Кога би нашле паричник со пари на улица дали би ги зеле?

Сум размислувала многу на оваа тема Особено кога немам пари во џеб, и си велам е сега да најдам една 1000ка на пат. Да ја најдам така ќе ја земам, но паричник со документи внатре и со пари...Не бре луѓе, жал ми е. Секогаш се ставам на местото на тој што изгубил нешто, како би ми било мене да загубам паричник и некој да ми ги зема парите? Ќе се изедам. Може му требале за нешто итно!
Баба ми велеше, како дошле така ќе појдат. Арам пари не е на арно. Утре и мене истото ќе ми се случи. Тоа ти е еднакво на кражба, имаш и податоци и се од сопственикот а не му се јавуваш да му кажеш. Не, не е човечки.
Јас се случило пред мене девојче да оди, и една 100 денарка и висеше на задниот џеб, можев само да ја чекам да падне и да ја земам, ама треба да сум ненормална. Срам не срам, и викнав и и кажав дека ќе ги изгуби парите, многу беше благодарна. Замислете со тие 100 денари може планираше на кафе да си оди со другарки. Одма ми се сврте филм, си седнува се чепка-пари нема. Срам невиден е тоа. Може не се многу ама кога ти е празен џебот богатство се.

 

Да би го зела, но ќе се обидам да го најдам тој што го загубил и ќе му го вратам..

 

Прво каков баксуз сум никогаш сум ја немала таа среќа.На улица не сум нашла повеќе од 10 ден(и тоа е нешто).Ако некогаш ми се случи тоа,прво 100% ќе се мислам дали да ги вратам парите или да си ги земам,ама знам каква е пустата сиромаштија и дека никогаш нема сон да ме фати сопственикот ќе си ги добие парите.

 

Абе луѓе да бидеме реални, малку и се правите дека не би земале. Ретко кој во денешно време размислува за другите. Еве, на мене да ми се загуби новчаникот чисто се сомневам дека некој ќе ми го врати. Па така и јас. Е, сега ако се погоди поголема сума на пари, можеби ќе ме гриза совест. Ама не сум се нашла во таква ситуација, така да не знам. Ама да е така помал износ на пари би го земала, документите би ги вратила ама парите ќе си ги земам за мене. Кој си го најде негово си е.

Инаку имаше една интересна ситуација. Со една другарка во средно избегавме од часови и немаше каде да одиме. Сакавме да отидеме на кафе ама пари немавме во нас. И баш во тој момент, додека се мислевме што ќе правиме пред нас сто денари на патот, баш колку за две нес-кафиња. Е, тоа ти се вика среќа.

 

Е од тука потекнува основниот проблем кај нас луѓето - не размислуваме што ние ЛИЧНО би направиле во одредена ситуација, туку како ДРУГИТЕ би реагирале да се во истата, и со таа логика носиме решенија....

Не, не би ги земала парите па макар и трпела за леб дома. И ич не ми е гајле дали некој би го вратил или не мојот новчаник доколку го изгубам - нека му стои него на совест. А можеби и нема да му стои, ама мене тоа ништо нема да ми смени, јас само сакам да сум си чиста пред самата себе, без никакви квази оправдувања

 

Би ги земал и ич око нема да ми трепне.
Не глумам скромност.

 

Па нормално дека ќе мислам како другите би постапиле. Е, не јас цел живот ќе бидам поштена а на мене друго ќе ми се враќа.

Муабетот е: Сите поштени а мојот новчаник никаде го нема .

 

па зависи од парите кои се наоѓаат во него. Ако е ситно нешто би ги зела можеби, но ако има голема сума би го побарала сопственикот

 

Mи се нема десено до сеа да најдам цел новчаник, еднаш најдов 500 ден. ама бидејќи видов кога на човекот му паднаа отидов да му ги дадам, човекот за тоа ме награди ми даде 200ден. што во тој момент и те како ми беа добредојдени

 

Ако знам чии се ќе ги вратам ако не знам чии се не ги враќам

 

Ја па баш обратно, ако е помала сума би го вратила, а ако е поголема би го земала 200-300 ден. нема ништо да ми сменат во животов, и барем ќе го поштедам тој што си го изгубил од вадење документи, а ако е поголема сум ич не ми чуе, си го зимам т.е. парите ќе ги земам, а новчаникот ќе го оставам на улица за да го врати некој поштен зашо најверојатно ќе ме мрзи да идам во полиција и да го пријавувам.

 

Ако има документи ќе го вратам на сопственикот, ако нема блазе мене

 

доколку знам од кого е би му го вратила без да знам што има внатре....а доколку не се знае од кој е тогаш би го земала е потоа што ке биде не знам..

 

Вака сега да не се прајме кизнај шо, сите знајме дека кој и да најде паричник на улица во кој има одредена количина пари би си го зел за него без да го врати.Па така и јас.

 

Да. И би му го вратила на сопственикот.

 

Вчера најдов новчаник оставен врз весниците во една трафика.Пред мене некој тип купуваше нешто и си отиде,па кога го забележав новчаничето, мислев дека е негово.Го земав, почнав да трчам по него и кога го стигнав, типов ми вика-не е мое,некој друг го оставил...И ништо, се вратив и го оставив во трафиката, за ако на некој случајно му текне, да дојде да си го побара.Не го отворив, и не знам што имаше внатре.Знам дека ќе речете дека сум глупа и дека најверојатно продавачката ќе си ги земе парите, ама јас не сакам да бидам нечесна.Некој тие пари ги заработил и на некого му требаат.Тоа што тој некој ги изгубил, не значи дека јас треба да ги земам.Нечесност постои и секогаш ќе постои, ама не и кај мене, вака барем ќе знам дека сум пробала да го најдам сопственикот на парите и не сум копала низ нешто што не е мое...

 

2 пати досега имам најдено прилично големи суми но ги враќав бидејќи имаше документи , не ми даваше срцето да ги земам . Се си мислам следниот пат кога ќе најдам не ги враќам ,тоа ќе видиме

 

Јас ако ви кажам дека ќе ги земам, би ве излажала. Вака можам да си кажам да бе, баш ми е гајле, ќе си ги дрпнам, али нешто вакво да ми се деси навистина би немала срце да ги земам

 

Пре би го фрлила и запалила отколку да го вратам на сопственикот затоа што луѓето денеска се оперирани од благодарност. Еве конкретен пример зашто.

Пред некој месец со мм шетавме низ град и најдовме паричник. Мм сакаше да го земе па ако има некои документи доколку го сретнеме човекот да му го даде. Јас му реков да не го прави тоа затоа што е огромна одговорност. Прво нешто што ми текна (особено кога видов дека е откопчан) е дека некој ги собрал парите и го оставил. Продолживме по патот, ама видовме друг човек како се наведнува да го земе и решивме да видиме баш што ќе се случи. Како за чудо баш во тој момент човекот да се враќал кај колата и овој се стрча кутриов да не му избега и му го даде новчаникот. Кога човеков виде дека нема пари во новчаникот, леле кога почна да му се дере на човеков, демек ти си ги украл ова она сеа добар сакаш да испаднеш, нз шо нз како, се караа ечеше цел град мислиш. И овој едвај го убеди демек зашо би си праел проблеми доколку јас сум ти ги зел ова она и едвај го разубеди. На крај мм ми рече „Во право си била.“

Денес не вреди да си пожртвуван и чесен.

 

Па најискрено ДА!
хахахах па што да се лажеме, балканска работа ( да не речам македонска )
Не, сега сериозно. До сега немам пронајдено па да имам донесено одлука за тоа.Ама сметам дека некој плаче за истиот. Најмногу ако има документи па да извади нови се кај процедури,па и доволни трошоци на денешницава.Знам мајка ми еднаш и го украдоја пред нос речиси, а вториот пат не можеше да го пронајде никаде,што е шанса да и паднал некаде.
Инаку да сум во странство без страм и перде го земам и ајт.