Ауууууу нервоза ме пука! Да ме допре некој - крцкам, пуцкам, пецкам... абе сВе! УФ! Мразам луѓе што се изживуваат врз послабите. Вакво нештоевентуално би ме смирило...
Како современ љубовник на самотијата. Го слушам Веспертин на Бјорк и тонам во ова - http://www.youtube.com/watch?v=M1nUC45MKzo Monday, oh Monday. Ништо не му значиш на човек кој работи и во недела.
Денеска се чувствувам најпрекрасно. Можеби фактот што кога станувам ми е потребна поддршка на рацеве и едно стабилно столче, маса или што да е, нешто за да се фатам да се поместам од седечката позиција или кога седам морам да седам фиксирана, а тешко се одржува тоа секој пат кога ќе се закашлам и кивнам, бидеејќи тоа кивавицата мислам од ножните прсти ми почнува па така фино ми го растреперува р’бетчево кое некаде во половината е заклештено и не е пожелно да го мрдам.... како и да е сето тоа ме прави да се чувствувам волшебно, како супер бабичка Па и ноќта беше прилично долга, имав можност да размислам за многу нешта од претходните неколку дена, да се вратам во детството пак повторно да и се фрлам на сегашноста, да пофантазирам за иднината итн, едноставно прекрасно. Немам зборови од што сум среќна
Чувството кога главата ти тежи едно 5-6 килогрми од нејзината вистинска тежина... Ајде Спаркс, можеш, можеш!!! Ќе спиеш кога ќе има време, сега имаш обврски... Колку ќе се направам камен да заврши семестаров, АУФ!
Се чувстувам катастрофа- таков малер ме бие во последно што ми иде да го најдам Марфи и да го убијам - ај што ми се пуштаат машки со кои не сакам ништо и се чудам како најбезболно да им објаснам, ај што сакав да посредувам за една работа која тешко да успее, па капак на се ми е во последно време факултетот- значи толку да не можам да положам, чудо некое, веќе почнувам да се демотивирам- а не смеам сега во последниот семестар Јуни, јуни- ти си ми шансата, Мај ме уништи
Ми беше супер што излегов од државава , макар и на 3 дена . Добро ми дојде , а и денес не беше лошо . Мада ми се спие многу , и .. ми се јаде
Како може да се чувствува човек после 15+ км испешачено и шетање низ цел град, 3 кафиња, вегетеријански сендвичи и Хајнекен...исполнето и истоштено
Рапсрачано, секое парче од душава ме боли не можам да ја добијам вртев денес не ја добив ни вчера, трет ден како ја немам чуено, не знам што веќе да направам за да ја добијам на други начини, преку скајп не ми ја дава, на маил не ми одговара. Животе проклет да си понекогаш ебано болиш!
Едно вакво нешто би завршило работа да cе одморам ко човек , ми треба одмор да... cе чувcтвувам уморна .