Кому во животот никогаш не би му простиле?

Не би и простила на една бивша другарка со која бевме како сестри, сега не збориме веќе 4 години, заради неа пишав квадрат на факултет и за малку ќе си ја уништев врската со дечкото кој сега ми е маж. Не сум злопамтило, ама на неа тие две работи никогаш нема да и ги простам, ни по 100 години

 

кога веќе се дискутира за простување, ме интересира дали секој човек секогаш си простува самиот себе

 

Кога јас речам НИКОГАШ тоа навистина значи НИКОГАШ!!! Таква сум што попуштам многу ама до одредени граници. А НИКОГАШ во животот нема да му простам на татко ми, НИКОГАШ нема да му ги простам сите навреди и сето страдање и се се што ми сторил и мене и на мајка ми и на брат ми. Со пари љубов не се купува сега се му е залудно лузните ми се длабоко и во душа и во срце и што е најлошо во меморија

 

Е убаво си пита Понекогаш е ногу тешко сами на себе да си простеме. Јас на мене во многу ситуации не сум си можела да си простам и сум си викала „е зашо го направи е засо кажа така„ ама има и луѓе што не можат да си ги видат своите грешки и за нив е се простено само друѓите не се во право....

 

прашањето не е едноставно, што ако не си простиш, нема да си правиш муабет, ќе се мразиш што е ефектот (ќе се измачуваш цел живот)

 

Е имаш право, најчесто е каење за нешто што сме направиле. Ама сепак треба да најдеме начин и да си простуваме, не бива и тоа да се измачуваме цел живот ама барем од нашите грешки да учиме.

 

На личноста која секој мој збор го омаловажува што и да кажам,дозав премногу вистини несакајќи ете судбината решила така ги отворив очите хах смешно нели не е смешно бев уништена незнаев што да правам но со мене беше ТАА мојата сестра со која пак делев болка и еве ме сега повторно овде среќна што ја дознав вистинската фаца без маска иако уште ми глуми нешто демек јас не знам ма ајде таму доста ми е од такви злобни алчни и никакви луѓе

 

На секој простувам,ама не за секој заборавам

 

никогаш ама никогаш нема да и простам на една лудача што ми направи страшни проблеми во животот само од чиста лјубомора , ама се што правеше се ќе ја снајде , карма ли судбина ли се ќе и се врати толку лошо како што мене ми правеше

 

на бившиот што ме варал! На другите му простувам ако ми згрешиле за нешто ама на тие што си поиграле со мене ... нема шанси!

 

не би му простил на оној кој ќе пука во мене за да ме убие!
ако промаши првиот пат, секогаш ќе проба и втор пат!
затоа нема простување!

 

не би им простила на едни две пуфли не сакам ни да ги спомнувам веке ама толку глупости и толку многу загорчувања од нив не сум видела никаде и затоа тие се избришани засекогаш од мојот живот

 

Никогаш нема да можам да простам на една личност која ми го уништи детството, ми ги украде соништата и ми зададе многу болка која секогаш ќе ја носам во себе. Кога и да се сетам на тоа што тој ми го направи имам огромна болка во градите и како повторно да доживувам се од почеток. Иако поминаа цели 6 год јас не успеав да заборавам, едноставно научив да живеам со тоа.

 

Не сум личност која памти од 1 одделение и лесно простувам.Но се си има своја граница.Нема да и простам на една моја добра другарка која изговори огромна лага за мојата мајка.Тоа нема никогаш да и го простам.

 

Нема никогаш во животот да им простам да едни две мои соученички кои ми љубомореа затоа што бев далеку подобра од нив (а тие сакаа тие да бидат THE BEST во се) и правеа се најлошо за да ме понижат пред другите и за да ме повредат.. Во некои моменти тоа им успеа..

 

Јас многу тешко простувам иако знам дека не треба да бидам таква можам да држам лутина до бескрај...
Но во животот не би простила на некој што ми се меша во животот...

 

На татко ми и на бившиот дечко. За татко ми не сум 100% сигурна, татко ми е, може еден ден ќе го сретнам незнам.. Ама ова ѓубре некое, го мразам од дното на душата, на најгадниот начин ме издаде, повреди незнам уште што. Животот ми зависеше од тоа проклетнику!! Се надевам дека ќе гориш во пеколот 4 живота ќе одземеше.

 

Бидејќи да простиш значи и да заборавиш онака скроз меморијата да ти се избриши и никогаш да не се сетиш на тоа да продолжиш да живееш нормално со таа личност, јас ќе речам НЕ !! На неколку личности крајно небитни во мојот живот никогаш не би му простила заради нивното крајно недолично однесување во моментот кога ми беше најтешко. Не сакам да ги видам, не сакам името да му го слушнам. Не ги мразам. Не мразам никој ама едноставно ме иритираат. Немам потреба да му вратам има кој да му врати. Ама не можам да заборавам. А инаку сум простила на многу другарки, пријателки, бивши итн.

 

Простувам само на тие што заслужиле да им простам (и покрај работите што ми ги направиле).Инаку не заборавам работи, и поради тоа неможам да простам нешта што ме повредиле.Никогаш нема да му простам на мојата прва љубов, безобразно ме фрли во агонија и ми го уништи животот.Уште имам последици од тоа.Да ме оставеше, да го мразев само поради тоа...

 

На ,,другарка" која излезе со дечко ми , откако дознав се, ме прави глупа демек НЕЕЕ она нема шанси, а на дечко ми т.е. сега бивши му опростив шо се каам сега ама...