И вчера и завчера и од 28 октомври се чувствувам Прекрасно ! Веќе знам како се живее еден скромен и нормален живот. Се отргнав од тој скуден и мачен живот, но нема да ми остане само како еден обичен спомен туку тој живот ѓе биде заслужен за моите успеси во животот...Можеби во животот ништо незнам што ќе ми се случи но дека ќе бидам успешна и дека ќе заработувам пари со што ќе и овозможам многу подобар живот на моите деца од мојот е тоа добро го знам , тааа поука ми ја даде тоа сеќавање да го наречам....Сега сум друга личност насекаде се чувствувам среќна најпрво во дом се чувствува среќата на сите најсреќна сум за татко ми повеќе не е тој налутен човек на кој се му сметаше сега е најсреќниот човек зошто пред се дома ке носи плата. Мама сега е најдобрата мајка на светот повеќе не ја гледам расплакана туку среќна и задоволна од новиот живот , сега со брат ми сме поблиски нашите телефонски разговори не траат по 5 минути туку по половина час...Се се смени сега и другарките мислам декаљ се подруги зошто тие беа секогаш со мене кога ми е најтешко никогаш ама никогаш нема да и го заборавам тоа ми помагаа секогашме тешеа и тие се заслужни што останав храбра до крај зошто веќе на крајот ги губев силите , н несакам да се навратувувам на тоа зошто тоа ми беше едноставно еден страшен и хороски дел од мојот живот...Фала му на господ што ми подари светлина а сега само посакувам здравје , среќе , радост за да можеме добро да го живееме нашиот прекрасен живот...Среќна сум тоа ми е најважно
Задоволно! Среќна сум што тоа се деси денеска. Уживам во резултатот. Горда сум на него. Од друга страна малку сум збунета кога ќе чујам како се жали другарка ми. И тоа константно се жали за нејзината ситуација која и те како може самата да ја смени и подобри. Не ми е јасно зашто не се обиде да си ја подобри врската?! Да ја поправи или пак ако мисли дека нема сила за истото да и стави крај на истата. Нејасна ми е потребата да се биде во врска која не е здрава, не е силна и не е успешна. Или пак во врска која не ни дава причини да се насмееме. Мислам како само може да се осудуваат толку млади луѓе да бидат дел од вакви врски?! Партнерот треба да биде оној кој ќе ни даде - делумна ако не целосна - храброст да ги пребродиме препреките. А не да е личност од која сакаме да избегаме а немаме муда да го направиме истото. Гледам сериозни лица кои заборавиле да се смеат. Гледам лица кои го изгубиле сјајот на животот и силата за да го гледаат соговорникот во очи додека разговараат со него. Гледам срам и неспособност да се соберат поразите за да се започне да се претвараат истите во нешто друго. Гледам тага од неуспешноста да се создадат одредени релации кои ќе се базираат на искрена љубов и почит. Луѓе кои се скаменети од предрасудите кои само нив ги ограничуваат. Мизерноста да се биде паразит е насекаде. И паразит не е само човек кој е мрзлив и се легачи по дома. Паразит е дури и оној кој не ја научил можеби и основната лекција, дека лажен живот не е живот. Паразит е човек кој ужива во нереалноста. Исто како и оној кој има кохоњес и потреба да сака да биде подобар од сите, дури и од сестра си . Секоја втора реченица да и биде ех да можев или ех да имав пари... Па човек ете обиди се, мрдни нанекаде и ќе видиш дали ќе можеш.
Just what are you supposed to do when you know you just can’t do it anymore? When you’ve run out steam. You’ve done your level best. You’ve given all you’ve got. You did the commitment as far as any human being should be asked to do. You know it’s got to change. It’s just got to. It’s just got to. But it seems like it’s taking forever. Doesn’t it seem like everything is going in slow motion? http://www.youtube.com/watch?v=h6KYAVn8ons
