Ретко излегувам со друштво по кафани, еднаш во 6 месеци може да се каже. Не ми се допаѓа таа свадбарска атмосфера, ниту музиката, не сум тој тип, иако за ќејф на другите можам да се потрудам, за да не испадне тотално мизерна вечерта. Кога веќе нарочно одам во некоја, тоа е само заради јадењето (и пиењето нормално).
сакам кафани ама не посетувам често можеби 2пати годишно,немам баш и друштво што сака кафани а летно време најако е
Почнав да одам во кафани со друштвото од факултет, и знаевме често кога има повод да се собереме и да прославиме. Но се собиравме некогаш и без повод, само да се дружиме. И сега продолжуваме со истата традиција иако одамна завршивме факултет, ама друштвото е сега пошарено Како и да е, претежно одиме во кафани во кои има добра храна и добра музика.
Многу сакам да посетувам кафани. До пред неколку години кај нас постоеше некој глуп принцип дека на жените не им место по кафаните. Кога тргнав средно, машките почнаа да не викаат со нив... најпрвин ни беше чудно, ама отпосле се навикнавме и ги посетувавме скоро секој викенд. Жива музика, јадење, пиење, муабетче, си седиш, си уживаш... Абе милина
Не сум љубител на кафани едноставно не ги сакам не ни сум стапнала некогаш во кафана освен за свадба или сл
Во кафани не одам освен за дочек на Нова Година,бидејќи цела година сме по дискотеки и кафичи,па за ''најлудата ноќ'' нејќам да се стискам у гужви по дискотеки, а у кафана се знае..
Татко ми е во угостителството 20 и нешто години . Имам слики како сум немала ни 2 години а сум спиела по столици по кафани , како сум пиела шприцер Не сакам вака сама да одам , или со друштво . Со татко ми ми е интересно зашо сите го знаат
Си одам јас, и по кафеани, и по ресторани, и по пицерии Уствари во последно време од кафеана не сме излезени со дечко ми и друштво, некако подобро ми е, си седнувам, јадам, пијам дури ми душа сака, е сега музиката е ама ако ти е погодено друштвото, нема ни да ја слушам, се смееме, шалиме, дури и си пееме ние по некогаш. Кафански човек бре И додуша на периоди, не секогаш човек може да биде расположен за кафанска атмосфера. Некогаш си сака и позагреана атмосфера, лупање, играње, коктелчиња и музика до даске со тврди басови
Еве една песна за сите што одат во кафана, јас не одам. Кафана је моја судбинааа, она мене све ми узелаа, кафанаа је моја истинаа.....жељо(жено ) једина (не ја зна точно смејте ми се )
Зависи што се подразбира под кафани - тука може да влезе се од ресторани до маалски биртии. Одам по ресторани како на пример Пелистер, тоа дефинитивно е мое место. Одам исто и по кафани како Носталгија, Гурмет и слично. Во лето некако повеќе одам, надвор се седи, поинаку е. Во зима, затворено, зачадено, не ми прави толку мерак. А во Скопје и нема кафана што ме погодила некако. Кога ќе ми речат ај ти бирај, ги носам во Велес Кафаната ја врзувам строго со јадење. А сакам да излегувам на места кај што се стои и има свирки. Или места како кубански, кај што се пие и мези Другарките ми се нон-стоп по кафани, па и поради нив најмногу одам навечер. Повеќе сакам на ручек да седнам. Обично во сабота седнуваме, кога во кафана, кога во пицерија. А често одиме и по кафани, рибници, не знам што се, во околината на Куманово, особено кога е топло и се седи надвор. Визијана, Етно Село, Гиновце... Порано одевме и во хиподромот во Волково, ама се погоди на два - три пати затворено. Маалски биртии дефинитивно не ми прават мерак. Ако веќе ми се јаде, си зимам од Љуц или Злате скара, и јадам дома
Не излагам често во кафани. Освен некогаш,еднаш месечно и помалце ако се собереме друштво и ако посетиме некоја.. Еднаш сакавме да идеме во Барбика- до олимписки, и пред влегување еден вика, Запазете сега 60+ И влегуваме стварно! Само старци смрди на ракија, овие си пеат и кога ни отворија, сите не гледаа нас како од марс да сме паднати. Последен пат во кафана бев во Мај. Искрено подобро се чувствувам во некои кафани отколку во кафичи, музика 100ка неможеш никаков муабет со никој да направиш.