Кога сум се родила татко ми отишол кај кумовите и едниот син истрчал надвор со другарите и девојка му и девојката го предложила моето име. Мајка ми многу сакала да се викам Марија, ама и моето е тука негде само една буква да се смени
Мислам дека мајката на мојот дедо се викала така, ма да не сум сигурна и како и да е ... ич не си го сакам името чудно ми е некако
Mоето име е по желба на кумот и кога не ми ставил име по баби и дедовци барем можел да ми стави некое по модерно име а не невенка
koga sum se rodila jas i tatkomi posol kaj kumot i negovata kerka napisala cel kup iminja ali se imalo vo maloto nekoi drugi so toa ime i tatkomi i majkami go odbrale toa sto go nemalo kako ime vo maloto hehe koga bev pomala se lutev zatoa sto imam takvo ime i koga ke mu recev eh sto ste me krstile taka tatkomi sekogas mi vikase eh sto e toa vazno ime ko ime koga ke te viknime da znaes da si dojdes doma hehe
Ко што ми кажуваат сестра ми имала другарка и многу ја сакала .. мислам живеела во Америка и краток период се дружеле .. па мене по неа ме крстиле од пусти мерак на сестра ми .. и топ ми е
Братот на мојата баба сакал да го носам името на мојата баба... мене ме крстиле по него и по баба ми...Ме сакал најмногу на свет но починал затоа сум горда на името.
по мајката на татко му која за жал починала пред 2 год пред јас да се родам...жал ми е што не ја запознав баба ми била извонредна жена...
Ме крстиле по баба ми (на татко ми мајка му) ..Тогаш се уште биле во добри односи со нив,па да и го направат ќефот и ми го дале тоа име.Не си го сакам целото име,ама она скратеното по кое ме викаат сите си го обожавам.
Носам руско име, и мајка ми кога била во Русија, се заљубила во моето име , за среќа му се допаднало и на кумот...па сега си имам убаво име
Носам типично име од државата од кадешто потекнува мајка ми. Знаејќи дека ќе живееме во Македонија за да носам ете поспецифично име, така ме крстиле Сега, секоја втора девојка се вика веќе така, а кога бев мала па и во средно, не ни знаеја убаво да ме изговорат и тоа многу ме нервираше
Долго време сум немала име, неможеле да се решат како да се викам татко ми сакал Јоана, баба ми Марија, мајками не скала така и случајно брачедами го кажала името што сега си го носам и сите се согласиле Ама не го сакам. Не само што ми го грешат туку и глупави прекари прават од кој се осеќам за 30, 40 години постара
јас ич не си го сакам моето име . Мама сакала Ивана, атато сакал Анушка ама баба ми (на татко ми мајка) кога запнала да се викам по нејзината свекрва, било леле мори мајко. Името е убаво, ама јас ич не ја сакав баба ми па затоа ни името не си го сакам