Колку проблеми со самодовербата носат корен од онлајн светот?

Искрено, јас не знам која би била да не постоеја социјални мрежи и интернет во генерала. Првата социјална мрежа ми беше фејсбук на 7 години, а и тоа е некој успех имајќи го предвид фактот дека интернет имав три години порано а не се ,,запознав" со тој свет, што верувам не е случај со децата денес. Од бебиња се на ТикТок.

Како и многу други на моја возраст, комплетно израснав на интернет, па не можам ни да кажам како ми го смениле животот кога цел живот ми е поминат со нив. Просто тоа е средината во која пораснав и несомнено имала многу ефекти, ама не можам да ги препознаам бидејќи тоа е сè што сум знаела.

Што се однесува до изолирање од социјални мрежи, не мислам дека е добра идеја во денешно време. Според моето искуство луѓето што немаат инстаграм, немаат фб, твитер, редит, ништо, не знаат да направат муабет и се комплетно исклучени од актуелниот свет. Како ќе бидам другарка со некој ако не разбира мимс? На постарите генерации можеби им е чудно, ама во денешно време ова е must. Eдноставно културата на социјалните мрежи e интегриранa во начинот на кој зборуваме, во однесувањето, во хуморот. Секако дека е избор да немаш никаков социјален медиум и го почитувам, ама не гледам никакви бенефити од исклучување од својственоста на својата генерација.

Тоа што социјалните медиуми за многу луѓе се негативна работа е целосно релативно. Секако дека ако заследиш само супермодели на инста ќе ти падне самодовербата. Треба да знаеш како да ги користиш. И нормално е некогаш да осетиш токсичност од нив, тогаш знаеш дека е време за пауза. Пред некое време деактивирав инстаграм на 2 месеци, бидејќи видов дека кога и да отворам инстаграм ми паѓа расположението. И фино е што можам така лесно да се исклучам од токсичност, што не е случај во реалниот свет. Исто така, ако осетам негативност од некој, отследувам одма, барем тоа е лесно.

Придобивките според мене се многу поголеми. Да не постоеја социјални медиуми, ќе ги немав најдобрите другари. Тоа не сакам ни да си го замислам. Друго, создаваат универзална култура, нешто што светот досега го немаше искусено и мислам дека тоа е вистински револуционерно. Што се однесува до самодоверба, повеќе булинг имам осетено од деца од основно надвор од социјални медиуми отколку од девојки што ставаат слики.

Ова генерално се однесува на инстаграм, бидејќи најмногу го користам. На Фејсбук не ни знам што се дешава откако стана збиралиште на бумери.

 

Во право си, се случува и во реалноста бидејќи отсекогаш постоеле стандарди за убавина и секој сака да се прикаже на најдобар можен начин, за исполнување на егото (што не мислам дека секогаш е лоша работа). Сакав само да кажам дека поради тоа што најдобро учиме преку визуелизација, а сега имаме поголема изложеност на визуелизацијата за тоа каков изглед е најпосакуван од општеството за разлика од порано, мислам дека има и поголем притисок кон тоа и ние да се стремиме кон тој изглед.

Се разбира, тука може да се каже дека како одговор на ова се јавија еден куп на (светски) движења кои се категорично против ова и се заложуваат за прифаќање на различностите, било од аспект на тип на тело или стил, но мислам дека сѐ уште не е стандард во реалниот свет, кога се работи за обични луѓе, а не познати. Ова е особено точно кај нас, но добро, ние заостануваме и во далеку „посериозни" теми, така што ќе ги почекаме промените, иако не велам дека нема труд и од наши луѓе (јавни личности или инстаблогери).

 

@theowndemon од тој аспект, се согласувам дека денес е многу полесно човек да се договори за што било, набрзина да дознае некоја информација итн. И тоа секако нема само добри страни, бидејќи пред се', информациите треба внимателно да се селектираат и да се филтрираат...

Инаку, кога реков покорисни работи , имав предвид можеби дружење, почести разговори со блиски личности, книги итн. Сите активности што се прават офлајн Секако, голем дел од нив можат да бидат и те како бескорисни. И пак доаѓаме до тоа дека социјалните мрежи не се штетни, само ако човек си ја знае мерката.

 

Апсолутно на тоа и мислев. Не мислам дека треба да се стават децата под стаклено ѕвоно и да им се ствараат стравови од мали дека светот е пренајстрашно нешто. Ни па да апстинираат од социјалните мрежи, далеку од тоа. Нормално дека секоја генерација ќе си ги тера терковите на своето време, сигурно нема да се вратиме да живееме назад во времето.
Сакам да кажам, точно ова. Да биде свесен родителот што прави, како што е спомнато во цитатот. Да биде родителот свесен и запознаен за активноста на детето и со кого комуницира, особено ако таа комуникација е поинтензивна.

Апсолутно дека и разговорот е дел од целата таа приказна.

 

Па добро, користиме социјална мрежа за да го направиме муабетов И ако се користат правилно се навистина убаво нешто. Еве и форумов како платформа им помага на многу жени да си имаат пријателства, јас си имам другарки што си ги најдов од тука и си комуницирам со нив on a daily basis повеќе од година дена. Имаме жени што бараат совети и утеха тука. Па и врски од тука излегле, дури и брак мислам ако не се лажам.

Е сеа како и секоја друга иновација на планетава, во погрешни раце е бетер од нуклеарно оружје. Јавни соби и такви гадотии, омаловажување, вреѓање и сето тоа е многу присутно ама јас сум одлучила дека не е социјалната мрежа виновна, туку дека човекот што ја користи е. Тој што е шупак си е шупак секаде, да нема социјална мрежа пак би бил таков сељак, само што ние не би го знаеле тоа. Вака некои сами си се издаваат и ми е мило кога ќе ги мавнам од животов.

Конкретно таа јавна соба ми беше мене клучна да си ја редуцирам листата на фејсбук пријатели. Не ми се веруваше кои сељаци сум ги имала за пријатели, сељаци што да не се истрчаа тогаш со нивните пресмешки немаше да ги знам кои манијачиња и педофилчиња си биле.

За самодовербата не постирам често, на фејс немам ставено слика со години, на инста сум многу поактивна. Ставам тек тук некое стори, од мене слики си ставам кога навистина ќе си се допаднам во некоја комбинација. Зборовите одамна не ме повредуваат и терам со мантра "Words can’t hurt you, only your own perception of those words can."

A и искрено не сакам да живеам во Северна Кореја каде немаат никаков принцип до социјални мрежи, ниту пак се запознаени што се случува во светов, ниту па знаат нешто друго освен диктаторот нив. Со социјалните мрежи си доаѓа слобода секој да си најде катче кое го исполнува, кое го лабави после напорен ден на работа и место за потрошено време без нервози.

 

Мислам дека ретки се тие што одлучуваат да седат дома и да ставаат слики на инстаграм инстаграм наместо да одат и да се дружат. Според мене повеќето си го исполнуваат слободното време со социјалните мрежи. Пример додека лежам, наместо да гледам бош емисии на телевизија, јас земам телефон и читам тука, на ФБ или на Инстаграм.

Исто така мислам дека луѓето многу мешаат достапност на социјални мрежи со зависност. На пример јас сум цело време со вклучен интернет и кога ќе ми пише некој често враќам, освен ако немам причина да не го сторам тоа. Ама не значи дека седам цело време на телефон и дека ради тоа сум постојано достапна.

Се согласувам со @Lella дека најчесто тие што не користат ниедна социјална мрежа се исклучени од светот.
Баба ми и дедо ми се научија да користат ФБ и Вибер, со цел да комуницираат со сите нас, да се гледаме на камера и да гледаат слики и новости, затоа што е многу полесно да дознаеш нешто на соц. Мрежи отколку нс телевизија, на пример.

Јас пак ќе кажам дека социјалните мрежи сами по себе се одлична работа, ама дека луѓето кои ги користат едноставно треба да одлучат како тие ќе им влијаат. Затоа и сметам дека дете под 10 години ретко треба да има пристап до интернет.

Мислам дека тоа е многу покомплицирана тематика, како социјалните мрежи им влијаат на децата. Затоа што на децата им влијае се многу повеќе отколку на возрасните (па и на тинејџерите) и многу полесно се манипулира со нив.
Доволно е дете кое од дома не осетило доволно внимание и љубов да биде прифатен на социјални мрежи од една личност, а таа личност да го наведе на нешто лошо без детето да е свесно а најчесто и без родителите да се свесни. (Муабетот на @Celltica )

 

• Дали мислиш дека социјалните мрежи влијаат на самодовербата и до кој степен? Во смисла, кај тинејџери и адолесценти повеќе нели, али онака и кај просечен човек?

Кај мене немало, нема ни да има во иднина.
Воопшто не се замарам со бројот на лајкови, објави и слично, додека ги има такви што молат за лајкче, напињаат со објави, се фалат секој ден и лечат комплекси.

• Како социјалните мрежи тебе ти го сменаа животот?

Па има позитивни и негативни работи.
Од позитивните работи ќе издвојам дека запознав прекрасни луѓе, макар и виртуелно некои а со некои и сум се запознавала лично и ден денес ги имам во близина и сум благодарна што ги имам во мојот живот.
За негативните некој друг пат.

• Дали можиш долго да бидиш далеку од социјални мрежи од било кој тип?

Да, можам без социјални мрежи.
Моментално користам иг бидејќи комуницирам со блиски луѓе, да не беа тие, иг одамна ќе беше избришан.
Фб веќе една година немам.

• Дали имаш престанато да користиш одредена социјална мрежа поради токсично опкружување?

Да, фејсбук.
Немам веќе една година и искрено, подобро ми е.

• Дали социјалните мрежи се нужно зло или пак само не можиме доволно да ги управуваме и затоа доаѓа до одредени проблеми?

Има проблеми, да.
Кај и да одиш, кај и да поминеш, секој зјапа во телефон, луѓето заборавија да се дружат.
не е како што беше порано.
И секогаш кога и да излезам, немам интернет на телефон, гледам да си поминам најубаво, секако ако и друштвото ми е погодено.

 

Најнов апдејт. Зборев сега со 12 годишно девојче. Од денес прв ден има фб. Не, не и се родителите социал медиа фашисти како што сум јас.
Заклучок од истражувањето спроведено на еден репрезентативен примерок- корените на намалена самодоверба не се во социјалните мрежи. Генерално проблемот е во отуѓувањето на луѓето и во чувството на неприпаѓање. А веројатно потребата од припаѓање кон некоја заедница е примордијална (ако е тоа точниот израз), исто како потребата да добиете потврда од истата (потврда дека сте добри, убави, вредни). Пошто денес луѓето растат во таква неприродна атмосфера на неприпаѓање, социјалните мрежи може да го продлабочат проблемот со самодовербата. Ама корен на проблемот веројатно не се.

 

Ќе дадам краток одговор на темава општо. Се зависи до корисникот на социјалните мрежи, типот на мрежата и со која причина и намера ги користи.
Лично на мене влијаеле и позитивно и негативно што е нормално.. Тоа е случува и во реалноста при секакво општење со луѓе. Можам да се дистанцирам од социјални мрежи без проблем но тоа не би го направил бидејќи би резултирало со трајни последици во мојот живот бидејќи се развивам, учам и заработувам во ИТ секторот.
Одредени социјални мрежи се зло, како тик ток, луѓе губат скапоцено време гледајќи дебилизам и изопаченост.

 

Влијаат на самодовербата. Исто како што влијае и реалноста. Со таа разлика што на социјалните мрежи поголема е изложеноста на информации, слики, видеа, филтри за да се покаже реалноста во подобро светло. За некој со намалена самодоверба, тоа се само причини плус да си набива комплекси.
Човекот е социјално суштество и сака да се вклопи во средината. Затоа често, особено адолесцентите, се обидуваат да најдат валидација преку лајкови/број на следачи.
Од аспект на двете крајности:
- Ако некој нема доволно лајкови и следачи, ќе се чувствува дека не е доволно добар. Дали ќе се фрустрира или ќе се труди уште повеќе, во секој случај се губи во виртуелниот свет и дозволува тоа да му влијае на перцепцијата за себе.
- Ако некој има огромен број на лајкови и следачи и се опседнува со тоа, исто влијае на самодовербата. Во смисла дека секоја слика, видео, пост мора да се совршени. Па ќе се пресликува со часови додека не се извади совршената слика, наместо да се ужива во моментот.

Во двата случаја се дозволува виртуелниот живот да им ја изгради сликата за себе.

Ми го ослеснија. Како човек што многу мрази да се јавува на телефони, многу е полесно да стапиш во контакт со сите преку социјалните мрежи.

Полесно е да останеме во контакт со луѓето и да организираме средби. Полесно е да се запознаат нови луѓе. За многумина полесно е да комуницираат со пишување, наместо во живо. Еве за тинејџери да го земеме и форумов. Полесно е да напишат тука за некој проблем и да најдат некој што ќе ги разбере.

Од друга страна полесно е да бидат и мета за bullying, па освен на училиште тоа да продолжи и виртуелно.

Можам, ама не гледам поента зошто. Освен контактирање со пријатели, нудат и можност за релаксирање и информирање. Се зависи од тоа какви содржини некој сака да следи.

Имам престанато да користам само MSN, затоа што го укинаа.
Инаку не. Токсично опкружување ќе има само ако ние со него се опкружиме. Токсични луѓе се отстрануваат и блокираат. Исто и со токсични страни и постови.

Социјалните мрежи не се ниту добро ниту зло. Тие се само алатка и од нас зависи како ќе ја користиме. Според тоа би рекла до второто е.

Денес е полесно, бидејќи родителите и самите пораснале со нив или подолго време користеле социјални мрежи. Така можат да им објаснат на децата како да ги користат за да се заштитат. Треба да работат на самодовербата кај децата и да ограничат време на користење, за да не дојде до комплетна изолација и запоставање на другите обврски од зависност од мрежите.

 

Здраво, јас и други жени што ги знам се развиваме, учиме и заработуваме во ИТ секторот и немаме социјални мрежи. Јас сум овде да ви кажам зошто
Шала на страна, темава ја избегнував затоа што се чувствувам како да дрвам нешто што никого не го интересира. Ама ајде...

Форумот не е социјална мрежа. Можеби е социјален хибрид затоа што има аспекти на дружење, ама има нешто што не се среќава на социјалните мрежи. На форумот сите сме "еднакви", сите сме слика и мислењата кои ги пишуваме, додека социјалните мрежи се иронично, крајно "недруштвени" и на големо промовираат нееднаквост.
Имаш критериуми кои треба да ги исполниш, имаш лајкови, следачи и број на пријатели кои кажуваат колку вредиш. Имаш култура на исклучување која те става на "игли". Имаш потреба за докажување на битност која се манифестира со кретенски паблик постови и "споделете, молам".
За негативните емоционални слики со патетичните вести кои имаат само за цел да те стават во "state of emergency" нема ни да почнувам.
Социјалните мрежи различно ги афектираат мажите и жените и најранлива категорија се девојчињата во развој.
Социјалните мрежи негативно влијаат на менталните процеси кај девојчињата промовирајќи чувство на осаменост, напуштеност, fear of missing out, посебно кога налетаат на слики од нивни врсници, или нивни блиски вклучени во активности или собири од кои тие не биле дел.
Социјалните мрежи се директни контрибутори на пречки во емоционалниот развој на младите, посебно младите девојчиња.
Појавата и растот на популарноста на социјалните мрежи директно корелира со зголемувањето на анксиозноста и депресијата кај тинејџерите и адолесцентите. Генерациите растени на социјални мрежи се доказ за тоа.

Јас сум во ИТ. Професионално, уште немам ништо корисно извлечено од социјална мрежа.
Куп книги, туторијали, видеа, курсеви и активна работа. Се друго се бајки.
Да се учеа ИТ вештини на ФБ, тетките во наградните игри сите во силиконската долина ќе работеа.

 

Ептен ме заинтригира со филмов, да не го потенцираше може и немаше да го гледам.
Го изгледав, многу интересни поенти има. Ептен ме заинтересира кое ти беше прашањето и коментарите што чекаше да ги пишеш Пиши ми и порака ако сакаш да не им го расипуваме на другите што го немаат гледано или спојлер евентуално

 

Социјалните мрежи денес се вид на поле во кое сите се натпреваруваат, кој ќе покаже дека има посовршен живот. Често пати она што ни е сервирано на социјалните мрежи е сосем спротивно на она во реалниот живот.
Малите деца уште рано се изложени на социјални мрежи до степен што е загрижувачко и алармантно.
Самодовербата зависи од многу фактори, но луѓето на Интернет често се злобни.
Можам да си замислам што би се десило доколку мало, пополно девојче стави слика, какви коментари ќе фрчат кои ќе влијаат на самата самодоверба на детето. НО, не ретко злобните коментари влијаат и врз самодовербата на возрасни индивидуи. Прилично сум сигурна и јас да видам злобен коментар за мојата надворешност ќе ме допре. Од друга страна, со Интернет е дадена слобода на секакви умови кои не пазат и не размислуваат за последиците на коментарите кои ги делат.

• Дали мислиш дека социјалните мрежи влијаат на самодовербата и до кој степен? Во смисла, кај тинејџери и адолесценти повеќе нели, али онака и кај просечен човек.

-Мислам дека влијаат социјалните мрежи и кај помлади личности (околу 20-30 години) во некоја умерена точка. Со самото тоа што се наметнува таа слика за совршен живот предизвикува некој (не толку) успешен во некое поле да се осети помалку вредно. Поголем проблем мислам дека се коментарите бидејќи ретко некој може да остане рамнодушен за злобни коментари упатени кон него.

• Како социјалните мрежи тебе ти го сменаа животот?

-Никако, искрено. Последните 5-6 години користам мрежи само за комуникација за школо и толку. Ретко објавувам слики на Инстаграм, обично поголем дел ми стои во Галеријата, необјавено. Не осеќам потреба да споделувам буквално се со луѓето кои ме следат и ги следам.

• Дали можиш долго да бидиш далеку од социјални мрежи од било кој тип?

-Да. Често пати ми е деактивиран некој профил. Сама си правам така, ако осетам дека станувам многу зависна од некоја мрежа.

• Дали имаш престанато да користиш одредена социјална мрежа поради токсично опкружување?

-Да. Еден период не користев Инстаграм пошто минев низ тежок период, а објавите кои ми излегуваа ми правеја да ми е потешко и престанав да користам одреден период.

• Дали социјалните мрежи се нужно зло или пак само не можиме доволно да ги управуваме и затоа доаѓа до одредени проблеми?

-Не мислам дека се нужно зло, само што со тек на време социјалните мрежи како да станаа портфолијо на животот на човекот. Кога ќе вклучиш профил, одма Хајлајтс од роденден, веридба, свадба, бебе. Сметам дека тие слики се доста интимни и не треба да се објавуваат пред поголема маса на луѓе, посебно не слики од бебиња/деца.
Дојдовме до степен мрежите да ни го контролираат животот нас, а, не обратно.

 

Точно. Ама и на форумов имаш теми од кое можеш да се издепримираш ако гледаме така. Имаш тема за модни критики каде има бомби од жени, тема за шминка каде девојките се шминкаат подобро од професионални шминкери, теми за најразлична облека, за ствари по дома, тема за све. И од тука можеш да видиш некој колку има нешто што ти лично го посакуваш и тоа да се проектира врз твоето расположение. И тука има лајкови, форумџики на годината, листа на најлајкувани членови и ред други вакви работи.

Интернетот и социјалните мрежи се концепт кој се движи со вртоглав моментум и не можеш апсолутно никако да се изолираш од нив, освен под камен ако не живееш. Она што можеме да го направиме јас, ти и секое друго девојче тука е да овозможиме пријатен престој, стимулација на гледањето на убавината на човечкото тело, можности за маневрирање со четка и сенки за секој да може да биде убав. Ако порано тие beauty standards ни биле наметнати од списанија со жени со 90-60-90 пропорции, сега имаш жени од секаков тип, туторијали за сечие тело, за секаква кожа, буквално нема нешто што не можеш да го најдеш онлајн. Ако порано сите кои не се вклопувале во таа рамка се осеќале грдо и поинаку, денес има толку многу body positivity кампањи со кои се дава акцентот и на поинаква, пореална убавина.

Единствена константа во животот е промената, тркалото на иновации се движи и никако не можеме да застанеме на средина. Може да се потрудиме да го дадеме најдоброто од себеси tho, да дадеме support секаде каде што треба и да бидеме најдобра верзија од себеси. Затоа што кога ќе дојде девојче со расклатена самодоверба да прочита дека е убава, дека убавината доаѓа во секаква форма.

Не можеш да направиш да нема социјални мрежи. Ама можеш да се адаптираш на нив и да направиш најдобра верзија од нив. Наспроти свет кој го промовира се тоа ти што го пиша. Не дека не е точно, ама јас одбивам да бидам на тој дел од паричката.

 

Имаш избор да не ги посетуваш тие теми. Имаш структурни разлики кои го разликуваат форумот од социјална мрежа базирана на привидно инфлуенсерство.

Успехот на софтверско решение е да направиш корисниците да се "адаптираат". Токму тоа што ти го кажа. Да се адаптираат на социјалната мрежа наместо да работиш на развивање на подобри решенија кои би функционирале и ни креирале подобар свет. И тоа постои. Постојат децентрализирани социјални мрежи, кај што моќта на контрола на мислењето не е кај сопственикот на мрежата, постојат социјални мрежи создадени за спојување, социјално здружување и заштита на одреден категорија луѓе. И на крај постојат Фејсбук и твитер.

На кој дел од паричката одбиваш да бидеш? На ФБ си бомбардирана со промовирани вести под кои се куп сексистички коментари за кои неминовно ти создаваат негативни чувства и за кои со нивното споделување само привидно се лажеш дека "си постигнала нешто", за утре пак да налеташ на истите коментари кои пак ќе ти ги предизвикаат истите чувста. И те како си на тој дел од паричката. Ако ви е полесно да мислите дека супер ви влијаат таквите коментари - слободно.

 

Доколку растеш во средина што те стимулира, те поттикнува и ти создава самодоверба, те прави да се чувствуваш вредно и самоуверено, влијанието на социјаните мрежи не може да биде многу негативно.

Социјалната мрежа е само одлика на средината во која живееме, и нееднаквоста и популарноста се пренесуваат таму, само што сето тоа е понудено на тацна и полесно се истакнува.Таа самата не може да уништи нечија самодоверба ако постои, може да влијае најмногу на луѓе кај кои има многу малку или нема.Значи, коренот е во друго, не во инстаграм или фејсбук.Пример, човек/тинејџер кој нема самодоверба ќе се споредува себе си и со рандом луѓе од улица, познаници и сл. не само со инстаграм модели, што пак води до тоа дека самодовербата е личен проблем на кој секој треба да работи или да помогне на некој друг, а не да се обвинуваат други луѓе кои имаат поубаво лице/тело/куќа/живот...

Мене позагрижувачки аспект ми е тоа што соц.мрежи се буквално создадени да те направат зависен, се пласираат секакви вести што само ти го уморуваат мозокот и некогаш ствараат паника за која што реално нема потреба, како и фактот што често се заменува контакт во живо со зјапање во мобилни.Особено кај деца.