Кому во животот никогаш не би му простиле?

Би простила и простувам на сите човечки суштества, но никогаш не би и не заборавам.
Простувам ради себе и ради мојата душа, да бидам мирна, спокојна и да не живејам со горчина и гнев во себе, но тоа не значи дека би заборавила нешто што ме повредило и од дното на душата разочарало.

 

Исто од збор до збор ко јас да сум пишувала.
Не е прв пат да се совпадне скрос моето мислење на некоја од темите со витаминка.

 

Оваа @vitamina се пред мене кажува Остај ме ма негде прва јас да кажам

Исто како и Витаминче, само што јас не простувам само заради мир на мојава душа, туку и зошто сум вечен оптимист, ај да речам глупава малце. Во секој човек го барам доброто, не можам да прифатам дека некој е туку така злобен. И тие што најмногу ми згрешиле и ме повредиле пробувам да ги разберам.
Тоа никако не е во ред - ама ајде.
И што е најтрагично, не само што им простувам, него и им заборавам, па не знам колку е доволно некој будала да ме прави за да ставам точка.

Многу пати се имам изгорено и пак памет не ми доаѓа, ама шта чеш.

 

Хаха и ти ко мене...
Има многу работи што се лоши да ги заборавам.
Сега има толку работи што како позрела личност неможам да ги простам,мада колку и душата да ми сака едноставно интелегенцијата не ми дава.
Простувањето е дел од душата, но зборовите се помоќни и поради таа причина сметам дека некои личности треба да истанат таму каде што биле во минатото. И тоа веќе да не се чачка.
Порано многу простував и така постојано давав да ме газат.
Сега веќе не. Еден збор,една грешка и си завршил со мене.

 

Простувам на сите бидејќи сите сме луѓе и грешиме, можеби не во нашите очи но во туѓите сигурно секој поединечно од нас има грев. Пред да некому препишете грев размислете добро дали и со што вие сте придонеле да таа особа направи грев. Јас сум особа која секому давам втора шанса без оглед колку ме повредила, затоа што секогаш оставам простор или сакам да мислам дека сепак тоа било недоразбирање а не намера за да некој ме повреди.
На крајот на краиштата која сум јас да судам или простувам нечии гревови кога и самата сум грешна.

 

Prostuvav I jas ama deneska sum posebno razocarana osoba koja ja smetav za bliska I na koja I se doveruvav se me izdade we so sum kazala I ova he mozam da prostam prvo na samata sebe he mozam da si prostam sto bev glupa I sum veruvala vo pogresna osoba

 

Потполно се согласувам со ова. Истото и јас го мислам.

 

Jas ni sitnici ne prostuvam. Prvo da vratam, posle... zaboravam, a duri ni togash ne e prosteno.

 

За пρостување κе се пρости неκаκо. Јас ниκогаш не можам лутина да дρжам ама на МАЈΚА МИ ниκогаш нема да можам да и го забоρавам сето ова.....

 

На некој што ми или би ми залепил шамар.

 

Можеби простив ама не заборавив ......така да за друг пат повеке памет во глава

 

Сега после неколку месеци, после средена сета работа, од оваа перспектива јас велам Се и простувам, не можам да заборавам ама љубовта која сега ја дава, мајчинството кое сега го покажува . Мајка ми е мајка сега, мајка ми.. Ја сакам

 

Нa сите штo ми згрешиле и пoвредиле вo живoтoт им прoстив нo немoжев и немoжaм дa зaбoрaвaм зaтoa ги зaбoрaвив сите нив и ги тргнaв oд мoјoт живoт

 

На татко ми .

 

На баба ми и чичко ми (мајката и братот на татко ми)

 

Себе си .Секому ке простам,ама себе си сум си најголем судија.

 

Исто.

 

На татко ми !! НИКОГАШ !

 

На таткоми никогаш нема да му простам... жалам и јас ама неможам...

 

На една личност кога ми беше најпотребен он ме остави и се додека сум жива нема никогаш да му го простам тоа..