Како се чувствувате денес?

Имам многу променливо расположение.
Сабајле се нервирав што прерано се разбудив, не ми се спиеше, вчера рано заспав.
После ми се спиеше од професорот што бладаше нешто...
После се нервирав бидејќи колешката не ми го донесе индексот.
После 9250857 пати повеќе нервозна бев бидејќи не можев да ја најдам, а не можев ни да ја добијам на телефон.
После си бев целата флëрти... додека заедно одевме дома со колегата.
А сега ми е досадно, ама ептен, утре почнуваат испити а мене не ми ни оди на памет да учам.

 

Неможам да ви кажам конкретнко како. Ни јас не знам. Денес ми се врати насмевката на лицето.
Се вратив дома за 5 неполни денови, ги видов моите и ме стиснаа во прегратките како цел пет месеци да се немаме видено. Ги сакам. Ги сакам највеќе.
Но, ми фали и прегратката на баба ми. Овој пат морам да ја видам. Се радува на мене многу жената. Тоа и мене ме прави среќна.

Една професорка вели се е случајно, на ова една школска одговара со ништо не е случајно, се е намештаљка. Незнам дали да верувам во случајноста или не. Но ова што ми се случи во предходните неколку недели, може и цел месец ме направи силна. Решителна. Одлучна.
А тоа што сум баксуз, баксуз сум. Неможам да избегам од тоа. Ме следи како сенка...

 

Среќна

 

Како ли?
Како ваљак да ме прегазил.

Сакам да си удрам една, две, три воспитни и раат да бидам.
Сакам и да се исплачам и да си зборувам утешни зборови.

Сакам и да имам некој на кој ќе му кажам се, ама баш се што ме мачи, а тоа да не биде жолтото мече.

Ете така се чувствувам.
Празно.
Осамено.
Осудувачки.

 

Како потресена ( )

 

Средно жалосно. Времево е тажно, затемнето и ладно.
Не очекував дека толку бргу ќе се сврти кругот. Секогаш се зезнувам на ист начин и за иста работа.
Криво ми е, ама касно е за назад.

 

Тажно...

 

http://www.youtube.com/watch?v=PwGtpAlHSdIВ

Некако, во ова расположение, и со текстот...

There'll be no lullabies
There'll be no tears cried
We feel numb 'cause we don't see
That if we really care
And we really loved
Think of all the joy we'd feel

Oh, can you just tell me
It's all right (It's all right)
Let me sleep tonight
Oh, can you comfort me
Tonight (It's all right)
Make it all seem fine

I just can't make it alone
Oh, no, no
I just can't make it alone
Oh, no, no

 

Ми подмрзнуваат прстињава на ноџињава (за инает на сите деминутивомразачи ). Времево не сака наеднаш да залади, туку постепено така, со усул. Ми се допаѓа тоа. Барем времево има осет, кога луѓево немаат.
Денес ги изложувам на секакви надворешни влијанија моите овновски рогови, гордо извиени. Денес сум расположена да терам по свое, да газам се‘ пред себе, да не ми е гајле за никого и никому да не дозволам да ми наредува или да ми наметне чувство на вина.
Денес денот го започнав со млеко, наместо со кафе и тоа доволно кажува колку овој ден ќе биде поинаков.
Денес сум затишје пред бура. Бура која е бесчувствителна и себична. Буриште страшно, спаковано во четириесет и кусур кила месо.

 

Малку ме боли главава ама ќе поминее, битно ок сум си

 

......Како шумлива таблета....мултивитаминска и тоа....шшшшшшшшшшшш

 

Никако!

 

Тешко да се опише.
Како тазе заљубена, ама во животов..

 

Kako темпирана бомба!!!

 

Се разболев. Е па сега видете како тоа јас се чувствувам.
Се разболев ееј, и тоа баш сега у пм!

 

Глупаво...премногу глупаво!

 

супер супер најсупер, баба ми е подобро и тоа прави да се чувствувам пресреќна
а и срцкастото мое ме изнасмеа од сабајле, така да денов ми е прекрасен

 

Па како да ви кажам,малце како потресена

 

Катастрофа... а се беше толку перфектно утрово
Како и секогаш мора да ми се случи нешто што ќе ми го расипе еуфоричното расположение за дома
Па и не мораше баш телефонот да ми го украдат Секогаш мора нешто баксузно да се случи.
Аман веќе ! До кога вака