паѓа оптимизамот во мене веќе неможам да се надевам дека ќе постигнам да ги остварам моите соништа ми изгледаат невозможни
Како да ме прегазила запрежна кола Ако кажам дека имам втор ден добиено, ондак јасно вие е. :смајлишосепука:
Се чувствував среќно и потоа... (...) се расипа се` и се претвори во солзи. Превртлив ден, ги имам такви многу...
Како да ме згазил воз. Буквално. Ни енергија имам, ни ништо. Се ме боли, ми се врти, цела сум укочена, добив, синила сум на ракава кај што ми вадеа крв (неписмени ) ... Ај да не кукам, ќе ми биде подобро, не се давам
http://www.youtube.com/watch?v=U_7DnHbcgn8 I turned on the lights, the TV and the radio...still I can't escape the ghost of you Овој стих се кажува. Не можам да престанам да мислам на него. Како мало детенце сум. Ако се случи нешто смешно, одма трчам да му кажам и тој да се насмее. Ако се случи нешто лошо, пак трчам кај него да му се пожалам. Само тој, насекаде. Е ова ме потсеќа на Вештица од В.Андоновски... прашинке моја. Ме маѓепса со својата убавина што не можев да ја определам. Таа убавина доваѓаше од неговото чуство на животна здодевност и од преголемиот копнеж за живот- убаво кажала оваа Веј Хуј. Добра е. Ако се труди да ја имитира Ерика Јонг Тој ми вели: - Има ли нешто што ти не сакаш да биде спектакуларно? И јас почнав да се смеам од срце. Абе не постои нешто такво срцка. Зљубена сум и мора се да биде спектакуларно. Леле колку сум лигава, се давам во моите лиги. Ама така е. Вљубените се екстра досадни. Таа нивна милина...бјак... да повратиш. Ама ете... мора некој. Многу го сакам. И сум среќна што ме трпи ваква. И јас го трпам. Е тоа е љубов. И среќна сум што постои и што е со мене. И замислите... Во секој момент можам да му се јавам и тоа да му го кажам.
Многу среќна. Дали дека петок, дали дека се одморив овие два дена далеку од дома, ама како и да е делува. Ги сакам ваквите денови.
Денес сум нов човек. Полетарац, подрипнував сабајле во штикличињава. Цупи дуп! На пешачки поделив неколку насмевки. Ми е гајле што никого не познавав, и што ме гледаа ко да сум паднала од Меркур, јас се насмевнував. Еуфорично го следам календарот и си велам - денес одам во шопинг, одам малку да се подновам, да бидам блескава и максимално, заводливo неодолива за недела дена. Good life, come to mama Денес имаат среќа моите најблиски - тргам да им го направам денот поубав и им спремам по некое изненадување. Нема лото? Ја чу да им га дам бре!
Помало узбуџено. Баш онако, како Митруш, од клипчето на Јојоба, лесна му земја Се шалам! Петок е ден за постење. Па денеска гравче без колбавче е на мени. Посно се срка. Лапензи, крќензи и ќутензи. Таков е редот, а редот мора да се изпоштува. Али јас некако ко да.. ма би друго, сепак нешто друго, и тоа ептем од другото. Со една рака буташ во уста, со друга грабаш и пуниш џеб. Е, такво е тоа другото. До крајов на денов има уште многу. Можда и ќе му одолеам на искушението, мада во вакви денови сум... А, сепак не е до денот, до нешто друго е. Течам ко лига низ работава. Вода бе вода. Река. Се протињам. Ама нема некој ќејф во тоа. Ми се откачи мислам и последната жичка во главава. Се приметува Приметуваат де. Се е пуштено да лебди. Dream on, dream on жабуријо. Добро е кога секој збор има повеќе значења, па ако не ти се свиѓа едново, одма сврти ја играта на некое од другите. Оп-хоп, еден чекор напред, мечкин скок и.. назад сме си де. Пази си го задникот! Само до ѕид! Строго до ѕид... и ок си. Place your bets safe дарлинг! Што си е сигурно, сигурно си е. Некои работи, никогаш нема да се сменат, колку и да се напињаш. Само џабе, жилите ќе ти излезат на врат, по некој испукан капилар тук-таме.. а ништо не си постигнал. Знаеш кога некој ти шета во глава, по глава, како е? Е, кажи ми тогаш, да знам дали е до тоа Дал’ отворени, дал’ затворени очи не е битно. Исто ти се фаќа. Исто чувство и претчувство, што е нормално кога нема кој да ја смени главава, а сама... пф. Туку, blame it on your karmic curse oh shame upon the universe! А, уствари нема врска со универзумот. Се е до неа, се е во неа. Мајмун со крокодилска глава и внатрешен слоновски ентериер и декор... ула-ла. Can you feel a little love.... Посно реков нели?!? Епа, dream on dream on жабуријо.
Не само денес, а последните неколку дена се чувствувам како да сакам да го запрам времето за да имам повеќе вакви, безгрижни денови, без да се замарам со ништо. Сеуште сум зашементена од узото, грчката салата, лигњите, белото вино, и од прекрасните погледи од мојата најголема љубов А ти временце успори малку - за да го уживам секој момент што е можно подолго!
