Кога другарка ти ти ја носи облеката!?

се нервирам

 

hahahahahhahahahahahahhahahahhahahahahahhahhhaha me iznasmea
kuti ima i takvi bez oset ti im kazuvas oni aaaa na lastik e hahahaha

 

mnogu mrazam obleka da davam ma ne samo obleka se se ne sum sebicna ne go smetam toa za sebicnost no davanje sminki obleka ili nekoj dr licni raboti mislam nz nema sansa toa se neophodni raboti ako ti trebaat ili nesto tolku sakas kupi si ne e samo za ednas rabotata toj sto bara poveke pati go pravi toa

 

Аууу да леле колку ме нервира тоа Ќе позајмиш нешто човечки и очекуваш дека така ќе ти биде вратено но... Кај ќе чекам со месеци да ми се врати, сигурно ќе биде скинато, изгорено со цигара, проширено... ако и уопште успеам да си го земам назад Затоа веќе не позајмувам облека или пак гледам максимално да го избегнам колку што можам па макар и ако тоа значи дека треба да лажам дека ми е за перење ми е или сл.
Сум имала многу ситуации кога ќе позајмам нешто на другарка и тоа да биде раздавано после на други нејзини другарки или пак другарки на сестра и а јас да немам поим за тоа... МНООООГУ ме нервира ова, страшно многу и сум против

 

Јас на другарка , за Нова година ( оваа ) и дадов штикли , кои само неколку пати ги имав облечено , фустан кој само 2 пати го имав облечен , и ташна . Сега е веќе јуни , ми ги нема вратено уште . Ми имаат кажувано други дека ги виделе на неа , со кал , уништени.Ги носи цело време .. И дадов потоа пари ..и тоа не малце.. 1000 денари , за моја возраст се многу, за некоја од вас можеби и малку се ама за мене не . 2 месеца ја молев да ми ги врати. Ми ги врати едвај , и ми се скара.. Не знам што има таа на мене да ми се скара . Еве не доаѓа во школо а кога доаѓа ме избегава. Не е крива она , јас сум глупа и наивна ..

 

I jas sum istata, ednostavno ne mozam da kazam ne koga nekoja drugarka ke me zamoli nesto, sega veke ne mi baraat tolku obleka. no kako pomala koga se druzev so edna drugarka skoro sekoj 2 den i pozajmuvav nesto, i nikad ne gi vrakase, sekad se vadese so nesto. i se skaravme posle nekoe vreme ( radi drugi pricini) i si ja pobarav oblekata nazad, i nemase hrabrost da mi ja dade ona, go prati tatko i , i mi ja pratila pola obleka samo, drugiot del ostana kaj nea zasekogas. znaci mozete da zamislite kolku i imav pozajmeno, i obleka i tasni i sandali.. epten bev naivna. a i denes sum takva. pak ako mi pobara nekoja drugarka ne bi mozela da kazam ne od so sum dobra i naivna

 

Абе знаете како викаат - ако не сакаш некого повеќе да го видиш, позајми му нешто (пари, облека). Ама според ова што го кажувате ми се чини дека има такви безобразни кокошки, што иако не ти вратиле тоа што позајмиле од тебе, бараат уште. Јас не позајмувам ни со сестра ми (многу ретко некогаш), а не пак со другарки.

 

Кога требаше да се слика за табло, другарка ми ми побара една кошула.Демек не и се свиѓала кошулата во која ќе се сликал цел клас, и јас нормално и ја дадов. После ми ја врати и ми вели само јас се сликав во неа. Кога сега пред некој ден ја гледам монографијата (алманахот) на нејзиното училиште има што да видам. Во мојата кошула сликани уште 15 други нејзини школски. Зоврев ејј!!! Каде ја раздала, без срам, како да е нејна, па дури и будала ме направи. Не знам што мислела, дека нема да дознаам !? И реков, дека не и личело така да направи, и таа ми одговори „ Де, де што ќе и биде “ ама што ќе и правиш. Имаше право некој погоре што напиша, не се тие глупави туку ние што даваме...

 

епа сега после оваа нејзина постапка можеш да и го кажеш тоа НЕ!!неможам да ти позајмувам повеќе облека ! и точка...
Инаку јас со мојата цимерка си разменуваме облека и тоа многу често и не се случило досега да се скараме за тоа ...На пример ако и го носам џемперот потоа ќе и го исперам и сличноо...

 

Кога ке ви побара облека наредниот пат досадната другарка побарајте и и вие и вратете ја истегната потскината или гнасна. Или пак не враќајте ја долго време. После пак така и пак и пак. Па можеби ке им дојде умот

 

епа за жал и јас сум ко тебе..ми земале и облека и шминка,а за тоа и дечкото знае да ми црка често
секогаш сакам да знам да одбијам ама не можам...кај нас у друштво многу ретко се случува да ми побараат нешто а мојта пуста добра душичка не може да одбие

 

Туѓо не сакам свое не давам Единствено ми се има случува со моја прва братучетка да си размениме по некој фустан по повод некоја свадба или прослава, ама тоа е од причини само да не фрламе пари за нешто што ќе го облечаме еднаш или два пати.
На другарките им ставив до знаење дека не сакам такви ствари и никогаш не побарале облека од мене. Може да се случи да мора да се пресоблече (истурила кафе, сок...) ама тоа не се брои

 

Леле јас имав една другарка што ми ја носеше облеката. Ама младост-наивност, незнаев НЕ да и кажам. Јас многу работи сама си шиев и беа уникатни, им везев монистри, цветови...кога ќе облечев нешто тоа беше единствено, уникатно. Еден ден ми дојде преку глава. Дојде она кај мене да се спремаме заедно за излегување, јас се спремив и она ми вика , штом не ги носиш алиштата што ги носеше вчера ќе ги носам јас, и ни два ни три се облече исто како мене и тоа од глава до пети, ги облеше моите чизми мојата суќна , мојот корсет, моето палтенце, на крај и едно бело цветче( што ми беше како заштитен знак , го носев на се, со безопасна се ставаше) ми го зема. Е тогаш ми пукна филм. Преќутев во моментот ама после тоа свртев нов лист.
Исто така ме нервираше што моите алишта ги даваше на други другарки да ги носат, кога си ја видов јакничката на друга нејзина другарка полудев . Затоа сега не давам облека. Не сакам микој да ги носи моите алишта.

 

A ја мислев само на мене ми е така имам една другарка ама ептен бе без осет абе ви се верува секогаш кога ке дојдее мора да си земе нешто ама баш секогаш на пр. пошто си имам ја дечко и она и се не се гледаме мн често ама коа ќе почне да доаѓаа секој ден е кај мене и така по 2 3 недели, и нон стоп ми зимаше а после ја нема по 2 3 месеци, али сегаа се освестив пред 2 ,3 год си се освестив и сега она па по нејзино си тера ама и ја ми се пере, ќе го носам, ова не го давам али не се освести и нее ама нема шанси такви си се ич гајле немаат дури и она се лути сваштааааааа хааа..

 

значи веќе не давам облека!!! си ги знам другарките, како , што на која да и дадам.
една другарка ми собираше и облека и накит(зошто сум манијак за накит), јас нормално нема да кажам НЕ, и давав се.
ми ги враќаше работите чат-пат упропастени, ама коа ми ги уништи новите менѓуши беше врв.
Од тогаш, давање гардероба никако!
само со една другарка моментално си менувам облека, сигурна ми е, а и внимава на моите работи како да се нејзини

 

Ниту позајмувам од некого, ниту пак давам облека, се сеќавам еднаш на одмор заедно со другарка ми, земав нејзина сукњичка и цела вечер се чувствував како во нешто туѓо, некако нелагодно, непријатно...
Што си имам, тоа ќе си носам, барем знам мое си е, и само мое. Понекогаш знаеме да си смениме некое парче накит со другарките, но ништо повеќе од тоа.

 

Никогаш не позајмувам облека... си имам такво правило уште од мала, т.е мајка ми ме научи така. Освен тоа што може да се случи со братучетка ми која е на иста возраст (и величина) со мене да си позајмиме нешто, ама и тоа ептен ретко.
А за такви кои само позајмуваат и не знаат да вратат, ги има на секој чекор - кога веќе си позајмил нешто, пази го, испери го после носењето и врати го. Ама некои луѓе немаат осет.

 

Како бре си земала така, како само си дозволува да ја помине границата! Па кој смее мене да ми зема од облеката без да ме праша! А ова со телефонот и сестрата на дечко ти ја преминува секоја мера. Не и е срам да побара така? Ццццццц... што се нема на светов...