Кога минатото ви тропа на врата..

Aко смее нека влезе

 

Еднаш влезе и се што беше останало уништи, а сега кога тропа отварам само за да ја види мојата насмевка и среќата во моите очи и не му дозволувам да влезе туку силно му ја трескам вретата пред нос!

 

се обидувам да не размислувам воопшто за минатото бидејќи имам убава сегашност а се надевам и иднина мислам дека тоа е најважно Минатото нека се закопа нека умре со сите мои грижи и солзи никогаш нека не се врати поминав многу трнлив пат не на минатото Не му ја отворам вратата...

 

Ако немате расчистено со минатото, колку и да не му отворате тоа ќе остане затскриено и присутно за цел живот. Каков е тој човек што сака да избега од минатото? Тоа е исто како да сакаш да избегаш од сопствената сенка.

Минатото треба да е секогаш тука за да видиме колку далеку сме стигнале кога ќе погледнеме назад.
Се додека бегаме, се додека сакаме да го избришеме тоа што било, секогаш ќе има нешто што ќе не следи и потсеќа на тоа што ни се случило. Кога конечно ќе помислите дека сте му избегале, ќе се појави и ќе ве плесне по лице. Наш избор е дали ќе продолжиме да го бркаме тоа што е дел од нас, или ќе одлучиме да се соочиме и да го прифатиме.
Од себе не можеш да побегнеш.

 

Според мене,минатото секогаш носи свои последици,е сега дали убави или лоши,зависи кој што сеел,тоа ќе жнее .Кратко и јасно

 

Минатото, никогаш не сум дозволила да е тооолку страшно за да имам потреба некогаш да се сокријам...Ништо срамно, лошо, некултурно или што и да е не сум направила......А не сум се ни правела светица, па сега вистината да излезе на виделина.....Кога тоа ќе тропне на врата, гордо ќе застанам, зошто сигурна сум што може да очекувам од тоа.

 

Постојано ми тропа.
И што е најлошо,постојано отварам...

 

Кога пробам да завртам нова страница од животот, само тогаш тропа

 

Ми се случило да ми тропне. Проверувам што сака, но не ја пуштам во сегашноста.

 

Вчера се обиде, но се направив дека не го регистрирам повикот. Така е најдобро..

 

Кој се спасил ич не помислува да дојде пак на моја врата

 

Mi se ima sluceno da mi prati pokana za prijatelstvo,bivs decko,no so toa kolku sto me povredil nema nikogas da zaboravam i za negovite navredi so koj si zamisluvase deka e nekoj jak fraer ako ja navredi devojkata sto nekogas ja sakal so zborot '' kurva''...Samo svativ deka ne treba da se zamaram za gatovi od minatoto i bidejki znaev deka e bez devojka i so negovoto ponasanje nema nikade da stigne u vrskite..Go odbegnuvav so pomislata deka sekoja prikazna ne pocnuva so '' Si bese dva pati ''

 

ми тропна пред една недела на врата, тој едниот и единствениот што сум го имала, во минатото се разделивме на фин начин и никогаш не ми кажал некој повредувачки збор, па сега на фин начин и се смиривме

 

Nikogas ne sum mu zvrtila grb na minatoto.Sekako ima nekoi raboti koi da mozam bi gi smenila no sto e tuka e, ne e nisto stramno ni loso pa da se plasam od niv vo segasnosta ili idninata..

 

Веќе го одбегавам и да влезе за брзо ќе излезе

 

Кога минатото ми тропа на вратата,не отварам,нема што ново да ми каже
КРАТКО И ЈАСНО.

 

Ми тропнало на врата,сум ја отворила вратата,ама научив дека ништо ново нема да ми донесе,минато си е минато и таму и нека остане,ете памет за друг пат

 

Минатото е затоа таму,во минатото каде што му е местото не смее да се осмели да тропа,ќе изгори.

 

Минатиот месец ми затропа минатото на врата. Кога го видов, се изненадив. Јас се смеам и он се смее. Влезе кај мене и си муабетевме. Се потсетивме на старите добри денови.