Напорен ден беше. Ама сонцето и хиперактивните колешки кои не запираа со зборување ми го продолжија животот Ете ваква бев цел ден, набивав стомачни со нивните луди идеи. О, колку само уживам со луѓето околу мене.
Као кокиче! Се расцветав и јас. Французите викаат perce - neige. Демек, му праиш пирсинг на снегот. Шо убаво кажано! Епа го боцнав и јас, снегот
Hенаспано, ама добро баба дојде на гости, ќе спие тука, сами сме си . Cе е орајт, ама кога ќе ми текне дека треба да учам ... Mоре ќе си прилегнам сега уште малце, па после над книгичката
Feels like I bumped my head... Ко кола да ме удрила... Посакувам тоа вчера што се случи да беше само сон
Уморна сум од се...Ми се спие премногу, а нема шанса да спијам, и повторно, мрза ме фаќа за оваа глупост што треба да ја направам...Why me?
Истото прашање си го поставувам и јас. Баш денес, како се чувствувам? Повредено? Измамено? Полно со омраза? Или можеби почнав да сум рамнодушна, па да ми е чудно? Како се чувствувам денес? Среќно? Исполнето? Задоволно? Или можеби заборавив што е тоа? Како се чувствувам денес? Конфузно? Недефинирано? Изгубено? Или можеби ова сум јас? Ваква, никаква? Дали воопшто се чувствувам денес? Дали некогаш ќе сфатам што сакам? Дали некогаш ќе бидам храбра? Дали ќе престанам да размислувам длабоко во секоја ситница? Како???
Прекрасно !! Конечно се осекам убаво во својата кожа (иако иам 2 кг вишак ) сега стварно сум срекна и сите го приметија тоа..
Денеска се чуствувам како и времето прекрасно,се будам сабајле едно убаво сонце надвор и едно убаво мирно сонце до мене,си велам денес ќе биде како и онај ден ќе се шета по паркот,по градот,ајде малце шопинг со малиот и за малиот и опет домашна атмосфера
