Хехехе! Тоа е закон. Види , би требало да се репродуцираме најмногу што можеме. Но не треба да се прават деца ако тие деца немаат можност да бидат добро израснати, воспитани, со доволна љубов од двајцата родители итн итн. Дете да направиш е лесно али не е лесно и да тоа дете го изразнеш во квалитетна личност. Најчесто многумина се сјебани од старт во животот поради некои Х фактори кои родителите не ги размислиле пред да ги направат децата. Затоа , живи и здрави ... кога ќе треба тогаш ќе се прави. Ти уживај си у бременоста , жива здрава и живо здраво бебенцето па ќе си видиш како е понатака и ќе ни раскажеш на нас кои би имале у план за таков чекор.
Од толку зборења почнав грижа на совест да имам што сакам 1 дете. И затоа што зборењата нема да престанат како ќе поминува времето така и грижата на совест ќе ми се зголеми а потоа ќе биде касно за 2, ради годините Башка мм нема никогаш да ми прости ако сум ја оставила без сестра/брат малата. Може затоа што н е многу близок со брат му
Истиот филм го имам и ја,ама близначките да си личат една на друга (еднојајчени да се). Ама на крај краишта и не е битно дали е машко,женско,близнаци само да се живи и здрави,и сите да можат да имаат деца сите да го почуствуваат мајчинството.
Voopshto ne sakam da ragjam, se nadevam kje imam partner koj nema da napnue za zaednichhki deca so mene.
@chocolade не си единствена што сакаш едно дете Искрено после толку непроспиени ноќи, искинати живци околу нејадењето, процесот на вадење заби...не ми паѓа на памет за второ дете, барем сега за сега ама познавајќи се не верувам дека ќе го сменам мислењето. Иако и кај мене притисоците од страна се големи и знам дека е себична мојата одлука ама само јас и мм си знаеме низ што се пиминавме овие месеци.
Ах мила, истото го имам кажано сто пати :/ Ама се се заборава. Велат: да не се заборава сите ќе имале само по едно дете. И вистина е. Кога син ми потпорасна, се осамостали малку, излегоа забите, спие цела ноќ, зборува се, се разбира, оди во градинка, јаде самостално, нема пелени, лесно се пакуваш и одиш секаде, нема да влечеш со себе куп работи од пелени до цуцли и шишиња, термоси и каши... е тогаш почнав да мислам: ах леле колку бргу помина времето, жал ми падна како брзо одрасна па ме фати некоја носталгија дури. Па потоа почнаа мисли дека би било убаво да има уште некој свој, брат или сестра, и така со неполни 4 доби сестричка И јас повторно проаѓам низ истото ради кое велев дека нема да имам второ Ама овој пат нема да дозволам да заборавам Додуша, отсекогаш сакав две, машко и женско, фала Му на Господ, нека се живи и здрави, од мене доста е
Се надевам дека е период и дека ќе помине зошто навистина не сакам малата да ја оставам без брат/сестра во животот како што сум јас.
Отсекогаш сум сакала да имам многу дечиња. Пред некоја година сакав 5, а сега 3. Само да сме живи и здрави. Непроспиените ноќи, плачките, потресувањата околу вакцини, температури, настинки, вадење крв, здравствени прегледи, вадење запчиња се ништо кога ќе се разбудиш и бебуш ќе те погледне милно и ќе ти се насмее. Сфаќаш дека имаш многу големо богатство покрај себе и имаш за кого да живееш. Колку повеќе деца, толку побогата душа и дом.
Ооп и ја како нова во овие теми Јас нез точно колку сакам алиии две или три ми е океј, но мојов сакал 6 паааа....нас изгледа градинка ке ни дадат
Ako 2to bide masko togas ke bidat dve, ako bide I toa devojce ke se odi na 3 taka kaza mm zdravje najvazno pa drugoto ke bide (iako vo megu vreme so malava sum rekla dosta mi e 1 posle tie maki I plasejna )
Бидејќи повеќе сакам машко дете, ако првото ми биде машко ќе остане едно, а ако биде првото девојче, ќе одиме на уште едно. Сепак ако се омажам со човекот што го сакам и 100 да родам нема да ми смета. Само да се здрави,живи и паметни.
Немам некој посебен план, а би сакала близнаци. П.С. Типoт мој, подобро ќе му е да не ни помисли, а не да ми каже, дека сака машко, на пета- круг налево и веќе нема да ме види. Е така.
Би сакала да имам 2 дечиња, но и да се 1, 2, 3, близнаци ... воопшто не би ми сметало, колку ќе бидат и какви воопшто не ми е важно. Здравје само.. па се по ред.
Плукајтеме колку сакате дека не почитувам туѓи одлуки, ама жени што не сакаат да родат барем едно дете во животот(а имаат можност) не ми се јасни. Многу себична одлука.
Биолошки предодредено е да се остави потомство. Мое мислење беше дека кај секоја жена порано или подоцна се јавува тој мајчин инстикт и посакува деца. Изгледа сум била во заблуда. Себично кон самите себеси , кон партнерот, кон несудените баба и дедо итн итн. Јас не ја гледам целта на бракот без деца (ако има здраствени проблеми друг муабет). На крајот на краиштата која е поентата на животот ако неоставиш некој да те споменува откако ќе те нема и да не ти се продолжи семејството. Но сепак штом мислат дека не се кадарни да бидат родители, подобро ич да не станат. Очигледно не секој го заслужува тоа.