Колку се платени различните професии во Македонија?

Ама обично тие што се ПЗУ отвораат свои ординации.

 

Од 25000-40000 зависи. На почетници обично 25000, 30000. Мизерии, да ти е срам да кажеш, а си завршил медицина, затоа веќе ни матични нема да има а богами и доктори спец. Никој не е будала 6 год на учи факултет и плус уште 5-6 год специјализација сам да си ја финансира затоа што знаеме како се доделуваат државни специјализации во нашава држава. Не вреди едноставно и после некој дедо ќе ти дојде на преглед со два реда школо и тоа дали го има, и ќе ти рече млада си ти незнаеш .

 

Пред 1 месец, (редок) оглас за општ лекар во ПЗУ во Скопје, со над 5г. искуство, плата 40000.

Ееееј, со искуство едвај 40000 даваат. Резил.

Па некој ќе ми речи, не е се до парите, најважно е да си ја сакаш професијата. Оди преживеј од љубовта кон професијата да те видам.

Не мора да значи. При поголем број на пациенти, се формираат нови тимови(втор, трет итн). Така што сопственикот на ординацијата ја добива капитацијата од пациентите и од тие пари тој распределува за плати и др трошоци.
Исто така, неретко, сопственици се трети лица, кои не се лекари, а вработуваат лекари и др персонал, да им работат во ординациите.

Неодамна, беше донесена одлука, руралните амбуланти да имаат можност, привремено да работат без сестра, само доктор. Пред сѐ, поради помалиот број пациенти, а со тоа и помали приходи, да не треба да даваат и плата за сестра.
Гледај како се решаваат работите…

 

Со искуство едвај 40к жално бе, порано било престиж да си доктор, сега едвај за скромен живот. Па ни просечна плата нема, и таа се искачи на 43к. Не може сите да се специјалисти, и вработени во приватните болници или клиника, не се сите од Скопје, зар општите доктори не заслужуваат да им се вреднува одговорноста.
Срамота сме. Мора некако државата да ги услови ,,газдите" на ПЗУ со ранг на плата во зависност од искуството на вработениот доктор и бројот на пациенти, па и да се зголеми капитацијата.
Вака испаѓа газдите си се богатат, вработените доктори работат за минималец, мизерно.

 

За жал, таа е реалноста.

Покачување на плата е непознат поим за многумина. Со иста плата си тераш со години, еве и од лично искуство.

Најпоразително е шо се прифаќаат минималци, дури и како “почетна” плата, иако голема е веројатноста да остани иста. Исто така, неплатена обука од 3-4 месеци, па како ќе преживее некој за тие месеци?

Ќе си го тупиш мозокот, 6-7 години, за на крај едвај да најдиш работа, без врски, и да земаш минималец.

или

Да се запишиш на приватна специјализација, да ги задолжиш твоите 10-15к € и пак да земаш минималец.

P.S. Ене ги, докторите работодавци, сеир играат во групите за општи лекари, на пост за платите. “Зошто анонимно бил постиран?”. Тоа, сѐ кажува…

 

btw, знаеш колку чинат специјализациите приватно од семестар? За секој смер е различно?

 

Навистина постојат лекари на кои со години не им покачуваат плати? Инаку, доста луѓе околу мене земаа К-15 под минималец или вратија во кеш. Да пријават ем не смеат, ем нема да има ефект, единствено ако си најдат подобра работа.

 

Еве, јас две години работам на “почетната плата”. Уште неколку колеги, со кои разговарав на темава, а работат во ПЗУ, исто толку време колку и јас, немаат покачување. Еве, за да биди пореалистично, нека се изјаснат и др колеги на форумов…

Лани, К-15 не зедов, оваа година, едвај по триста молења и закани за пријавување. Секако, под минималецот.

Како да ти кажам, многумина од работодавците couldn’t care less. Малкумина се останати совесни, добронамерни и коректни.

 

Не можат сите да отворат свои ординации туку така.

 

Oчајна состојба. Целата држава е јадна. Затоа тие газди што даваат покачувања, бонуси, ваучери си ликуваат и кажуваат „таму и таму, доцнат со плати, таму и таму не даваат К-15“, што секако е вистина. И како ќе купи еден млад човек свој дом кога квадрат во помалите места отиде во 1.500 евра, за Скопје да не зборуваме. Откако знам за себе, работа и редовна плата се смета за „ќути добро е“.

 

И да, не можат сите да отворат ординации, тоа е сериозен предизвик, отворање на било каква фирма е терет. Неодамна ми се јавува една другарка и тоа сосема случајно, наместо на пациент со исто име како моето, на мене, а се немаме чуено откако се омажи и се пресели во друг град. Мубаетот беше дека имаат простор, дека со мажот ќе отворат ординација, па дека ќе се селат во Германија, и кога ми се јави, практично испадна дека уште е тука и пак работи во туѓа ординација. Имам познаничка која напиша и книга како дошле од странство, се вратиле во татковината, отвориле бизнис, по 2-3 месеци пропаднале, западнале во долгови и девојката потоа паѓа во депресија.

 

Месечната кошничка отиде над 60 000 денари уште летото лани. Тоа е официјално. Неофицијално којзнае колку e.
И минимална плата да е 30 000 денари е премалку кај нас.

Тажно е некој што потрошил 6 години од својот живот на факултет, кој работи во еден од најбитните сектори во една држава, здравството, да треба 3 месеци да работи за да има пари за минималната кошничка од 1 месец.

Инфлацијата толку рапидно се зголемува што платите се топат на неколку месеци и стануваат безвредни. Тешко е основните потреби да се задоволат во месецот.

Ни треба еден голем системски ресет на светско ниво, оти ова вака не може да оди до небеса.

 

Кога гледам минимална кошничка, се мислам една просечна колку ли е? Што правиме што некој има дете студент во друг град, 500 евра само за детето не го крпат. Исто да се спреми прваче за школо, и облеката за деца ти е скоро како за возрасен.