Денес, а и некој период веќе... ме фаќа некоја депримираност и некои црни мисли кои упорно ги бркам и ги потиснувам, ама и покрај тоа нешто не ми штима. Слабо ми е и трпениево некако...
Разочарано, глупаво, осамено, депресивно, изморено....... Потребна ми е љубов, потребно ми е да се почувстувам сакана од некого. https://www.youtube.com/watch?v=XC7YozBwcCY
Ослободено, смирено, заврши една напорна работна недела која едвај чекав да помине. Сега сум многу среќна
Утре е недела и ќе си останам подолго време в кревет.Со таа мисла си легнав. И на моиве мажишта им кажав... утре немој да сте станале рано ве стрелам Ама јас кога ќе решам негде гори. Кога почнаа мобилните да sвонат те мојот те од мм мислиш светот е во пламен. Стани си Озбилна, ништо од твоето подолго в кревет. Па се довлечкав сварив едно кафе и го бапнав задникот на столчето. Читав по интернетот... што ќе читаш, мислите ми летаат. И после кафето жугнав .... почуствував наплив на енергија... ко да се вратив во живот... Очите ми се отворија. Спремна сум за до кај дада. Дошла тета. Абе ќе го гушкам, ќе го изедам Жива сум да....
