка купува гали мази танцува журка.....ринг тхе бел реалноста кажува мн поинаку највероватно ќе се тутнам под ќебето дома и во сон ќе потонам......што е тоа е,јас фала богу сум добра
После синоќашната кавга дома,денеска се чувствувам КАТАСТРОФАЛНО,отечена од плакање,уморно без причина,смачено ми е веќе од домашни проблеми само заради љубоморните луѓе во нашата околина,до каде дојде човештвово да завидуваат на четири члено семејство што умее да живее и умее да се сака,па затоа се трудат да ни го уништат семејството.. Смачено ми е навистина,е ДА баш сега ми треба пријателски утешен збор,пријателска прегратка...а што имам јас..САМО ПРАЗНА СОБА,солзи во очите и болка на душава,гнев и мн молби до Господ веќе се да се среди и да нема караници и проблеми во домот,и пред се да се поправи здравјето на мајка ми...Каде бевме и до каде дојдовме заради љубоморниот народ
Уморна од се.. тажна и скршена. Неможам повеќе вака. И пак ќе завршам со скршено срце, знам. А уште не сум залечена од претходниот.. Кај ги наоѓам сите погрешни на светов..
Добро до кога....? Единствено што ме интересира е до кога? Стоев пред огледало како статуа, замрзната, секој удар од пијаното што одеше во позадина ми оставаше печат во срцево. Се подлабока дупка. Ми се наполнија очите со солзи, беа како стакло. Се вцрвенија и со само едно трепкање потекоа солзите. Се запрашав зошто, зошто уште се мачам? Немаше одговор, таму стоеше силуета со насолзени очи и тажен облик на усните. Слободна сум. Безбедна сум. Што да посакам друго? Одеднаш сфаќам.. Јас сум потполно сама. И да. Како се чувствувам денес? Празно.
Не баш најдобро. Треба да реализирам некои замисли, а тешко со олку кратко време. Мислам дека чоколадо добро би ми дошло.
Прв пат во животот ми се случува тоа што го чувствувам да не можам да го искажам со зборови. Премногу е сложено. Тешко е да бидеш имун на некои ствари што те опкружуваат. Судбината е кучка.
Миризливо: ми мириса косата по долгата тортура со шампони и балзами, ми мирисаат рачичките, алиштата... Оооооу тунајт.... хи‘л кил ми вит хис ајс, соу бјутифул енд вајлд...
Нешто ми е паднат шеќерот па ми се тресат и нозе и раце... не сум баш најдобро, можеби се префорсирав деновиве со работа, неспиење и нејадење. Среќа имам продолжен викенд на располагање, па ќе го искористам за одмарање.
Ударно фак, не знам како е ова баш, ама се чувствувам баш така. Ко пред настап ама без трема. Ко вести во вонредно време. Така и зборував денеска Луѓето се чудат, некои се бунат, а некои посакуваат да се јас. Е нема бе, тате ја зел мама и ме напраиле мене и бате Хуф, хуф, мешето ме моли, не јади веќе вечерва, ме боли То јет!
денеска....моментално.....свежо бањатко,опиено од горчливото мое најубаво кафенце, со подуени очиња од читање и желба што побргу да ја прочитам досаднава лектира... и така....а да и денес чувствувам огромна желба за дружење,за гушкање...за смеење....а САМ ТЕШКО ЧОВЕК ДЕКА МОЖЕ ДА СЕ ГУШКА...
Море ќе те , да знаеш! Како тоа младо девојче да е само цело време, да не се дружи и да не излегува...Немој овие години напразно да ги потрошиш ...Биди позитивна и труди се да си најдеш друштво, дечко итн....Се што ти треба за овој период од животот. Се чувствувам како советник и човек кој сака да помогне секому...само себе си тешко
Како Калимеро, буквално. Секогаш јас ни крива ни должна ја на*бувам. Нема правда. Не сакам да дојде утре. Не, не и не! Немам сила.
