Кому во животот никогаш не би му простиле?

На сите би им простила и секогаш простувам, без оглед за што и да станува збор, бидејќи знам дека божјата казна кога-тогаш ќе ги стигне.

 

Долг е списокот

 

На себеси, поради многу погрешни донесени одлуки.

 

На самата себе бидејки верував на личности кои не заслужија ни малку од мојата доверба.

 

Treba da razmislam dal na samata sebe ili na "familijata" na mazle

 

На сите им простувам, не сум човек што држи лутина и тера инает.
Ама ако некој ме разочара, тешко дека ќе заборавам.

 

Никогаш во животот не сум мразела некого и не сум посакала лошо на никого колку и да ми згрешиле,во кал ме буткале и повторно сум станувала на нозе и све им било простено... меѓутоа на една особа никогаш...на очувот... НИКОГАШ!!!

 

Не им простувам на оние што со намера/со умисла ме повредиле и ми наштетиле на мене и моите најблиски, без да има причина за тоа на кого сум можел на сите сум помогнал и сум подал рака, а оние од кој најмалку сум очекувал ми забодеа нож у грб, тие луѓе не смеат денес да ми се доближат и коа ке ме сретнат низ градов бегаат, а мојот образ е чист јас си одам најнормално имам чиста совест, зашто ако некој те повреди, наштети и се извини, покае и со своето однесување покаже дека е тоа навистина така во ред е да му простиш, а ако во неколку наврати со умисла те повредува се знае црвен картон за сва времена.

 

На една личност се додека сум жива никогаш нема да и простам..

 

Има доста такви, јас им простив, ама Господ нека им е на помош. Нејќам да се ситам, али веќе почнала да работи кармата и тоа кај неколку души...

 

На сестрами што ми го изеде чоколадото , никогаш нема да и простам

 

На 3-те моите настивнички по математика од осмолетка поготово во средно па се до факултет!
"Благодарам" што ме остави на полагање (2004) за во Јуни па ме бутна за во август.

 

Им простувам на сите, не сакам таа тежина од гнев, јад, нервоза, негативно сеќавање да ја носам како товар на мене.
Ама, тие луѓе кои толку многу ми згрешиле (и нема покајание) не ги сакам околу мене, значи со нив не се дружам повеќе.

И гледам да заборавам. Зошто ако памтам и се сеќавам, значи не сум опростила. Човек кој опростува веднаш на тоа и заборава и не го носи во себе.
Како што реков, не сакам да носам и да паметам такви негативни работи.

 

На тој што нема да ги отплати своите грешки скапооо

 

На татко ми на 2другарки и 3 другари

 

На сите се им простив за свој личен мир, не дека заслужиле. Само нека не бараат да заборавам...

 

Не заслужуваат они прошка, ама јас заслужувам мир.. па затоа им е на сите простено.

Единствено поради тоа што не вреди да страдам одново и одново за едни исти срања. А ниту пак да си ја трујам душава со негативност и горчина.

 

На ,, другарками'' бивша.

 

На баба ми . Кога бевме помали , братучедките седеа по 3 месеци кај нас , еднаш ни купила паштети за доручек ( од 35 ден мислам беа на времето ) , овие се налутија као госпоѓиците јаделе само аргети и ниедни други отиде нив им купи 2 ( за двете по 1 ) нас ниедна .. ова се случуваше се додека не дигнавме бунт јас и сестра ми ама што се промени ? Ништо . Тие добиваа 2 аргети ние само 1 . Ја делевме на половина за да не се караме меѓусебно и овие " братучедките " да не се ситат .. Ах златна карма денес и враќа на дотичнава ми баба за се . За тоа што животот и го направи тукуречи турлитава на мајка ми , за сите наши солзи пролеани .. не се ситам на тоа што едвај се движи и нема лек за таа болест , ама малку и е !

 

Tatko mi.