Кодошење на работа - како се справувате?

Десетина години откако работам, забележувам дека има луѓе кои кодошат и на тој начин се обидуваат на работа да се истакнат себе си, и на другите да наштетат. Јас со ова не знам да се справам, гледам да работам и да бидам сигурна дека моето работно место не е загрозено. Како вие се справувате?

 

Ако имаш информација дека некој те кодоши, возврати на ударот без око да ти трепни, кодоши го тој што те кодоши, за да тој што кодоши да разбере што значи колегијалност, од друга страна му чиниш добро на кодошот го учиш на нешто добро на колегијалност, што до тогаш му било нему нешто непознато.

 

До сега никогаш немало никој против мене на работа. Ваљда затоа што си ја работам работата и не се мешам кај што не ми е мајката.

 

Зависи за кое работно место станува збор. Кај мене на претходното работно место, сите што кодошеа станаа шефови. Игнорирај ги, посебно ако ти е чиста совеста и немаат за што да те накодошат.

 

Не дека само мене некој ме кодоши и дека во тоа се сомневам, туку забележувам дека секој секого кодоши. Едноставно на луѓето не им се работи, секој сака леб без мака како што се вели. Без знаење да се напредува. Без работа да се добие покачување.

 

Па јас не се мешам, туку гледам дека сите што доцнат на работа кодошат, сите што не знаат граматика и правопис, што е основа изигруваат шефови и на другите им буричкаат по работните задачи за да најдат грешка.

 

Види, за да знаеш кои доцнат, кои знаат или не знаат граматика и кој изиграва шеф, треба и те како да се мешаш.

 

Не е тешко да сфатиш кои колеги кодошат и милион грешки да направат, и сто проекти да усерат, пак они се најдобри во очите на шефот/газдата. Кога ќе закасни плата или ќе се случи некоја општа неправда во фирма, први се да оправдаат и да дадат причини зошто нештото се случило, не оддавајќи знаци дека им пречи.
Па како може да не ти пречи да не земаш плата редовно или да те прескокнат за обука или унапредување, а си се убил од работа?
После години фрустрирање се помируваш и како што кажа некоја членка погоре си работиш сѐ професионално и транспарентно, а овие дебили ги ставаш на игнор, но сепак си го чуваш грбот знаејќи со кого си имаш работа. Жив се човек на све навикне. Во меѓувреме си бараш подобра опција, оф корс, ама секаде го има ова, македонска работа.

 

Баш од соочување ми доаѓало да си искубам коса од фрустрација, а ништо не сум успеала да променам.
Овие личности ги множам со нула и комуницирам со нив само професионално и тоа кога сум принудена поради проект.
Во сите други ситуации едноставно не постојат за мене ова правило ми донесе мир во животот и во работната средина, ама ми требаше доста време за да почнам да го применувам, морам да признаам.

 

@referentka
Еднаш, додека работев под договор во една од најголемите светски компании, имав задолжителен тренинг секоја година кој вклучуваше и перење мозок за како да не преќутуваш ништо што се случува во фирмата а не би требало да биде така. Како да не скриеш од претпоставени грешка на твој колега, како да ти биде доброто на фирмата секогаш пред колегата. Буквално, како да бидеш кодош. А ако колегата го фатат и знаат дека си преќутел, а си знаел, тогаш твојата казна е поголема од неговата.
Исто, макар и да пријавиш претпоставен или било кој, теоретски човечки ресурси се на твоја страна и ти нудат заштита. Викам теоретски оти искрено појма немам како функционира тоа во пракса.
Да бидам искрена, никогаш не сум имала расправија со колега и секогаш сме си помагале за задачи и за услуги, колку и да ме се согласуваме за нешто приватно . Едноставно сум таков карактер што никогаш не се нервира од луѓе на работа (без разлика дали е колега или клиент). Кај мене не постои "не ми е денот". Дома може да не ми е денот, на работа никогаш и никако.

 

Имам очи и гледам, и јавно ги опоменуваат тие што грешат, а тие се вадат на други.

 

Надредена си им, па ти ги опоменуваш јавно?

 

Па на почетокот на првото работно место кога не повикаа сите на отчет кај газдарица јас јавно и јасно си кажав. Значи моето си го кажав заврши со тоа што кодошката уште повеќе доби ветер во грб од газдарицата својата дејност кодошење да ја прошири и на други колеги. На газдарицава и беше занимливо да и раскажува кодошкава кој како реагирал на сите казни кои произлегуваа како резултат на кодошење. Потоа како менував работни места си научив да не се замарам бидејќи кај нас секој газда има група кодоши на кој им дава сила да го прават тоа. И имам приметено дека кога некој треба да добие или унапредување или покачување на плата тогаш газдата ги поттикнува кодошите да му вадат муабети и кодошат за газдава да рече а си погрешил ова и ова а баш сакав да ти дадам покачување.
Така да затоа ни е толку ''јака'' економијата и има толку одлив на млади надвор од земјава.

 

„Јавно ги опоменуваат" а не „Јавно ги опоменувам".
Не треба лупа за да се видат некои работи во фирма. Едно е да се мешаш или не во работи што не те засегаат, друго е да гледаш и да реагираш на неправилности. Шефови се менуваат заради жалби од подредени и нивна оценка за работата на шефот (некаде), здрави критики и очи отворање треба да има. Можеш секако да си ја гледаш работата и да не те засега дали околу тебе имаш змии, ама кога ќе видиш дека ствараат токсична атмосфера, ти рушат углед и ти загрозуваат работно место, нема простор за -ти гледај си ја својата работа и Госпо од горе се ќе среди, ќе си го добијат заслуженото. Не. Ќе збориш, ќе реагираш, освен ако не се до толку испреплетени да твојот глас апсолутно не се слуша. Тогаш, сочувство.

 

Лошо сум видела.
А за неправди, многу нормално дека ќе збориш и ќе реагираш. А ако си на работно место кај што не ти се слуша гласот, треба ли поголема причина да си бараш друга работа?

 

Не јас, ги опоменуваат, трето лице. Газди и надредени ги опоменуваат, а потоа веќе следен ден тие строго гледаат да најдат кај некој грешка и да го кодошат. Со тоа себе да се исперат.

 

Лошо е што газдите не ги спраструваат кодошите и неработници, туку и ги величаат. Ако се жалиш, ќе испадне, ааууу па ти се преценуваш, па после кодошите ќе се лутат итн. Колега се жалеше од една колешка што не му помага, вика џабе е, нема фајде, кажувам, зборам директно, ама џабе. Вината е во газдите на крајот.

 

Во право си за ова дека така си одат квалитетни кадри од земјава. Оти овде ниту плата ќе имаат како што треба, ниту ќе напредуваат, напротив живци ќе изгубат од неспособни. На крај сфаќаат дека таа битка е џабе, само губат, и ќе бараат шанса за нормален живот, не како ова овде преживување.