Книги за самопомош

Јас би ти ја препорачала Калуѓерот кој го продаде своето ферари, мене лично ми се допадна. Позитивно влијае.

 

Клубот 5 Наутро ја имам само прочитано, сега ги нарачав "Калуѓерот што го продаде своето ферари" и "Кој ќе плаче кога ќе те нема", сигурно си слушнала за нив, многу се препорачувани.

Предлог: Клубот 5 Наутро
Погорниот заклучок ми е базиран на оваа книга

 

Јас би ја препорачала "Таблета против стравот" од Андреј Карпатов.
Авторот е лекар,психотерапевт пишува на многу лесен и интересен начин.
Мене многу ми помогна за стравот од возење што го имам.

 

Не сум читала ваква книга, но психијатарот ми предложи една. Не се сеќавам на името, но беше со портокалова корица од македонски автор. Па да не знае некој за која книга се работи? И секако искуства ако некој ја прочитал.

 

Зависи од личноста, од моменталниот склоп на околности и емоционален статус во моментот кога ја чита, од книгата, од содржината... Но пред сѐ, зависи од личноста. Мотивациони книги, за, мене е широк поим, не ги вбројувам тука само Моќта на потсвеста и слични на неа, баш секоја една книга во одреден момент за одредена личност може да биде своевидна мотивација, без оглед на жанрот.
Конкретно јас од мое искуство можам да кажам дека во период кога сум била емоционално здробена, мотивирачки на мене делувале секакви книги, книги кои ми го задржувале вниманието од проблемите, сеедно дали романчиња или трилери, додека па, во моменти кога сум изгубила родител или бебе, читањето содржина дека - она што ти се случува е само и само производ на твоите мисли - имало контра ефект. Затоа, најважен е тајмингот и секогаш зависи од личноста, од тоа како таа ја доживува и тумачи содржината во даден момент.
Конкретно лани овој период, читав книги драми со тема втора светска војна, меѓу кои Славејот, Незаборав, Последната пролет во Париз и во моментот кога се случи пандемијата во март, под влијание на тие книги, некако посмирено го доживеав сето тоа, таму сум нашла мотивација.
Книгите се многу лично доживување за секого, една книга - 1000 читатели - 1000 различни доживувања на истата. Затоа избегнувам да учествувам во дискусии на тема книги, критики, пофалби и особено препораки, затоа што, за некого една книга може да биде лек а за друг отров. Единствена препорака од мене е само да се чита, а секој ќе си ја открие својата вистинска книжевна доза која ќе му биде лек

 

Читам редовно, но книги со мотивациона содржина не ми се предмет на интерес.
Единствен извор на мотивација е потребата за промена.
Сама најдобро знам и умеам како да си помогнам зашто случувањата во животот имаат причинско- последична поврзаност што не се базира на универзален рецепт.

 

Не помагаат сите. Многу е тешко да се најде вистинска книга. Моќта на потсвеста е само shit во боја. Глупост тешка. Имам книги за self help повеќе, но не сите тоа што очекував.

 

За мене не се.
Ниту сум читала, ниту некогаш ќе читам мотивациски книги.

Како што рече @poenta нема универзален рецепт за решавање конкретен проблем.

 

Сега читам една книга каде се форсира тезата дека не е потребен талент, туку упорност и работа. Не се сложувам. Без талент ништо не бива. Јас може сакам да станам оперска пејачка или сликар, ама немам талент, и џабе ми е било каква работа.

 

Meне не ми се,ме напнувааат и ме нервираат.

Додуша само Моќта на потсвеста ја имам читано,ама и тоа ми беше доволно.Ги заобиколувам во широк лак.

 

Ги сакам овие книги и редовно читам по некоја мотивациона книга. Мене лично многу ми имаат помогнато во размислувањата и прифаќање на одредени ситуации, особено кога сум била во ситуации каде што сум мислела дека немам друг излез, кога сум била анксиозна, депресивна. Овие книги поттикнуваат на размислување за самите себе, за нашиот живот, нашите реакции. Не може да очекувате од една прочитана книга да ви се случат сите најубави работи на светот како книгиве да се магични. Не може да очекувате денеска ако цел ден седите и мислите да одите на летување на Карибите дека магично ќе се најдете таму, тоа е глупост, или денеска цел ден ќе мислам позитивно дека утре ќе полажам испит и утре испитот магично ќе се положи без фатена книга. Се зависи од тоа како ги перцепирате работите.

 

Па стручна литература за личен развој и добивање на информации за одредени психолошки состојби да, ама њу ејџ книги и популарна психологија тие се тешка манипулација така да не ги читам.

 

Хм....па не е џабе. Не си посетувала ликовна, ниту музичка школа и не си израснала покрај уметници поради кои би добила желба да се обидеш, затоа мислиш дека е џабе.
Сите успешни и славни личности истото го кажуваат, дека талент сочинува 10% од крајниот производ, останатото е работа. Би додала и среќа, да се родиш или најдеш на вистинското место во вистинско време, т.е. да те пречека шансата за развиток во посакуван правец.

 

На кратки стази можеби да, но долгорочно не.

Пример: да речиме не сакам да се хранам здраво, читам мотивациона книга, два дена сум премотивирана, но ако навистина не сфатам зошто е добра здравата исхрана не би продолжила. Наредните два дена премотивирана да станам научник, наредните два да станам хуманитарец, потоа планинар итн.
Тие два дена сум pain in the ass, на сите ќе раскажувам, само на тоа ќе се фокусирам и ќе се случи реалноста, ќе сфатам дека тоа не сум јас и не е за мене, осеќам некое разочарување, па се' од почеток.
Истото важи и за мотивациони видеа/филмови.

 

Мајка ми црта многу убаво, ама јас врска немам. Ако немам талент, ништо не бива. Имам братучед, додека седиме и разговараме, го теравме да не црта онака на шега, и не направи навистина одлично. Замисли тој со 90% работа што ќе направи, оти има талент, а јас ништо. Одев на школо во хор. Едно девојче имаше голема желба, но глас нула, и на натпревари одеше со нас, но си молеше, така и рече професорката да отвора уста и многу тивко да пее. Без талент ништо. Ако е 10-% ок, ама ако е 0% талент, ништо.

 

Имала желба, ама дали се трудела, дали имала самодоверба, дали имало кој да ја подучи?
Со работа може да се надмине некој условно кажано поталентиран.
Познавам луѓе кои пеат помилозвучно од повеќето познати пејачи, па ништо не направиле со тоа, не ги навеал патот до славата.

 

Јас читам ваква литература и некаде по форумов имав пишано дека ми имаат помогнато.

 

Секоја книга што вам ќе ви отвори нови погледи е корисна за менталното здравје, без оглед дали е мотивациона. Искрено немам против овие книги ништо и ги читам. Тука би кажала дека не треба да се мешаат поимите мотивација со талент и дарба. Иако сите се исповрзани меѓу себе кога станува збор за одредено постигнување.
Факт е дека секој треба да го чита она што му одговара, точно е дека книгите можат да те мотивираат во одредена мера, но ниту една книга нема да може да го промени твојот животен стил или начин на размислување ако ти самиот не се потрудиш да се промениш и или промениш некој аспект во животот.
Така да мотивационите книги можат да бидат корисна алатка која би го помогнала процесот, но ниедна не може да направи коренита промена кај никого, макар и 10 пати била прочитана ако индивиудата не преземе нешто во свои раце.
Знаете, не се' што ќе прочитаме треба да земаме здраво за готово, туку со резерва и проверка, така што нема еден рецепт кој е универзален и ќе им помогне на сите, но и те како можат да ни се отворат нови гледишта и да почнеме да гледаме нешта што не сме ги гледале претходно.

 

Ако сте со дијагноза не читајте.
Мене психијатарот ми препорача белетристика, а никакви книги за само помош...