Колку учите од туѓите грешки?

Па може како пример да ми служат за во некоја ситуација,но брзо се забораваат како лекција што се учи на памет па за одреден период се заборава,но на сопствените грешки доста учам и не ми се повторува по два пати истата.

 

Ма нема не се учам од други дур не пробам нешто јас па од мои грешки да учам..

 

^ Истото.

Додека не се изгорам сама не ми доаѓа памет.

 

Не учам многу, односно во мене не остава трага и предупредување туѓата грешка.. Воглавно се учам од туѓи грешки, зашто да не ризикувам, од кај да знам, можеби јас ќе успеам ако не успеал некој си..

 

Само од своите грешки учам

 

Од туѓите грешки ретко да се случи да учам, ама од сопствените секогаш учам.

 

Учам од туѓите нормално,но некогаш мора да згрешиш за да осетиш како е,за другпат да не ја повторуваш грешката.

 

Не е финтата што ќе научиш, финтата е потоа да го примениш тоа нешто ако си го научил за да не згрешиш и ти.


Знаеме сите да споделиме најдобар совет за некој друг, ама кога станува збор за нас самите знаеме истите грешки да ги повториме неколку пати. Сум научила и јас по нешто од др. грешки ама во некои сутации кога треба сама да си помогнам си ги повторувам грешките, а тоа ужасно ме нервира

 

Не учам од секој туѓинец ниту пак од секоја грешка.
Само од блиски луѓе со кои мојот пат е испреплетен со нивниот и имам индиректни искуства со нивниот живот.

 

Јас обично од моите не учам, та од туѓите. Пф.

 

Многу ретко. Додека не осетам на моја кожа како е, и додека не се уверам, не ми доаѓа памет

 

Ич.Не учам од туѓи грешки,не.

 

Skoro pa IC ne ucam od tugi greshki, ako ne osetam na svoja koza dzabe e. :/

 

Не учам од туѓите грешки се додека самата не се уверам, се додека не ја почувствувам на своја кожа болката од сторената грешка..

 

Велат, паметните луѓе учат од туѓите грешки. НЕ!!! Тоа се кукавиците. Само оние кои се плашат да преземат ризик, градат непробоен штит околу себе, седејќи во своето сигурно ќоше и набљудувајќи ги оние кои нескротливо се трудат. Штета… Никогаш нема да најдеш љубов, ако не почувствуваш одбивање, нема да спознаеш среќа, ако не си се давел во депресија и никогаш нема да доживееш поучно просветлување ако не се претопиш во мракот на сопствените грешки. Нема да сфатиш, додека не го почувстуваш на своја кожа. ЖИВЕЈТЕ БРЕ ЛУЃЕ, живејте како да нема ни ВЧЕРА, ни УТРЕ! Овој момент и овој живот се се’ што всушност имаме. И, сосем доволни ни се, ако ги проживееме по сопствени правила.

 

Многу

 

Јас како прво од моите не учам не од туѓи ми се случило свесно или несвесно да повторам некои грешки

 

Не учам ги правам истите!

 

Не учам на туѓите,додека не осетам на своја кожа тогаш ништо.