Среќна сум што конечно си дојдов домчееее.. Некако неделата многу долга ми се учини дали од што толку сакав да си дојдам дома
Успеа да ме изнервира една незначајна личност. Не директно врз мене, туку нејзината глупавост ме изнервира! Мразам глупави, прости луѓе! Луѓе без стил во душата! Луѓе кои 2цм не гледаат подалеку... Луѓе вакви, такви, онакви... Луѓе како неа, тооолку проѕирни. Сака да е итра, а пред мене не може! Ја имам таа дарба да ги препознавам луѓето, ор ват?
многу енергично!!! нешто многу сум брза и неспрплива а нема причина..нз зошто е така :? многу сум расположена... ...
Одлично, прекрасно, возвишено, лебдам, најубавиот ден во мојот живот. Онака релаксирано, дружејќи се со паметни личности, учејќи од паметни луѓе.... и енергичен тренинг во теретана. Сето ова ќе заврши со топло чајче, ќебенце и добро филмче. Совршено...
УМОРНО, како да ме прегазил воз, вечерва никој да не ме побарал за сите ќе бидам недостапна и ќе се посветам целосно на мене и на другата во мене уит внатрешен конверјсешн и опоравување (иф ју ноу уат ај мин). Тресењето на телово ноќеска ми го извади паметот, срцето ми застана, а прво не бев свесна што ли ми се случува, дал е земјотрес или е кошмар. А поради која причина ми се тресеше цело тело уште не дознав и дали ми се тресеше е прашање можеби сонував ама не, погледнав во часот се разбудив и срцето ми биеше ненормално брзо од страв мислев секој момент ќе ми застане ( и дома не им кажав) си викам да не е поради вежбањето и заморот и после неколкуминутната борба со неизвесноста сум заспала. Сабајле се тетераев ( два пати дур се облекував изгубив рамнотежа, не дај боже да ми е слаба крвта, никогаш сум немала слаба крв) Одам сега да јадам витамини и треба да испитам што ми се случуваше вчера ако воопшто има нешто на интернет, вери стрејнџ признавам . Само не знам дали да го занемарувам ова дека сега се чувствувам добро и цел ден нашколо супер се чувствував дури и трчав на физичко, ама сепак ме кокпа нешто имам мала доза на страв да не ми е нешто сериозно, ако ми се повтори ова, ветувам им кажувам дома и правец кај чичко доктор првенствено на проверување крв .
Со оглед на тоа дека го користам годишниот одмор од работа кога би требало да се чувствувам опуштено и релаксирано-напротив се чуствувам нервозно по нервозно и не би можело
катастрофално..не можам да се помирам со тоа дека глупава температура не ми дозволи да отидам на долго очекуваниот концерт..
Еј денес ми беше од оние катастрофа денови за кој радо да не се сеќавам.На работа срање, послем работа уште поголемо срање.Дојдов до заклучок дека се попарило радијација!!!!!!!!