Како се чувствувате денес?

еве што туку станав од спиејне би требало да ми дојдат другарчијна...но не знам дали сигурно ке дојдат и онака се наспав убаво...сега за сега е тоа...

 

Одлично сум денес, само што времево некако ме депримира

 

Посакувам да ги сместам сите мои мисли во тегла.
Мислам многу.
Мислењето многу предизвикува да ги анализирам работите со кои не сакам да се справам. Тоа е премногу за мене за да издржам и на крај паничам. Се исклучувам самата и фаќам поход за борба. Излитено звучи да кажам дека сум уморна.

Не можам ништо поише да напраам иако потајно не си се допаѓам себе си, но морам да живеам со тоа. Не знам шо праам. Уморна сум да живеам во меланхолија. Уморна од работи кои посакувам да ги имам и луѓе кои сакам да се до мене.
Сакам да сум во мир со себе си некое време. Да бидам среќна и да мислам на работи кои не ме фрлаат во бездна.

 

Како времево мутаво

 

Мислително,нон стоп нешто размислувам.

 

Изморено, ми се спие, сакам да потонам во перницата, а не ми се легнува (како и секогаш )

 

The good thing is here to stay, so let it stay, let it stay!
Шефчево дома, вчера ме праша истото што го размислував сабајлето- оти некои работи не ги правам, не ги кажувам. Ете! Сите ги прават и ги кажуваат. И брат ми дури. Пошто, стварно, ова се ствари кои се знак за почит, љубов и шта ти ја знам....сето тоа. Као.
Алиииии, ко тумрук некој.
Ами, добре, добре.. ама фајде од тоа...
Се си мислам луѓето треба, ма мора да ме читаат и да ме разберат без да им ги кажувам сите тие стварчиња. Као, тоа внатре не лаже, али зборовите и те како.Боље да си поќутам за нешто и да минам само со насмевка, али искрена, одошто да се изнакажам триста лажги, да им ги изцеливам руките и ногите на људито, а не го мислам.
Ама што знам. Не дека сега е размислувано и не дека немало обиди да се испеглаат тие дефекти у понашањето, ама.. природа бе. Предодреденост некоја. На татко ми ќерка сум ипак. Би требало да го разберат тој дел. Бар они. Али... ма повреџен и увреџен бре! Ете така.
Се мислам за една порака. Смислена е во главата како треба да изгледа, дозирана е, таква.. чисто дипломатска. Да не имплицира на ништо. Чисто другарски подадена рака... прст, нокт.... кожинче. И, имам можда милиони причини ради кои е фино да ја пратам. Само што „фино“ нема доволна тежина, пак, една, ама вредна е причината што вели ноу уеј Хозе. За сега имам само молк за таа страна, мада ја мислам се’ повеќе. Не е баш безразличност у питање више, али и не е огномети да ми фрштат у глава.
...и, не знам дал ме боли душичево што се’ повеќе ми се потврдува нештово, или е ствар на тоа што, уште едно биќе можеш слободно да го ставиш у подлите створчиња. Некој свири и тоа, фалш тонови се у питање. Не можеш да му се лутиш нему. Не можам де.. оти го разбирам. Нели, јас го разбирам светот и људите, ко што очекувам и они да ме разберат. Е, и оваа персона очекува да ја разберам. Није он крив, такав је из роџење. Мислам...
Ма ете. Lost in translation мајсторе.
А, мислиш ли дека потоа разбираат? Оти за неколку личности ми е многу битно да го разберат тоа што е внатре.
Поинаку и не бидува.

 

Како посрана гугутка. Ете така. .

 

Како времево.

 

I am full! што би рекла американката која ја запознав овој викенд. Ми внесе голема енергија. Се прашувам дали сите американци се такви. Додека нешто објаснуваат се многу возбудени. Таа беше премногу, а тоа мене ми донесе extra празнично расположение.

Возбудена сум многу за утрешното патување кое ме следи. Can't wait till tomorrow! Мислам дека и нема да можам да заспијам. Знаете кога нешто очекувате, неможете очите да ги затворите од преголема возбуда. Се вртиш ту на едната, ту на другата страна, и оп пак не бидува. Е во тој миг можам да ги заменам очите со на Том мачорот. Се сеќавате во онаа епизода кога премногу му се спие а тој мора да остане буден? кога очните капаци ги потпираше со шкорчиња? е со нив.

И така.
Следеше, а и ќе следи преубав период.

Песната нема врска со текстот погоре, а ни со текстот во неа, али мораше да ја убацам некаде. Овој период ептен си ја слушам, и многу ме опушта.
http://www.youtube.com/watch?v=C8QJmI_V3j4

Ајде Чао, до следно видување!

 

Паа.. супер

 

Мекано, цакано, розевкасто.
Слушам убава музика, си јадев пастрмајлија, ми ја донесоа даде и зет ми, тазе донесена од Штип, и уживам во вечерта.
Плус вујче ми донесе Симче чоколатца!
Си мјаукав по телефон со мачорчето мое, го љубам до Месечината и назад.
Си облеков пижамки, си кулирам и си мезам слатко.

 

Моќно, искулирано и исплашено.

 

Малку нервозно, Пред себе 1000 задачи за вежбање..... Ах... Математикоо...
Утре правам тест и тоа ме прави напната.
И да конечно Празникот помина Неделава што следи или ќе биди најдобра или најлоша...Останува да видиме...

 

Наспана сум...

 

Кратко и јасно, ме боли глава.

 

Тешко ми е,и глупо во исто време.

 

Супер сум денес!Конечно, после цела недела, ги видов моите најомилени луѓе...Многу сум им фалела, некој тоа го призна, некој не мораше да го признае, се гледа по погледот, насмевката, начинот на кој зборуваат со мене...Сакана сум, од многу луѓе, што и јас ги сакам

 

Денеска се чувствувам ептен добро,опуштена сум, си слушам музиче,лап-топот в скут,нозете скрстени у вис, и така чилинг аут.

 

Денес се чуствувам како воз да ме прегазил(или некое друго превозно средство).Ме боли целиот коскен систем.Не можам де си се помрданм.Требаше да одам кај братучет ми ама тешка работа дека ке можам од дома да излезам.