ме болат стомачните мускули и коската на десната бога (од вчера што вежбав пилатес, и немам кондиција)
Џурџевдански. Море ми иде да се прејадам, да се опијам на сета мака. Па да видат сите како се трча со лонгета. http://www.youtube.com/watch?v=631Rg9hf ... re=related
Шлакнато, си се смеам самата и си викам ако почнам сега да учам, дури да дојде испитот се ќе заборавам. Затоа ќе си кулирам со чоколадово од марципан и чајов од липа. Сонцево некако ме расположи, плус убавите вести од сабајле.
Важно. (тАчка) Додуша, ми се враќа Француска носталгија па ми доаѓа да му запеам ноќеска да ми дојде на Романтика. И да го разбудам така Владо во себе, па да ми се појави на врата со букет црвени булки меѓу кои и таа која ја видов на пат кон планинчево мое. Се мавам ваму-таму ко без компас без да знам кој ми е сонце, а кој месечина.
сте се чувствувале ли како сами да сте се залажале? сте биле убедени дека еве ќе тргне, ќе ви се насмее среќата... и доаѓа личност со "прекрасна вест" дека ќе ви ги расипе плановите. епа нема бре нема, пинк за лошо да зема нов предлог на листа се стави од него деца болат глави.. Мојата, сигурно не.
Одлично, fucking ОДЛИЧНО! Знаев дека утринското скокоткање не е залудно. Знаев дека ме чека некаде добра вест. Шокирана и изненадена премногу позитивно влегувам во викендот со фанфари и низ големата порта како ѕвезда на црвен тепих. Возбудена и во исчекување на убавини велам - here I am, take me, please, finally, and again Животот знае да е ѓавол, но денес, денес е кокиче кое ме гали. Благодарам.
Денес,смирен ден,невообичен петок.До душа,утрински беше многу смирен со оглед на потенцијалот за движење на работите,ама среќа не кулминираа,туку продолжија стабилно во насока на посакувани настани. Потврдив зошто го сакам Скопје.Меѓу се останато,ми текна на еден прајслес,филмски момент што мислам дека ќе биде единствен на светов и животов ми мој и сакам да го споделам.Личност што треба да е до мене,сакам да биде до мене и МОРА бре да биде до мене и тежок,жежок скопски ден ко увертира на жешка вечер,ама тешка од облаци,ние на железничка во новата ни меѓуградска автобуска,лижеме сладолед во 4 наутро и се гушкаме,дур одат некои без везе балади,ама тивко,веројатно толку многу беа внимателни па не сакаа да ги разбудат патниците или засолниците (да,верувале или не,нашата автобуска има патници кои спијат таму и изгледаат како на филм).Тетката од трафиката си ги мести весничињата,таа во мензичката си ги мести тазе сендвичињата.Си шепкаме и се кикотиме тивко,а се слуша оној језив тропот на возот кој минува баш над нас.Излегуваме надвор и туууш.Летен дождец и веќе почнува да се разденува.Трчање по паркинг и смеење колку што не држи гласот.Се осетив како да доживував желба од детството која сум ја испуштила,а сум можела да ја имам...ех Скопје...имам и други убавини во тебе,ама друг пат. Си ги сакам колешките,ме смее таа шареноликост на дијалекти.Си ги сакам и другарките,поддршка за век и векови,особено едната од која сите мои бивши и сегашниов чувствуваат стравопочит. Убаво ми е што не се чувствувам задавено во врска со нив.Се видовме после месец дена и ништо не е сменето.Може да се случи и после една година,па пак ќе биде исто. Пладнето дојдов дома со возбуда,подтрчнував од нетрпение и ... ништо,ми рекоа утре.Како мало детенце на пазар се осетив.Ко да ме држат за рака и да ме влечаат,а јас рикам и викам сакаааам,сакаааам...хм,тоа никогаш не ми се случувало кога бев мала и се чудам на децава и си викам,да рикав поише,можда и поише ќе добивав тркала што тропаат и некој глуп пластичен накит повреден од суво злато!ДеЦво. Ме фати потоа една тмурна и напната атмосфера предизвикана од една та иста личност од која веќе не знам каде да се обратам,па залегнав квалитетно и се отспав.Штокојпенистиеморивеќе?! Татко му сеуште кога шета по продавници гледа за мене облека,ама сега е модернизиран па слика се живо и диво.Ми направи една фина презентација со детални описи! Е го сакам бе! Се затрупав во работа...и се отрупав,петок е побогу!!! Ме покани да одиме на видиковец на Водно и да пиеме и јадеме нешто вкусно,па после да се гушкаме...го одбив.Лошотија ме обзема,а и некако уморна сум,а треба да завршам нешто,ама утре ќе ми платам квалитетно. Мама ми направи сутлијач,па ми направи колач и сега...си викам,ај уште ова,утре не јадам! И така дечки,не дека ви е грижа или ќе ви сменам,ама така ми дојде да си напишам состав. Лил,мирна ко бајче и сите ги сака,дури и оние кои не ја сакаат неа!Ха!
толку сум тажна и осамена...толку многу луге околу мене а јас се чувствувам толку беспомошна и сама....што ме бутна толку на дното....кој ја украде среката и топината во моите очи....зошто ми е волку тешко.....пропадната и никаква ...таква сум...си го барам жарот во душата , искрата на срека која ке го распали огнот во мене ....толку многу прашања имам и замислете самата јас треба да ги одговорам а попусто немам одговор....сакам да бидам ведра и насмеана , полна со живот и емоции....згасна ....умре се во мене ...сега сум само еден робот кој ги извршува секојднените обврски без никаква желба и љубов....помогни ми господе во тебе гледам утеха ....дај ми малце надеж дека утре кога ке се разбудам ке биде нов...убав ден каков што одамна не сум доживеала
denes............ nemam zborovi katastrofaneznam kade da se obratam mi treba super sovetnik za raspolozenieto da mi se digne
Денов ми почна катастрофа, стерсно, страшно бев на прегледи на се и сешто ама ми заврши убаво и среќна сум зошто скоро сите резултати ми беа супер
Денес некако се разбудив со позитивно расположение и барем не ми почна стресно. Точно дека има одредени работи кои ме загрижуваат, но секогаш е важна волјата, нели? Епа да. Денеска имам некои позитивни бубачки во глава кои ме мотивираат остатокот од денот да си го поминам убаво, доколку веќе не се може повеќе. Spoiler P.S. I miss you!
