Колку ве разочарале роднините?

Sto se toa rodnini? Kako moze da ma razocara nekoj ako prethodno ne me ocaral?

 

Да.Многу.Не ми се верува дека некој може да биде толку остар спрема своето дете.Не очеквам повеќе ништо.Тапа болка.

 

Rodnini? svadba pravev recisi samo so prijateli i rodnini najbliski od str na majka mi. Bratucedite od strana na tatko mi, ne se javija ni da mi cestitaat. Samo im go sobiram i si vikam ima dana za megdana. Se sum izbrisala, od site mozni soc mrezi, takvi gjubrinja ne mi trebaat vo zivotov, poarno mi e da gi nemam vo zivotov. Prijateli i komsii vo pustovo stranstvo poveke mi pomognale otkolku oni za celiov zivot.

 

И од лично и од искуството на некои блиски сватив дека роднина може многу да те зафркни и да те разочара. Татко ми има брат кој е многу добар човек ама и тој и ние си патиме од неговата жена и ќерка. Најтрагично е што се прават дека многу не сакаат и почитуваат. Сега имам и брачеди кои се преселија во Австралија бевме многу блиски но сега многу ретко да пишат или да се јават можеби и немаат време. А јас се сеќавам на некои моменти и понекогаш ми недостигаат.

 

Jас па не сум разочарана од моите роднини, баш затоа што со години фамилијарно имаме дистанциран однос. Со повеќето се гледаме само за свадби, дипломски и поголеми настани така да не сме ни имале прилика да се скараме или да си замериме за нешто. За пари не се караме за имоти исто така пошто сите сме си на своја страна и секој од нив се сам си има стекнато па нема гадење од типот дедото остаил стан на едниот син а на другиот ништо.

Не се замарам со тоа дали ни дале пари коа сме биле у кризни ситуации пошто не се ни дужни истото да го сторат, не се замарам со тоа колкав поклон ми дале за дипломски или роденден и дали дошле без истиот исто како што не се замарам дали ме викнале на некоја нивна прослава или не. Чак жива среќна сум ако не ме викнале зошто ем помал трошок за мене ем ќе неморам на лажно заинтересираните да им ги раскажувам последните 10 години од мојот живот. Едноставно некои фамилии гаат поблизок однос меѓу себе некои подистанциран и нема ништо страшно во тоа.

Од друга страна се додека кревате нос дека на свадба не ви донеле доволно дебело плико, дека не ве гоштевале како што вие сакате на семејна слава или собир, дека не ви дале пари коа сте биле во кризни моменти искрено и си заслужувате дрзок однос од роднините. Ако е некој роднина не значи дека по секоја цена е должен и вашето семејство да го крепи и финансиски да потпомага. Ова го кажувам од лично искуство, затоа што мајка ми со години крепеше уште една фамилија (сестрата нејзина) зошто така си беа научени дека коа и да им згусне дома има кој да им излезе во пресрет, се додека не пресече пред 2 год дека повеќе неможе да плаќа туѓи глупости па одма да добие превртување со очи.

Секако на крајот од денот ако ближниот не ти помогне сигурно нема некој од улица да го стори тоа иако во последно време обратна е ситуацијата. Затоа најубаво е човек да не зависи од никого и да си гледа во својот двор па така нема да биде разочаран ни од роднина ни од пријател.

 

По разводот на моите, некои од страната на татко ми ме избришале од фб, или пак не ме прифаќаа за пријател.. Смешки.. Конечно сега пред некој ден тетка ми ме прифатила и тоа пошто ја поздравив преку братучет ми (син и) со зборовите дека ако моите се развеле, не значи дека сме престанале да бидеме фамилија.
Од постарите дешавки пред нивниот развод, не се вредни ниту да ги зборам.
Едина фамилија признаета во целост е фамилијата на мајка ми

 

Први братучеди ме имаат разочарано до крајност.
Братучед ми има девојка, се дружевме порано тој, она, јас и дечко ми. Кога братучед ми тргна на работа запозна таму колега, па почна со него и неговата девојка. После другар му фана женска па почна со нив. Значи додека имаше корист со нас, после со др. Сега типката па дигнала глава мисле дека се што лета, се се јаде.

Братучедка ми друга приказна. Порано се јавуваше ова она, пред нг ми рече за нокти нешто правење и јас се си мислам кај неа ќе правам, кога бш дојде денот ми вика ее ја тебе не те планира ај после нг, али океј. И после ми вика дали се лутеш? Јас и велам не, али ајде кој ќе се расправа за глупости. Одам на гости кај неа на роденден со сестра ми седеме, дојде нејзината снаа(што треба да биде, горе наведената) па не ни праве веќе муабет со нас, исто како да не сме таму. Неќна на славата иста случка, мене и сестра ми не не регистрира.

Уште еднаш ако ми пише дали сум лута или нешто друго има се да и кажам, а не кога имат корист и она и брат и, сакат не после не не познават. Па ај фак ју не ми требат такви роднини мене.

 

Не ме разочарале воопшто, баш напротив. А и таква личност сум, држам разумна дистанца и ништо не очекувам од никого.

 

Не напоменав дека 80% од нив воопшто не ги сакам и не ги почитувам, затоа што се непотисти, врскаџии и религиозни. Или со еден збор, глупаци. Не ми направиле ништо за да ме разочараат, туку самото нивно постоење е разочарување, немаат општествена свест. Вистинско чудо ми е како моите родители излегле нормални и посовремени во такво опкружување. Изгледа затоа отсекогаш одржувале помалку контакт со нив, отколку што тоа роднините си одржуваат меѓу себе.

 

Кога дошло ред да ме разочара родениот татко,со кој не комуницирам воопшто 4 години што останало за другите...

 

Кога еднаш ќе се разочараш, веќе ти е сеедно и се потоа што следи, не е веќе разочарување, очекувано. По смртта на татко ми, не очекував од неговиот роден брат, со кој патем си "живеевме" така сме мислеле де, да прави журки дома со жива музика, после недела дена од смртта на тато, да не доаѓа воопшто кај нас, да не крева на телефон, да не му запали свеќа, да ми дојде на свадба со расипан мини шпорет за подарок, да си отиде за саат време и да не стане ниеднаш да заигра туку да трча на друга свадба каде не седнал цела вечер. Секако под влијание на жена му и децата и не ми е јасно зошто? Потоа од таткова страна ги снема еден по еден. Почнаа да не бришат од фб, да не не канат на прослави итн.... Родената баба која живее со чичко ми, 8 години не ни се јавила, не дошла на гробишта.... Ми беше тешко , исто и на мајка ми и сестра ми , се осеќаш ко да си болен , заразен.... Си останал без родител и очекуваш подршка, а наместо тоа сите ти вртат грб. И сите се избришани за мене.

 

Рoдниниии?
Штo беше тo???


Абре, чoвек штo прв пaт нa улицaa гo среќaвaш мoже пoвече дa ти пoмoгни oткoлку рoднинa. А дa, рoднинa тaкa мoже дa те зaебе зa цел живoт.


Гoре дoле и не ги сметaм зa рoднини сaмo oние сo кoи си живеaм и кoмуницирa пoише oднoснo тие се брoјaт нa рaкa.
Рoднини, хa хa ги немa цел живoт и им притребa нештo oп aјде кaкo сo срце мрце, дaј услугa зaврши нели сме пo крв. Кoјa крв кoјa? Тие дa пoмoгнaт ги немa никaде, или сo бaрaaт изгoвoри кoи не држaт вoдa и тoa тие првите зa други кoленa не прaвaм ни муaбет. Oд мoи случки пишувaм. Секoј индивидуaлнo е дa.
Нее, немaм рoднини изгледa.

 

Роднините од страна на мајка ми се тооп, а тие на татко ми.. Боже сачувај

 

Moite se daleku od nas retko koga možat da me razocarat na tatko mi fam poveketo se vo stranstvo a so na majka mi familijata nikogas ne sum bila bliska so niv oni se od nas daleku 100 kilometri i retko koga imame prilika da se videme edinstveno sum razocarana od na mm prv bratuced koj koga i da si dojde od svajcarija gi kani gi sobira site prvi bratucedovci samo na mm i na mene ne ne pokanuva da se videme a sekogas ama bas sekogas zasto i da treba mu pomagame nikogas ne sme mu svrtele grb na kraj ni vraka vaka ama ako ima dana za megdana

 

Прв братучед не ми дојде на свадба, не ми ни честита, немал пари за поклон. А истиот ден беше на свадба кај негов другар. Кога тој правеше свадба јас не добив ни покана, ниту ми беше јавено дека сум повикана, на сестра ми и пишал на фб дека ќе ги прате поканите, ама покани немаше никогаш. Нормално не отидов на свадбата. После неколку дена ме избришал од фб, и тој и жена му.
Сѐ додека не се ожени многу убав однос имавме. Ама откако се вери со таа сѐ се промени. Многу ме разочара, не очекував такво нешто.

 

Роднини што е тоа?Јас не познавам такви.
Од страната на мајками братучедките многу ме имаат разочарано па и тетките.Се случувало да ги викам на роденден или некоја прослава и неможеле биле договорени бла бла од тогаш си викам терајте ич не ме интересира толку.Една нова година славевме заедно и пред нова година секој ден се јавува што треба ова она после нова година ги снема тотално,ајде кафе да пиеме неможеме чим така добро ,колку пати сум им побарала услуга или нешто да ми позејмат секогаш одговорот бил незнам може ќе ми треба,ајде да ја прашам мама па ќе ти кажам лооол да јас тебе ќе те чекам мајкати да ја прашаш немора.Затоа они кога ќе побарат секогаш им викам неможам да дадам или неможам сеа нека им стане јасно.
Они секогаш кријат некои раб. од мене за било што,а кога е прашањето за мене одма мораат да дознат ако треба божици ќе изиграват пред тебе.
Тетките и братучедките пробаа да ме разделат со дм дури и на мајками и го испраа мозокот али не успеа јас ден и денес се борам и сум среќа,али они когаш борбата не ја дообија,иако на мајками и е испран уште мозокот и секој ден и го перат и секој ден мене ми се нафрла со триста глупости и триста прашања јас само си молчам немора ништо да знае,незнае ни на лекар кога идам ништо зашто другите немора да знаат мене што ми правел гинекологот!Еднаш кажав и се заебав за цел живот само што и кажав на мајками после некое време одма на телефон све кажа!
И после некој ќе ми каже братучедки ти биле ,како сестри ти биле абе што збориш какви сестри какви братучедки нека се гонат у пм!Не ми требат такви од корист и завист,полни со злоба и љубомора.
Повеќе ќе ми помогне комшијата неголи они.Кога останав без работа и реков на тетками ако нешто наслушне да ми помогне ,зашто претходно братучедками ја пикна во една фирма и по некое време кај нејзе бараа вработена и викам да аплицирам и тетками ааааа не не немој да си се ослмелила ако ти влезеш може ќерками да ја избркаат ,ќе го земеш нејзиното место!!!!ГОСПОДЕ КАЈ СИ ???секогаш на нив им помагаат за работа на сите им помогнаа а јас и братми сами се снајдовме во животот без никаква помош дури не ми ни треба,кога најдов одлична работа со одлична плата збеснаа секој ден ми доаѓаа на гости мислам дека се мрднаа али ако им е тркалото се врти и уште се врти.
Кај нив на гости немам отидено може неколку год. не ни идам не ми требаат.
Затоа драги членови на никој не треба да се верува денес секој е од корист полн со љубомора,злоба и завист .Верувајте си само на себе и гледајте си само за себе ,а такви луге не ви требаат.

 

Mene ne rodnini tuku dvajcata mi braka me imaat razocarano mnogu.
Jas sum daleku, taka da koga zboram po tell so majka mi sekogas gi baram prasuvam kako se. No tie nikogas ne se doma, na rabota, i da se sluci da se doma im go slusam glasot ama ne me baraat da zborat so mene makar dva tri zbora. (Na nekolku meseci ednas, ako gi pobaram jas?) A oni nikogas tell ne mi imaat krenato da prasat kako sum... Tazno e a uste poveke bolno. No sto i da napravat tie sepak mi se braka i me boli za niv. Me daj boze da slusnam nesto loso ke poludam, sto i da storat jas sepak gi sakam.

 

Многу разочарана. Повеќето од нив се однесуваат пасивно агресивно. Пола многу ме сакаат, пола ме игнорираат. Едно нешто заедничко им е што се променливи, како ќе ги навее. Нема лојалност кон роднинската врска, лесно се заборава заедничкото минато. Никако не им се погодува, ако си позитивен, зошто си, ако си реален си негативен... се зависи на која нога се станати. Пффф...
Последно моја братучетка ме разочарува, во друга земја е и пишам цело време она нешто се правда имала работа за тоа не враќала. Тоа траеше година ипол, се се правев на тошо мислејќи дека мојата љубов кон неа е доволна. Не е баш така, сега сфатив. Неможам повеќе да се борам за роднинската врска, башка многу научивме една од друга, посебно таа, што се однесува до книги, филмови и др. работи, сега се однесува прорачунато, од корист.
Баталив. Сеуште ја сакам, тоа е вистина.

 

Никој не ме разочарал затоа што скоро со никој не сум блиска. Имам дали едвај десетина роднини со кои сум блиска, вклучувајќи ги и родителите. За другите, не може да ме разочара некој што не сум го одбрала јас. Да е пријател со кој свесно сум одбрала да се дружам, да, можам да бидам повредена. А за некој рандом роднина што го знам од слави, ама ич не се вознемирувам.

А и немам некоја потреба да се зближувам со некој само заради крвна поврзаност.

 

Со подалечни роднини што сум само на здраво, нема што да ме разочараат, пошто ги гледам само по свадби.
Некои не ни ги познавам.

А од ептен поблиски браќа/сестри на мајка ми и татко ми, не има зезнато и повеќе пати разочарано еден член од по страна на татко ми...со другите сме во ок односи.

Со тој што не сме во добри односи, имаме слаб контакт.
Неговите деца ми се први братучеди и еднаш случајно го сретнав по улица едниот братучед и му зборнав, а тој не ме позна...дури после му текна која сум.
Бруки....Не ја познава првата братучетка во ист град што живееме.
Зар ни на слика не ме видел?

Јас сметам дека ако постарите се скарани, не треба и ние младите да се одалечуваме...Пошто сепак сме први братучеди, ама кога не ти оди со некој муабетот и кога му е испран паметот, не можеш да функционираш.