Не бев некој голем зависник од благо, но во последно ја претерав . Не знам дали е до хормониве или нешто друго, но мора да се соземам.
Претерано, дури се загрижувам и луѓето околу мене се загрижуваат. Многу, денот без благо не ми минува,и сакам уште и уште. Немам осет на благо Зависник. Како да се ослободам од тоа не знам.
Зависник сум од благо. Некои денови толку ми се јаде што ме фаќа криза и сум многу нервозна, се додека не каснам барем едно чоколатце, иако тоа не е баш доволно.
Зависи што благо јадам. Ако е чоколадо максимум 2 реда, исто и поединечно пакувани мали чоколада, житни плочки, крем банани..ако е мармалад, еурокрем, пудинг (благо што се јаде со лажица) јадам многу, најчесто третина до половина тегла.
Повеќе јадам од навика одколку од апетит,не сум зависна воопшто можам и да не јадам неколку дена дури душата сама не ми побара
Премногу. Денот без благо не може да ми помине. Ако не каснам веднаш сум нервозна и посегнувам по друго нешто(иако на крајот пак благо ќе апнам). Не знам како да се контролирам.. Ова ми е лоша навика бидејќи шеќерот последниот пат ми беше 5,6 мислам, а границата е до 6...
Порано многу ретко воопшто не сакав благо ама затоа последнава година мислам наплаќам за се. Почнав многу да јадам и нормално веднаш се гледа и на килограмите
Малку. Можам и цела недела ништо благо да не пробам. Ако веќе ми се јаде и тоа не е нешто многу, ред чоколадо или лажичка крем.